Η νέα χρονιά φέρνει τρία νέα πρόσωπα που θα έχουν νέο ρόλο στον τόπο. Πρόσωπα που θα παίξουν κομβικό ρόλο τόσο στις επαφές όσο και τις όποιες συνεργασίες με την Εκκλησία.
- Από την εφημερίδα Ορθόδοξη ΑΛΗΘΕΙΑ
Νέος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, νέος πρόεδρος της Βουλής και νέα πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα. Κ. Τασούλας, Ν. Κακλαμάνης και Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Με αυτούς θα πρέπει να συνεργαστούν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και οι Αρχιερείς.
Συνταγματικά ζητήματα που να αφορούν την Εκκλησία δεν έχουμε σε εκκρεμότητα. Επομένως, η συνεργασία με τον Κώστα Τασούλα προμηνύεται ομαλή. Το μόνο που ίσως χρειάζεται και μία προεδρική νομιμοποίηση είναι οι αλλαγές που έχει να κάνει ο Αρχιεπίσκοπος με την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Η βρόμικη δουλειά
Τα δύσκολα, άλλωστε, η κυβέρνηση τα πέρασε με Πρόεδρο την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Αυτή έκανε τη «βρόμικη δουλειά». Στα μάτια της κοινωνίας τουλάχιστον. Τότε που χρειαζόταν ένα πρόσωπο που θα εκφράζει το σύνολο των Ελλήνων, η κυρία Σακελλαροπούλου πανηγύριζε στα «πρίμιουμ» κρασοπουλειά της Αθήνας για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Τι να το κάνεις τώρα που θα έρθει ο Κ. Τασούλας. Τα σκληρά «προοδευτικά» τα νομιμοποίησαν. Με τον κ. Τασούλα θέμα σοβαρό δεν θα ανοίξει. Ο άνθρωπος είναι άοσμος και άχρωμος, με το συμπάθιο.
Και για να λέμε αλήθειες, τις οποίες όλοι οι Μητροπολίτες πιστεύουν, αν δεν είχε εκλεγεί ο Τραμπ, που άλλαξε την παγκόσμια ατζέντα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάλι την Κ. Σακελλαροπούλου θα πρότεινε.
Η πρόταση Τασούλα είναι σαν αυτή που πήρε ο Μ. Ζούκερμπεργκ στην εταιρία του, στο facebook, στο Instagram και το Whats App. Τάχα μου ο Ζούκερμπεργκ τα έριξε στην αντιπρόεδρο της εταιρίας, που έφυγε «γιατί εκείνη προωθούσε την ατζέντα της». Και ο Κ. Μητσοτάκης τα ρίχνει τώρα στον Α. Πατέλη.
Ομογενειακές πηγές στις ΗΠΑ δεν πιστεύουν, πάντως, πως ο Έλληνας πρωθυπουργός θα μπορέσει να κερδίσει το χαμένο έδαφος και τη συμπάθεια της πλευράς Τραμπ.
Στους άλλους δύο «νέους» στον ρόλο τους, υπάρχει μια σταθερά και αχαρτογράφητα νερά.
Ο Αρχιεπίσκοπος και ο νέος πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης συνδέονται χρόνια. Χαίρουν βαθιάς εκτίμησης ο ένας για τον άλλο και όσο επιτρέπουν οι ρόλοι τους δεν πρόκειται «να ανοίξει ρουθούνι». Το αντίθετο, ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει πολλές φορές λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης μεταξύ της Ν.Δ. και της Εκκλησίας.
Η περίπτωση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ είναι ιδιαίτερη. Όσοι πιστεύουν πως η πλευρά Τραμπ έστειλε μια «χαριτωμένη κυρία που έχει μεσάνυχτα από πολιτική» μάλλον είναι γελασμένοι.
Βαθιά γνώστρια των ισορροπιών και κυρίως των επιθυμιών της οικογένειας του Αμερικανού προέδρου, θα δώσει λίγη σημασία στην Εκκλησία. Σε σχέση με τον προκάτοχό της τουλάχιστον.
Η Εκκλησία δεν είναι ψηλά στις προτεραιότητες της κυρίας Γκίλφοϊλ. Προέχουν τα ενεργειακά, οι σχέσεις με Τουρκία και οι ισορροπίες στη ΝΑ Μεσόγειο.
Τους δύο κωλόγερους τους γνωρίζουμε καλά. Ενδιαφέρον έχει μόνο η μιλφάρα.
Ο Τασούλας είναι τσιράκι του Μητσοτάκη, για αυτο τον έβαλε πρόεδρο, είναι πειθήνιο όργανο. Όποιος εμπιστεύεται τον Κούλη είναι άξιος της μοίρας του, όπως και ο ελληνικός λαος