Πάμε στον Αδωνι για καφέ! Και όταν λέμε στον Αδωνι, δεν εννοούμε στο γραφείο του υπουργού Υγείας, γιατί εκεί ούτε απέξω δεν περνάμε! Μετά το οδοιπορικό της «Espresso» στα παλαιότερα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας και στα ταβερνάκια της πρωτεύουσας που έκλεισαν έναν αιώνα ζωής, σειρά είχε το πιο μυρωδάτο ταξίδι της στα σοκάκια της πόλης, για να σας προτείνει να πείτε τον καφέ σας στα καφενεία που μετρούν 100 χρόνια ευωδιαστού βίου.
- Από τη Μαρία Ανδρέου
Με την καθιέρωση της Αθήνας ως πρωτεύουσας του νέου βασιλείου της Ελλάδος, θα εισαχθεί από τις αριστοκρατικές πρωτεύουσες της Ευρώπης και η μόδα των καφενείων. Πολύ γρήγορα τα ευρωπαϊκού τύπου καφενεία θα αντικαταστήσουν τους τουρκικούς καφενέδες και θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική και την πολιτική ζωή του τόπου. Τα πρώτα ευρωπαϊκά καφενεία θα κάνουν την εμφάνισή τους στην οδό Αιόλου, όπως το καφενείον Η Ωραία Ελλάς, για το οποίο διαβάζαμε και στα σχολικά μας βιβλία. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου και στα μεταπολεμικά χρόνια τη σκυτάλη θα πάρουν καφενεία τα οποία θα εξελιχθούν σε κοσμικά και λογοτεχνικά στέκια. Από τα θρυλικά αυτά στέκια σήμερα ελάχιστα επιβιώνουν, καθώς τα περισσότερα έκλεισαν και τα κτίρια όπου στεγάζονταν κατεδαφίστηκαν.
Τα καφενεία στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής. Στα τραπεζάκια τους έχουν γραφτεί μερικές από τις πιο σημαντικές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, της τέχνης, του πολιτισμού, της λογοτεχνίας, της μουσικής αλλά και διάσημων ερωτικών ειδυλλίων. Από τον 19ο αιώνα που εμφανίστηκαν τα πρώτα καφενεία στη χώρα μας αγαπήθηκαν πάρα πολύ. Καφές στη χόβολη, κουβέντα, ουζάκι, χαρτάκι, τάβλι, μεζέδες, ομιλίες, γλέντια, αλλά και πίκρες, μνημόσυνα με παξιμάδι και κονιάκ.
Στην πρώιμη μορφή τους και ειδικά στην επαρχία ήταν μικροί χώροι με λιγοστά τραπέζια, όπου μαζεύονταν αποκλειστικά άνδρες και έπιναν καφέ, τσίπουρο και ρετσίνα συνοδευμένα από ελιές, τυρί, ντομάτα, κάπου κάπου και καμιά σαρδέλα και σαλαμάκι. Πορτοκαλάδα, λεμονάδα, λουκουμάκια, υποβρύχια βανίλιας και μαστίχας ήταν το κέρασμα στα εγγόνια, που κάθονταν στις ξύλινες καρέκλες και χάζευαν τους μεγάλους που στα διπλανά τραπέζια έπαιζαν πρέφα καπνίζοντας. Επίσης τα καφενεία ήταν στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων -ακόμη και σήμερα είναι- κυρίως στις προεκλογικές περιόδους όπου υποψήφιοι βουλευτές και επίδοξοι πολιτικοί και δημοτικοί άρχοντες κυνηγούσαν τις ψήφους ανάμεσα στους θαμώνες
Η Ωραία Ελλάς
Ξεκινάμε με τη ναυαρχίδα της ιστορίας του καφέ στην Ελλάδα. Η Ωραία Ελλάς είναι ένα από πιο ωραία καφενεία της Αθήνας. Ο χώρος μοιάζει περισσότερο με μουσείο, αφού στις προθήκες του εκτίθενται εικονίσματα, ιστορικά έγγραφα, μεταξοτυπίες και λινοτυπίες διαφημιστικών, παλιές γκραβούρες. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι με πίνακες λαϊκής τέχνης, απεικονίσεις οπλαρχηγών του 1821, φωτογραφίες λαϊκών ηρώων και παλιές ρεκλάμες. Ο καφές εδώ είναι πάντα μερακλίδικος. Το καφενείο βρίσκεται στην οδό Μητροπόλεως 59 (Στοά) και Πανδρόσου 36 στην Αθήνα.
Πανελλήνιον
Καφές βαρύς αλλά και γλυκός μαζί με σκάκι. Κακά τα ψέματα, το Πανελλήνιον είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά καφενεία και στα μαρμάρινα τραπέζια του εκτυλίσσονται μεγάλες σκακιστικές μάχες. Μαζί με τον περιποιημένο ελληνικό καφέ στο Πανελλήνιον μπορεί κανείς να περάσει την ώρα του παρατηρώντας τους σκακιστές της πόλης. Απαράβατος κανόνας: όποιος δεν παίζει κάνει ησυχία. Οποιος παίζει, από την άλλη, μπορεί να κάνει σαματά. Οι θαμώνες παίζουν με μανία και μέσα στη μέρα δεν λείπουν οι «μάχες». Εμπειροι και αρχάριοι παίκτες παίζουν υπό το άγρυπνο βλέμμα των θρυλικών σκακιστών που βρίσκονται καδραρισμένοι στους τοίχους του μαγαζιού. Το καφενείο σερβίρει και μεζέδες στην οδό Μαυρομιχάλη 16. Τα εγκαίνια του καφενείου έγιναν το 1885, τότε που το Πανελλήνιον βρισκόταν στον αριθμό 19 της Πανεπιστημίου. Μέσα στα χρόνια μετακινήθηκε και από τις αρχές του ‘90 λειτουργεί στην τωρινή του θέση και η ιστορία συνεχίζεται. Οι παρτίδες εξακολουθούν να παίζονται με αφοσίωση, ο χρόνος μετράει, τα σκορ σημειώνονται. Και επειδή ακόμα και οι σκακιστές πότε πότε χρειάζονται ένα διάλειμμα, το καφενείο σερβίρει ουζάκια μαζί με κεφτέδες και ομελέτες στις βιενέζικες καρέκλες του.
Το Καστέλλο
Πρόκειται για ένα καφενείο στην οδό Ευριπίδου 88, το οποίο μετρά πάρα πολλά χρόνια παρουσίας στο κέντρο της Αθήνας. Μόνιμοι θαμώνες και περαστικοί κάθε ηλικίας συνθέτουν την πελατεία του παραδοσιακού καφενείου και, εκτός από καφέ, μπορούν να απολαύσουν και πολλούς μεζέδες, κυρίως με έμπνευση από την Κάρπαθο.
Η Δεξαμενή
Το Κολωνάκι έχει μια βασίλισσα, τη Δεξαμενή. Το καφενείο αυτό είναι ένα ιστορικό μαγαζί από το οποίο έχουν παρελάσει μεγάλα ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών. Στα τραπεζάκια του κάθονται άνθρωποι κάθε ηλικίας. Ηλικιωμένοι, φοιτητές, οικογένειες με μικρά παιδιά απολαμβάνουν τον καφέ τους ή τους μεζέδες που προσφέρει το κατάστημα στο πολύ όμορφο περιβάλλον της πλατείας Δεξαμενής.
Ο Γλυκύς
Και είναι γλυκύς πάντα… Το παραδοσιακό καφενείο Ο Γλυκύς έχει ιστορία πολλών δεκαετιών. Σερβίρει καφέ, τσίπουρο και διαλεχτούς μεζέδες. Η ρετρό διακόσμησή του δημιουργεί μια αίσθηση οικειότητας και φιλοξενίας, ενώ οι αντίκες και οι κορνίζες με εικόνες από σκηνές του παλιού σινεμά μας μεταφέρουν πίσω στον χρόνο.
Πιάσε έναν «πολλά βαρύ & όχι»
Κάποια καφενεία δεν υπάρχουν πια, αλλά έχουν μείνει στην ιστορία. Ενα από αυτά, το καφεζαχαροπλαστείο Zonar’s στην Πανεπιστημίου, στο Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, έργο των αρχιτεκτόνων Βασίλη Κασσάνδρα και Λεωνίδα Μπόνη. Το Μέγαρο ολοκληρώθηκε το 1938 και συνδυάζει art deco και κλασικιστικά στοιχεία. Απόρροια της πρόσφατης ανακαίνισης του μεγάρου ήταν και η επαναλειτουργία του καφενείου Zonar’s, το οποίο είχε παύσει τη λειτουργία του στις αρχές του 2000 και είχε αρχίσει να χάνει την αίγλη του μετά τον θάνατο του ιδιοκτήτη του Κάρολου Ζωναρά το 1968. Βέβαια το Zonar’s έκλεισε ξανά για να ανοίξει το εστιατόριο του Χρύσανθου Πανά Αthénée.
Για την ιστορία ο Ζωναράς, Ελληνας της Αμερικής, επέστρεψε στην Ελλάδα για να ανοίξει στο 1934 το Zonar’s, το οποίο στεγάστηκε αρχικά στη γωνία Πανεπιστημίου και Κριεζώτου, για να μεταφερθεί το 1940 στο ισόγειο του Μεγάρου του ΜΤΣ. Ενα από τα πολυτελέστερα καφενεία της πρωτεύουσας, ήταν γνωστό για τα γλυκά του, όπως το παγωτό Σικάγο, που λέγεται ότι δημιουργήθηκε εκεί. Τακτικοί θαμώνες ήταν οι Οδυσσέας Ελύτης, Ευάγγελος Αβέρωφ, Γεώργιος Ράλλης, Φρέντυ Γερμανός κ.ά. Γνωστές προσωπικότητες που επισκέφθηκαν την Αθήνα, όπως ο Αντονι Κουίν, η Σοφία Λόρεν και ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, δεν παρέλειψαν να το επισκεφθούν.
O Φλόκας
Διαχρονικός καφές στου Φλόκα. Δίπλα στο Zonar’s στεγάστηκε το ζαχαροπλαστείο του Φλόκα. Οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Φλόκα, επιχειρηματίες σοκολάτας, άνοιξαν το 1938 το πρώτο τους ζαχαροπλαστείο στην Αθήνα, στην οδό Κοραή, στο μέγαρο της Εθνικής Ασφαλιστικής, ενώ το 1940 θα ανοίξουν το δεύτερο κατάστημά τους στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Ο Φλόκας, όπως και το διπλανό του Zonar’s, θα σταματήσει τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου, ενώ θα ξανανοίξει το 1952.
Λίγο πριν αναστείλει τη λειτουργία του Γερμανοί στρατιώτες φωτογραφίζονται να πίνουν καφέ στα τραπεζάκια του. Σύντομα ο Φλόκας άνοιξε υποκαταστήματα στη Φωκίωνος Νέγρη, στη Βασιλίσσης Σοφίας και αλλού, απευθυνόμενος πάντοτε στη μεγαλοαστική τάξη. Το κατάστημα στο μέγαρο του ΜΤΣ έκλεισε το 1987. Στου Φλόκα σύχναζαν το τότε πρωθυπουργικό ζεύγος Κωνσταντίνος και Αμαλία Καραμανλή, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Νίκος Γκάτσος, ο Μάνος Χατζιδάκις κ.ά. Ειδικά οι δύο τελευταίοι είχαν και δικό τους ξεχωριστό τραπέζι στο πατάρι.
Brazilian
Στη Στοά Σπυρομήλιου υπήρχε ένα ιστορικό καφέ που έκλεισε τον κύκλο της ζωής του τον Νοέμβριο του 2002, το θρυλικό Brazilian, για να ξανανοίξει ωστόσο υπό άλλη διεύθυνση. Ο μερακλής Ευάγγελος Σαραβάνος, έπειτα από χρόνια στη Βραζιλία και την Αλεξάνδρεια, αποφάσισε να ανοίξει καφενείο και στην Αθήνα. Το Brazilian της οδού Βουκουρεστίου είχε ως σήμα κατατεθέν την εξαιρετικής ποιότητας καφέ -εδώ πρωτοήπιαν οι Αθηναίοι espresso- και τα εξαιρετικά γλυκά. Το Brazilian τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 παραγκωνίζει σταδιακά άλλα λογοτεχνικά στέκια, όπως το Πατάρι του Λουμίδη. Στην καθιέρωση του Brazilian ως λογοτεχνικού στεκιού συνέβαλε και η γειτνίασή του με το βιβλιοπωλείο Πυρσός. Την ακμή του Μπραζίλιαν ανέκοψε η δικτατορία του 1967, καθώς αρκετοί από τους επιφανείς θαμώνες μετακόμισαν στο εξωτερικό ή απλώς σταμάτησαν να το επισκέπτονται. Συχνός θαμώνας του Brazilian ήταν ο Κώστας Ταχτσής, το ποίημα του οποίου «Η συμφωνία του Brazilian», εικονογραφημένο από τον Γιάννη Τσαρούχη, κοσμεί τον τοίχο του Brazilian στον αριθμό 10 της οδού Βαλαωρίτου, όπου μεταφέρθηκε το 2007. Το σημερινό Μπραζίλιαν διατηρεί στους τοίχους του τις 45 φωτογραφίες του Αλέκου Φασιανού, στις οποίες μπορεί κανείς να διακρίνει πολλούς από τους λογοτέχνες και καλλιτέχνες που σύχναζαν εδώ, όπως τους περιγράφει ο Κώστας Ταχτσής, μεταξύ άλλων τους Μόραλη, Ελύτη, Τσαρούχη, Εγγονόπουλο, Σαχτούρη, Βαλαωρίτη και Χατζιδάκι.
Απότσος
Στα τέλη του 19ου αιώνα ένας έξυπνος, προκομμένος και φιλόδοξος νεαρός, ο Βασίλης Απότσος, πάτησε το πόδι του στην πρωτεύουσα ψάχνοντας την ευκαιρία που θα άλλαζε τη ζωή του. Το θρυλικό ουζερί του Απότσου άρχισε τη λειτουργία του το 1897 στην οδό Σταδίου 5Α. Το 1969 μεταφέρθηκε στην οδό Βουκουρεστίου, για να καταλήξει το 1971 στη στοά επί της οδού Πανεπιστημίου 10. Την πολυετή του ιστορία πρόδιδαν οι τοίχοι του, τους οποίους διακοσμούσαν προπολεμικές διαφημίσεις ευρωπαϊκών και ελληνικών ποτών. Ενα καφενείο ουζερί που συνδέθηκε με την πολιτική, την ιστορία και τη σύγχρονη αθηναϊκή ζωή ήταν του Απότσου. Τον χώρο αυτό ύμνησαν οι «New York Times» και το «Paris Match» για τη μοναδικότητά του και την απλότητά του. Στους επώνυμους θαμώνες του συγκαταλέγονταν οι Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης κ.ά.
Το συγκεκριμένο μαγαζί δεν ήταν ένα απλό μπακάλικο, καθώς πολύ σύντομα ο Απότσος έγινε γνωστός για το τυρί, τη λακέρδα του και τα «αποικιακά είδη» εισαγωγής. Το πρωτότυπο ντελικατέσεν έγινε γρήγορα διάσημο και λίγο αργότερα, καθώς η φήμη του ταξίδεψε μέχρι το Παλάτι, έγινε επίσημος προμηθευτής της Αυλής. Από τον Απότσο ξεπήδησαν και πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, με γνωστότερο όλων το «Τετράδιο», του οποίου τα στοιχεία επικοινωνίας ήταν ταυτόσημα με του ουζερί. Μετά τη Μεταπολίτευση ο Απότσος αντέχει ακόμα. Η ιστορία του έληξε απότομα και άδοξα, όταν το 1997 οι ιδιοκτήτες του καταστήματος ζήτησαν με την ανανέωση του συμβολαίου πολλαπλασιασμό του μισθώματος, κάτι που η επιχείρηση δεν μπορούσε να αντέξει. Ετσι το κατάστημα κατέβασε οριστικά ρολά διότι, παρά τα δημοσιεύματα των εφημερίδων και τις διαβεβαιώσεις της Πολιτείας, δεν μπόρεσε να βρεθεί ένας άλλος κατάλληλος χώρος με εύλογο τίμημα. Οι γκαζοκεφτέδες, οι αναμνήσεις, οι παλιές ταμπέλες στους τοίχους και η ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής πέρασαν στην ιστορία. Σταθεροί θαμώνες του Απότσου ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Σταύρος Νιάρχος κάθε φορά που βρίσκονταν στην Αθήνα.
Το Ικαριώτικο
Και ο Πειραιάς έχει ιστορικό καφενέ. «Καφενείον Φούρνοι Ικαρίας» γράφει στην μπροστινή τζαμαρία, αλλά αν δεν σ’ το έχει συστήσει κάποιος, δεν θα το βρεις έτσι όπως είναι κρυμμένο μέσα στη στοά, πλάι σε ένα παλιό κουρείο, ήσυχο, δίπλα στη φασαρία της Ακτής Ποσειδώνος. Το Ικαριώτικο καφενείο για ραχάτι, καλαμπούρι, καφέ και ουζάκι βρίσκεται στη θέση του από το 1956, από τις πρώτες πολυκατοικίες που χτίστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά. Η ψηλοτάβανη σάλα πρώτα λειτούργησε σαν κυλικείο της πολυκατοικίας. Τώρα είναι το στέκι όπου παλιοί ναυτικοί και νησιώτες μαζεύονται από το πρωί για να πιουν τον καφέ τους. Το μεσημέρι θα πιουν το σκουροκόκκινο ικαριώτικο κρασί με τυριά, ελιές και τουρσιά. Η κουζίνα του καφενείου ετοιμάζει και ποικιλίες με σουτζούκι, βραστό αυγό, παστή σαρδέλα και καυτερές πιπερίτσες, ψαράκι ψιλό, φάβα, ρεβίθια, γίδα και κόκορα κρασάτο. Οι τοίχοι του καφενέ ζωγραφισμένοι, στα ράφια ναυτικά μικροαντικείμενα – φανάρια, χάρτες και ξύλινες μινιατούρες, πιστά αντίγραφα από τρεχαντήρια.
Καφενείον το «111»
Αυτό το όμορφο καφενείο άνοιξε το 1918 ως καφενείο και από τότε μένει πιστό στην ιστορία του. Σε έναν αγαπημένο πεζόδρομο στο Μοναστηράκι, αν τύχει και περάσετε, θα το αναγνωρίσετε από τις μουσικές. Νέα παιδιά τιμούν τη μουσική παράδοση της χώρας παίζοντας έντεχνα, νησιώτικα, ρεμπέτικα και πολλά άλλα ακούσματα. Ενα ποτήρι ούζο και μια μικρή ποικιλία στη μέση θα σας κρατήσουν περισσότερο από ό,τι φαντάζεστε στην Ερμού 111.
Τα Κανάρια
Αυτό το ιστορικό με ύφος και ταυτότητας καφενείο άρχισε να λειτουργεί ως καφενές το 1937 και οφείλει το όνομά του στην αγάπη που είχε ο ιδιοκτήτης του στα καναρίνια. Τα ασπρόμαυρα πλακάκια και οι αντίκες με τα ρετρό έπιπλα είναι αυτά που προσελκύουν τη νέα γενιά και τους πιο «ψαγμένους» που θέλουν να νιώσουν την αυθεντικότητα της πόλης. Ο κατάλογος είναι γραμμένος στο χέρι και περιλαμβάνει πολλά νόστιμα μεζεδάκια. Θα το βρείτε στην οδό Κεραμεικού 88 και Πλαταιών στον Κεραμεικό και θα το κάνετε στέκι σας.
Καφενείον Κυδαθηναίων
Τι ωραία περνάς στην Κυδαθηναίων χαζεύοντας τους περαστικούς σαν να είσαι σε νυφοπάζαρο. Ενα καφενείο στην πλατεία Φιλόμουσου Εταιρείας 2 στην Πλάκα θα σας ταξιδέψει στην προπολεμική Αθήνα, από τη νεοκλασική αυλή του με τα ασπρόμαυρα πλακάκια και τη vintage μοτοσικλέτα. Το πρωί απολαύστε ελληνικό καφέ με λουκουμάκι και μετά μια σειρά από παραδοσιακά μεζεδάκια, κρασιά και λικέρ.
Κλεψύδρα
Τα τραπέζια της Κλεψύδρας στην Πλάκα είναι στολισμένα με ένα σεμεδάκι σαν αυτό της γιαγιάς μας και πάνω έχουν ένα γλαστράκι. Σαν εικόνα από μόνη της σε ταξιδεύει όχι μόνο μέσα στα χρόνια αλλά και στην αυλή των παππούδων σου στο χωριό. Ενα παραδοσιακό καφενείο με τσίγκινο μπρίκι στη χόβολη και υπέροχα σπιτικά γλυκά στην οδό Θρασύβουλου 9 στην Πλάκα, θα σας κλέψει την καρδιά.
Σβούρα
Μοιάζει με παλιό, αλλά δεν είναι τόσο… Στον πεζόδρομο της Δράκου στο Κουκάκι, η Σβούρα ξεκινά από το πρωί φτιάχνοντας μερακλίδικο καφέ και σούπερ πρωινό με ομελέτες φούρνου και μπρουσκέτες. Το καλοκαίρι, μάλιστα, βγάζει και τραπέζι έξω, κάτω από τις φυλλωσιές των δέντρων. Από το μεσημέρι ανάβουν οι κουζίνες για τα «μεζεδέσματα», όπως αναφέρονται στον κατάλογό της, που συνοδεύονται παραδοσιακά με τσίπουρο, ούζο ή ρακή. Θα βρείτε πολλές ελληνικές συνταγές από διάφορα μέρη της χώρας κι αυθεντικά ελληνικά προϊόντα, όπως μανούρα Σίφνου, ταλαγάνι Μεσσηνίας κ.λπ. Το best seller είναι σαφώς η γεμιστή πατάτα, ενώ πολύ ιδιαίτερη είναι και η χοιρινή τηγανιά.
Υποβρύχιο
Σαν να είσαι στο χωριό της γιαγιάς σου. Αυτό το παραδοσιακό καφενείο- μεζεδοπωλείο στο Γκάζι μοιάζει με καφενείο σε πλατεία χωριού. Οταν ο καιρός είναι καλός, απλώνει στην πλατεία Ορφέως τις ψάθινες καρέκλες του, ενώ τον χειμώνα μπορείτε να καθίσετε στο εσωτερικό του νεοκλασικού κτιρίου. Η κουζίνα του σερβίρει μια μικρή αλλά μερακλίδικη ποικιλία από μεζέδες, για να συνοδεύσετε το ούζο, τις ρακές ή την μπίρα σας. Και όλα αυτά στην οδό Στρατονίκης 19, στο Γκάζι.
Κρίκος
Αυτό το καφενείο έχει αυτό το κάτι που θέλω… Πρόκειται για έναν καφενέ συλλογικής προσπάθειας, που γεννήθηκε πάνω στο δικαίωμα της εργασίας… Το καφέ αυτό υποστηρίζει έμπρακτα νέους καλλιτέχνες και δημιουργούς κάθε είδους. Χωρισμένος στα δύο, ο Κρίκος διαθέτει μια μεγάλη φωτεινή σάλα με τραπεζάκια για να απολαύσετε τον καφέ σας ή τα μεζεδάκια σας, όπως σαλάτα με φασόλια μαυρομάτικα, χειροποίητη πίτσα ή μπουγιουρντί και μία μικρότερη, με ρετρό καναπέδες και βιβλιοθήκη με επιτραπέζια, ιδανική για διάβασμα ή για παιχνίδι με την παρέα. Τον Κρίκο θα τον βρείτε στην οδό Γενναίου Κολοκοτρώνη 49, στα Πετράλωνα .
Λουμίδης
Και επειδή έκαστος στο είδος… ας μιλήσουμε για τους αδελφούς Λουμίδη. Οι αδελφοί Λουμίδη άνοιξαν το γνωστό Πατάρι του Λουμίδη το 1938 ως συμπλήρωμα του καφεκοπτείου που βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου, στο νούμερο 38 της οδού Σταδίου, δίπλα στη στοά Νικολούδη. Σύντομα το πατάρι συγκέντρωσε τον καλλιτεχνικό, τον λογοτεχνικό και τον δημοσιογραφικό κόσμο της Αθήνας, αφού βρισκόταν σε επίκαιρη θέση, κοντά σε γραφεία εφημερίδων, θέατρα και δίπλα ακριβώς στο Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Στο πατάρι τα τραπέζια ήταν σε σχήμα πι. Η αίθουσα γέμιζε από ηθοποιούς, δημοσιογράφους, συγγραφείς του θεάτρου. Τακτικοί θαμώνες ήταν οι Οδυσσέας Ελύτης, Νίκος Γκάτσος, Μάνος Χατζιδάκις, Μίλτος Σαχτούρης, Μιχάλης Κατσαρός, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Τσαρούχης, Γιάννης Μόραλης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Ελένη Βακαλό, Τάκης Σινόπουλος κ.ά.
Το 2022 το πρώτο της βήμα στην αγορά του σερβιρισμένου καφέ κάνει η εταιρεία Καφεκοπτεία Λουμίδη, καθώς, θέλοντας να εκμεταλλευτεί το τουριστικό momentum αλλά και να κάνει διείσδυση στα νεανικά κοινά, καθιερώνει, αρχής γενομένης από το ιστορικό κατάστημα της Ομόνοιας, γωνιά Coffee Brew Bar, πουλώντας έτοιμους καφέδες όλων των ειδών, αλλά και ροφήματα και σνακ. Ο Ιάσων Λουμίδης, εμπορικός διευθυντής Καφεκοπτείων Λουμίδη, αναφέρει ότι ρόλο στην απόφαση της εταιρίας έπαιξε η μεγάλη αναβάθμιση στην περιοχή της Ομόνοιας, όπου μεγάλοι ξενοδοχειακοί όμιλοι κάνουν ισχυρές επενδύσεις, αλλάζοντας εντελώς το πρόσωπο της περιοχής που για χρόνια ήταν σε απαξίωση. Σημειώνεται ότι η εταιρία Καφεκοπτεία Λουμίδη έχει ιστορία 102 ετών, καθώς το πρώτο κατάστημα άνοιξε το 1920 στον Πειραιά, ενώ το τωρινό κατάστημα ναυαρχίδα στην Ομόνοια άνοιξε πριν από 90 χρόνια το 1930. Η εταιρία, που διοικείται από την τρίτη γενικά της οικογένειας Λουμίδη, διατηρεί εννέα καταστήματα λιανικής.
Πηγή: Espresso
