Είναι μια μοντέρνα γυναίκα, υπερδραστήρια και σούπερ μαμά τεσσάρων αγοριών, από αυτές που η Βουλή και η κοινωνία έχουν ελάχιστες πλέον. Ομως η βουλευτής του Β1′ Βόρειου Τομέα Αθηνών της ΝΙΚΗΣ, η 46χρονη Ασπασία Κουρουπάκη, βιολόγος στο επάγγελμα, είναι πολύτεκνη μητέρα του 16χρονου Θοδωρή, του 14χρονου Γιάννη και των 11χρόνων διδύμων Μάριου και Παναγιώτη, καθώς και αεικίνητη πολιτικός.
- Απο τη Βίβιαν Μπενέκου
Αποφάσισε να μπει στη Βουλή, παρά τις αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις της, όταν γνώρισε το κόμμα της ΝΙΚΗΣ που «εκφράζει την ελληνορθόδοξη παράδοση αλλά και τις αρχές και αξίες που μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων», όπως λέει σήμερα μιλώντας στην «Espresso» η βουλευτής της ΝΙΚΗΣ Ασπασία Κουρουπάκη. Φυσικά δεν της φτάνει το 24ωρο, καθώς μπορεί να βρίσκεται ατέλειωτες ώρες στο Κοινοβούλιο, να επιστρέφει σπίτι, να μαγειρεύει και να διαβάζει τα παιδιά, και να λέει «ναι» στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη βουλευτική της ιδιότητα.
«Το να μεγαλώνεις τέσσερα παιδιά είναι αυτό ακριβώς που αντιλαμβάνεται κανένας πως επικρατεί μέσα στο σπίτι. Πολλές υποχρεώσεις, φωνές, γέλια, παιχνίδια, αλλά και πολλές ώρες μαζί τους, όπως και ξενύχτια δίπλα από το κρεβάτι τους, όταν κάποιο από τα παιδιά είναι άρρωστο» μας λέει η βουλευτής, η οποία πιστεύει -και το ζει κιόλας ως πολύτεκνη- ότι η κυβέρνηση αδιαφορεί για το Δημογραφικό: «Για την κυβέρνηση η ύπαρξη παιδιών αποτελεί τεκμήριο φορολόγησης και το επίδομα το αντιμετωπίζει ως φιλοδώρημα σε αναξιοπαθούντες. Τη στιγμή που η ίδια η κοινωνία ασθμαίνει υπό το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων, πώς οι γυναίκες να κάνουν παιδιά;» αναρωτιέται η βουλευτής.
Από την εμπειρία της παρατηρεί ότι τόσο οι συνθήκες έντασης και συναισθηματικής φόρτισης μέσα στην οικογένεια όσο και η ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου, των παιχνιδιών βίας στα κινητά της οικογένειας, τα social media και η μουσική με επιθετικούς και ανάρμοστους στίχους που βομβαρδίζει τα παιδιά είναι κάποιες από τις αιτίες της οργής των ανηλίκων. Ως βιολόγος πιστεύει ότι τα φύλα είναι μόνο δύο, ενώ, όπως χαρακτηριστικά μας λέει, είναι πολύ περήφανη που ως μητέρα τεσσάρων αγοριών τα παιδιά της θα υπηρετήσουν ως στρατιώτες την πατρίδα.
Πώς νιώθετε εσείς, ως πολιτικός, ως γυναίκα και μητέρα για το ζήτημα των Τεμπών;
Θεωρώ ως απλός πολίτης, και πέρα από κάθε άλλη ιδιότητα που αναφέρατε, ηθική υποχρέωση τη συμμετοχή μου στα συλλαλητήρια. Ο βουβός θρήνος των οικογενειών των θυμάτων γίνεται κραυγή διαμαρτυρίας ολόκληρης της Ελλάδας για την απώλεια 57 συνανθρώπων μας. Ως γυναίκα και πολύτεκνη μητέρα είμαι συγκλονισμένη προσπαθώντας και μόνο να προσεγγίσω συναισθηματικά τον αδιανόητο πόνο αυτών των οικογενειών. Τέλος, ως πολιτικός, πιστεύω πως τα αναπάντητα «γιατί» της κοινωνίας και η αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης είναι αυτονόητο δικαίωμα όλων των ανθρώπων, που δικαιολογημένα δείχνουν την αποστροφή τους γενικότερα στο πολιτικό σύστημα που τους έχει απογοητεύσει.
Είναι εξαιρετικό και πρωτόγνωρο, θα έλεγα, το γεγονός ότι μια πολύτεκνη μητέρα
αποφάσισε να μπει στην πολιτική. Πώς το αποφασίσατε και ποιες ανάγκες σας καλύπτει;
Παρόλο που δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική, πάντοτε παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τις πολιτικές που χάρασσαν τα κόμματα και έθεταν με τις εκλογές στην κρίση του ελληνικού λαού. Οταν παρουσιάστηκε στο πολιτικό σκηνικό η ΝΙΚΗ, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αυτή εκφράζει, της ελληνορθόδοξης παράδοσης αλλά και των αρχών και αξιών που μεγάλωσαν τόσες και τόσες γενιές Ελλήνων, ένιωσα την ανάγκη της συμμετοχής και της προσφοράς από την πλευρά μου ως γυναίκα και πολύτεκνη μητέρα.
Δυστυχώς, τα τελευταία αρκετά χρόνια οι γυναίκες δεν κάνουν πολλά παιδιά, με μια τάση να μην κάνουν καθόλου. Θέλω να μου μιλήσετε για τη δική σας εμπειρία και τι σημαίνει για μια νέα γυναίκα να μεγαλώνει τέσσερα παιδιά…
Θα έλεγα πως δεν είναι οι γυναίκες που δεν κάνουν πολλά παιδιά, αλλά αυτή είναι κοινή και συνειδητή απόφαση και των δύο γονέων. Εγώ προέρχομαι από τρίτεκνη οικογένεια και η παρουσία των αδερφών μου στην καθημερινότητά μου έδωσε ένα επιπλέον κίνητρο στην απόφαση που πήραμε με τον σύζυγό μου να δημιουργήσουμε μια μεγάλη οικογένεια. Το να μεγαλώνεις τέσσερα παιδιά είναι αυτό ακριβώς που αντιλαμβάνεται κανένας πως επικρατεί μέσα στο σπίτι. Πολλές υποχρεώσεις, φωνές, γέλια, παιχνίδια αλλά και πολλές ώρες μαζί τους, όπως και ξενύχτια δίπλα από το κρεβάτι τους όταν κάποιο από τα παιδιά είναι άρρωστο. Σε κάθε περίπτωση, η αγκαλιά για καληνύχτα και ένα φιλί στο μάγουλο αφαιρούν την κούραση όλης της ημέρας. Αρχικά στη ζωή μας ήρθε ο Θοδωρής, 16 χρόνων σήμερα, μετά δύο χρόνια ο Γιάννης, ενώ ο Θεός μάς έδωσε μια δίδυμη κύηση και έτσι τα τελευταία μέλη της οικογένειάς μας είναι οι 11χρονοι Μάριος και Παναγιώτης.
Η σημερινή γυναίκα είναι ευθυνόφοβη, ευ ζην τύπος, αδιάφορη για την οικογένεια ή τι άλλο;
Ο τύπος της σημερινής γυναίκας διαμορφώνεται από τις ανάγκες της εποχής μας. Ο αγώνας για επαγγελματική καταξίωση και επιτυχημένη παρουσία στην αγορά εργασίας περιορίζουν την ελευθερία ευχερών αποφάσεων από την πλευρά της. Στη δύσκολη οικονομική συγκυρία των τελευταίων χρόνων, με την ακρίβεια να δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα, ένα νοικοκυριό έχει ανάγκη δύο μισθών για να εξυπηρετήσει τις βασικές υποχρεώσεις του. Ετσι οι γυναίκες αγωνίζονται να επιβιώσουν και να σταθούν στα πόδια τους, με αποτέλεσμα η απόφαση για δημιουργία οικογένειας να λαμβάνεται αρκετά αργότερα.
Θα λυθεί το Δημογραφικό με επιδόματα;
Οταν για την κυβέρνηση η ύπαρξη παιδιών αποτελεί τεκμήριο φορολόγησης και το επίδομα το αντιμετωπίζει ως φιλοδώρημα σε αναξιοπαθούντες, τη στιγμή που η ίδια η κοινωνία ασθμαίνει υπό το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων, τότε η απάντηση είναι ασφαλώς αρνητική. Για να γεννηθούν περισσότερα παιδιά και πέρα από την αυτονόητη οικονομική στήριξη που θα πρέπει να παρέχεται από την πρώτη στιγμή μαζί με φοροαπαλλαγές, επιδόματα κ.λπ., θα πρέπει να δημιουργηθεί μια Ελλάδα με όραμα και ελπίδα για τα νέα ζευγάρια. Να εμπεδωθεί η βεβαιότητα ότι σε έναν κόσμο που τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά αλλοιώνονται ταχύτατα το κράτος θα είναι αρωγός στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην αγορά εργασίας αυτών των παιδιών που θα φέρουν στον κόσμο.
Τι φταίει για τους πολύ οργισμένους ανηλίκους; Τα social media ή η αδιαφορία των γονιών, που είναι έντονη στις μέρες μας;
Πρόκειται για ένα σύνθετο και πολυπαραγοντικό πρόβλημα. Ο γρήγορος ρυθμός της ζωής και οι αυξημένες υποχρεώσεις σαφώς εμποδίζουν τους γονείς από το να παρατηρήσουν έγκαιρα την αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών τους. Αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιες οι οικογένειες δημιουργούν συνθήκες έντασης και συναισθηματικής φόρτισης στα παιδιά, που γίνονται σιωπηλοί δέκτες αυτών των δυσκολιών. Η ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου αλλά και των παιχνιδιών βίας στα κινητά της οικογένειας, τα social media, η μουσική με επιθετικούς και ανάρμοστους στίχους που βομβαρδίζει τα παιδιά μας είναι κάποιες ακόμα από τις αιτίες αυτής της οργής. Μην ξεχνάμε και τη βία που καθημερινά βλέπουμε στην τηλεόραση και, επιτρέψτε μου να πω, με ακατάλληλη σήμανση. Δεν θεωρώ φυσικό παιδιά 12 χρόνων να παρακολουθούν ταινίες με βία, δολοφονίες, απρεπή εκφορά λόγου, βιασμούς κ.λπ. Η σήμανση των ταινιών και οι ώρες προβολής τους θα πρέπει να επανεκτιμηθούν.
Πώς είναι η εμπειρία σας από τη Βουλή και την πολιτική γενικά;
Είναι ενδιαφέρουσες οι διαφορετικές προσεγγίσεις των κομμάτων στα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Λόγω ιδιοσυγκρασίας και πολιτικής ευαισθησίας, ελπίζω πως θα υπάρξει η στιγμή σύγκλισης στις διάφορες πολιτικές και με ευρύτερη συναίνεση θα μαχόμαστε για τη βελτίωση της κοινωνίας προς όφελος των πολιτών. Ετσι ονειρεύομαι την πολιτική, χωρίς στείρες αντιπαραθέσεις που δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο, ο οποίος θέλει να δει ανθρώπους να αγωνίζονται να βρουν λύσεις στα προβλήματα που τον απασχολούν.
Ποια η άποψή σας για την προωθούμενη στη σύγχρονη κοινωνία woke ατζέντα;
Η αναδίπλωση του πρωθυπουργού μετά τις εκλογές στην Αμερική και η επιβολή της woke ατζέντας από τη δικτατορία της μειοψηφίας που ψέλλισε αντικαθιστώντας τη δικτατορία της πλειοψηφίας που υποστήριζε προηγουμένως δείχνει ότι είναι ένα ζήτημα υποκινούμενο πολιτικά. Οι παραδοσιακές αρχές της ΝΙΚΗΣ, της παράταξης που είμαι μέλος, οι αρχές με τις οποίες με μεγάλωσε η οικογένειά μου αλλά και η επιστημονική μου κατάρτιση ως μοριακής βιολόγου απλώς επιβεβαιώνουν το αυτονόητο: τα φύλα είναι δύο. Κάθε άλλη παρέκκλιση δεν μπορεί να επιβληθεί ως φυσιολογική, πόσω μάλλον όταν επιβάλλεται το πρότυπο γονέων ίδιου φύλου για την ανατροφή των παιδιών.
Ποια η τελευταία ταινία ή θεατρική παράσταση που είδατε;
Η τελευταία παράσταση που είδα με την οικογένειά μου ήταν στο Εθνικό Θέατρο, «Ο Νιλς Χόλγκερσον, η Λιλίκα και τα τέσσερα ΠΙ» του Ηλία Κουνέλα. Μου κίνησε το ενδιαφέρον η πρόσκληση που διάβασα του θεατρικού συγγραφέα ότι αφορά σε ηλικίες από 6 έως 96 χρόνων. Εξαιρετική επιλογή για μια πολυμελή οικογένεια όπως η δική μου.
Ποιες είναι οι αγάπες της ζωής σας σήμερα που μιλάμε;
Οι αγάπες της ζωής μου, πέρα από την αυτονόητη απάντηση για την οικογένειά μου, είναι η πατρίδα και η θρησκεία μου. Την πατρίδα μου την υπηρετώ και από αυτή τη θέση με σεβασμό και υπευθυνότητα. Η πίστη μού δίνει δύναμη αλλά και ελπίδα, ώστε να αντεπεξέρχομαι στις δυσκολίες της καθημερινότητας. Εχοντας τέσσερα αγόρια, θεωρώ τιμή μου που θα υπηρετήσουν ως στρατιώτες την Ελλάδα, που στέκεται αγέρωχη στο πέρασμα των αιώνων με χώμα ποτισμένο από το αίμα των ηρώων που χύθηκε για την ελευθερία των επόμενων γενεών.
Μια ελεύθερη από υποχρεώσεις ημέρα σας τι περιλαμβάνει; Πώς ζει στην ιδιωτική της ζωή μια νέα γυναίκα, όπως εσείς;
Ως πολύτεκνη μητέρα και βουλευτής πρέπει να συγκεράσω και τις δύο αυτές ιδιότητες σε ένα 24ωρο, κάτι που σημαίνει ότι προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει. Στη Βουλή πρέπει να δικαιώσω με την παρουσία μου όχι μόνο τον κόσμο που με τίμησε με την ψήφο του, αλλά και όλους εκείνους που επέλεξαν άλλον πολιτικό χώρο να υποστηρίξουν, αλλά αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Αλλωστε τόσο η ΝΙΚΗ όσο κι εγώ πιστεύουμε πως πρέπει να ενώσουμε τον κόσμο και να μην υπάρχουν διαχωρισμοί και ιδιαίτερες πολιτικές εις βάρος των υπόλοιπων συμπολιτών μας. Στην οικογένειά μου, από την άλλη, είμαι σύζυγος και μητέρα, με όλες τις υποχρεώσεις και δουλειές που κάθε νοικοκυρά αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της. Οταν επιστρέψω από τη Βουλή και τελειώσω το βράδυ την προετοιμασία μου για τις βουλευτικές μου υποχρεώσεις, τακτοποιήσω παράλληλα και τις οικογενειακές, τότε μου αρέσει να διαβάζω, κυρίως βιβλία για πολιτικές που ακολουθούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν έχω χρόνο για μουσική, μου αρέσει να ακούω έντεχνο, μπαλάντες αλλά και ορχηστρικά τραγούδια που με αποφορτίζουν από την πίεση της ημέρας. Σε κάθε περίπτωση, πριν αποσυρθώ για ξεκούραση δοξάζω τον Θεό και ετοιμάζομαι για τη μάχη της επόμενης ημέρας.
Πηγή: Espresso
