«Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος»

Από το τέλος της προχθεσινής παρέλασης κι έπειτα γίνεται μια ύπουλη προσπάθεια να υποκύψει ολόκληρη η κοινωνία σε συλλογική υποκρισία. Το άγημα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού φώναξε το σύνθημα «Η Κύπρος είναι ελληνική. Γ@@@αι η Τουρκία».

• Toυ Βασίλη Γαλούπη – εφημερίδα δημοκρατία

Οι αντιδράσεις, τα αναθέματα και ο διχαστικός τσακωμός που ξέσπασε από εκείνη τη στιγμή είναι αποκομμένα από την πραγματικότητα και εστιάζουν μυωπικά στο δέντρο, χάνοντας το δάσος.

Το πρόβλημα αρχίζει από το γεγονός ότι έχουμε μια κυβέρνηση που προσποιείται πως ασκεί εξωτερική πολιτική, ενώ στην πραγματικότητα δεν το κάνει. Μια χώρα που προσποιείται πως διαθέτει εθνική κυριαρχία, μια αντιπολίτευση που προσποιείται πως υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και ΜΜΕ που προσποιούνται πως παρουσιάζουν την αλήθεια. Αντίστοιχα, θα πρέπει και ο στρατός να προσποιείται πως υπάρχει, χωρίς πραγματικά να λειτουργεί. Αν δεν το κάνει, η μαγιά χαλάει.

Η γυμνή αλήθεια είναι πως ζούμε σε μια χώρα που αντιμετωπίζει επίσημα υπαρξιακή απειλή. Από την Τουρκία που, για όσους θέλουν να το ξεχνούν, είναι ο στρατιωτικός εισβολέας στην Κατεχόμενη Κύπρο. Πράγμα που σημαίνει ότι η ελευθερία όλων μας εξαρτάται τελικά από την προθυμία των Ελλήνων στρατιωτών να σκοτώσουν και να σκοτωθούν.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ελληνικές στρατιωτικές σχολές, όπως όλοι οι στρατοί του κόσμου, προετοιμάζουν τους στρατιώτες τους για να ρίχνουν τον εαυτό τους στον κίνδυνο με αυτοθυσία, όποτε αυτό χρειαστεί. Τα στρατιωτικά «συνθήματα» και τα «τραγούδια» είναι καθημερινή ρουτίνα σε όλα τα στρατόπεδα του κόσμου. Αυτό δεν το γνωρίζουν μόνο όσοι δεν θήτευσαν στον στρατό ή θήτευσαν με βύσμα σπίτι τους εις βάρος των υπολοίπων.

Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση «σοκαρίστηκαν», επειδή ένα από αυτά τα συνθήματα ακούστηκε και σε παρέλαση. Μόνο που στο Σύνταγμα δεν έκανε παρέλαση ο στρατός του Λουξεμβούργου. Στην περίπτωσή μας είμαστε το μοναδικό κράτος στον κόσμο υπό τουρκικό casus belli, αν ασκήσουμε το δικαίωμα για τα 12 μίλια. Η Κύπρος παραμένει, τώρα που τελειώνει ο πόλεμος στην Ουκρανία, το μόνο ευρωπαϊκό έδαφος υπό στρατιωτική κατοχή, με την ανοχή όσων κόπτονται για τον Ζελένσκι.

Αλήθεια, όσοι ζητούν ΕΔΕ και καμπάνες για ένα απλό σύνθημα, με ποιου ακριβώς το μέρος είναι; Αυτοί που ενοχλήθηκαν προτάσσοντας τους τύπους αντί της ουσίας είναι της γνωστής σχολής του κατευνασμού. Θα προτιμούσαν στην παρέλαση οι ένστολοι να κρατούν μια φωτογραφία του Γεραπετρίτη, την ώρα που έκανε την εξευτελιστική επίκυψη στον Ερντογάν, τον χάρτη του ουρανοκατέβατου Τσάφου με την τουρκική Λέσβο και την «ελληνοτουρκική Βίβλο» του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Ομως τα 9,5 στα 10 εκατομμύρια Ελλήνων χειροκροτούν τη στάση της ΣΜΥΝ με το απόλυτα πειθαρχημένο σύνθημά τους. Ας γίνει αντιληπτό. Οσο η κυβέρνηση μεθοδεύει με ύπουλα μέσα τη μοιρασιά του Αιγαίου, ένας ολόκληρος λαός θα βρίσκεται απέναντί της. Κι όσο ο δικτάτορας και σύμμαχος τρομοκρατών Ερντογάν βρίζει τους νεκρούς της Ελλάδας και απειλεί ότι θα έρθει ένα βράδυ, θα ξέρει ότι υπάρχει αντίπαλος. Οχι κάποιοι που κάνουν επικύψεις.

Ο ελληνισμός δεν θα ησυχάσει ποτέ με το αιματοκύλισμα της Κύπρου. Ας το κατανοήσουν κι όσοι ενοχλούνται μόνο από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ δεν τολμούν καν να θίξουν την τουρκική βαρβαρότητα στην Κύπρο για να μην μας κρατήσει μούτρα ο Ερντογάν.

Τι ακριβώς περίμενε το Μέγαρο Μαξίμου; Να ανέχονται όλοι τα παιχνίδια υποταγής που κάνει η κυβέρνηση; Ή να σωπαίνουν οι πολίτες κάθε φορά που ο Ερντογάν απειλεί με εισβολή; Γι’ αυτό και χειροκροτήθηκαν οι δόκιμοι της ΣΜΥΝ, ενώ δεν θα χειροκροτηθούν ποτέ οι Γεραπετρίτηδες και οι Τσάφοι.

Το φοβικό αφήγημα του κυβερνητικού πανικού είναι ότι η Τουρκία ενοχλήθηκε κι ότι οι σπουδαστές της ΣΜΥΝ προκάλεσαν διπλωματικό πρόβλημα. Ομως θα πρέπει πρώτα το υπουργείο Εξωτερικών να λογοδοτήσει για την αδιαμφισβήτητη διπλωματική αυτοχειρία της χώρας που έχει προκαλέσει στο υψηλότερο επίπεδο.

Η Αγκυρα ζήτησε εξηγήσεις χαρακτηρίζοντας το σύνθημα «συμπεριφορά απαράδεκτη που αποσκοπεί στην υπονόμευση των ελληνοτουρκικών σχέσεων». Πρόκειται για την ίδια Τουρκία που έχει ανακοινώσει ότι «θα εισβάλει ξαφνικά ένα βράδυ». Η δε στάση ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και στελεχών τους, με πύρινες ανακοινώσεις, δείχνει επίσης κόμματα χωρίς επαφή με την ελληνική πραγματικότητα.

Η ελληνική Αριστερά κάνει σαν να μην καταλαβαίνει τη διαφορά για τον ρόλο του στρατού σε μια χώρα που απειλείται από τον μιλιταρισμό, καταλήγοντας έτσι να βγάζει ανακοινώσεις παρέα με την Τουρκία. Αλλά η Ελλάδα δεν είναι ένα κράτος με ιμπεριαλιστικό στρατό. Δεν εισβάλλει σε άλλα κράτη, δεν ρίχνει ξένες κυβερνήσεις, δεν ξεκινάει πολέμους, δεν απειλεί.

Ο Μητσοτάκης ενοχλήθηκε περισσότερο από το «Η Κύπρος είναι ελληνική», αλλά δεν τολμά να το πει φωναχτά. Βέβαια η Κύπρος είναι πράγματι ελληνική, απλώς όχι ελλαδική. Με κατοίκους Ελληνες, ίδια γλώσσα, καταγωγή και θρησκεία, και με κοινό εθνικό ύμνο. Η ΑΟΖ, η εθνική κυριαρχία, τα εθνικά συμφέροντα είναι οι ελάχιστες λογικές απαιτήσεις κάθε πολίτη στα άλλα κράτη. Μόνο στους πολίτες της Ελλάδας έχουν επιβληθεί ως «βρόμικες λέξεις». Τώρα γκριζάρεται εντέχνως και η ελληνικότητα της Κύπρου.

Κάποιοι ελπίζουν πως εκείνο το βράδυ που ο κάθε δικτάτορας Ερντογάν θα θελήσει να έρθει νύχτα σε κάποιο νησί μας, εμείς θα… κοιμόμαστε ησύχως, μη τυχόν και ενοχληθούν οι κατευναστές. Ας γνωρίζουν, όμως, πως ο ελληνικός λαός είναι με τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού, όχι με το σκυλολόι της ντροπής που ζητά την τιμωρία τους.

Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού

Είναι η παραγωγική Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και ανήκει στην ανώτερη βαθμίδα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Κατά τη διάρκεια της τριετούς φοίτησης στη σχολή, επιλεγμένο προσωπικό, στρατιωτικό και πολιτικό, παρέχει την απαιτούμενη στρατιωτική και ακαδημαϊκή μόρφωση. Οι δόκιμοι συμμετέχουν σε μικρά εκπαιδευτικά ταξίδια (1-3 ημέρες) σε ελληνικά λιμάνια. Επίσης κάθε καλοκαίρι πραγματοποιείται ένα εκπαιδευτικό ταξίδι που διαρκεί περίπου έναν μήνα σε λιμάνια της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.

Μετά το πέρας της εκπαίδευσης, όσοι αποφοιτούν με επιτυχία ορκίζονται λαμβάνοντας τον βαθμό του Κελευστή και τοποθετούνται στα πλοία και στις υπηρεσίες του Πολεμικού Ναυτικού, ανάλογα με την εξειδίκευσή τους. Οι υπαξιωματικοί που αποφοιτούν από τη σχολή σταδιοδρομούν ως μόνιμα στελέχη μέχρι τον βαθμό του αντιπλοιάρχου.

Η παρουσία της σχολής είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορία και την παράδοση του Πολεμικού Ναυτικού. Η πρώτη προσπάθεια για τη σύσταση Σχολείου Ναυτοπαίδων έγινε με το Διάταγμα της 17ης Μαρτίου 1879. Εκτοτε η σχολή εμφανίζεται και λειτουργεί έως και σήμερα με διάφορες κατά καιρούς ονομασίες.