«Περσινά ξινά σταφύλια» λέμε όταν ανακινούμε ένα θέμα που έχει πια παλιώσει και σχεδόν ξεχαστεί. Μερικές φορές, όμως, αυτό το θέμα μπορεί να έχει βιαίως παγώσει και το βίαιο πάγωμα το κάνει κατεψυγμένο, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξεπαγώσει. Θυμάστε ασφαλώς τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Και θυμάστε, επίσης, ασφαλώς και την υπόθεση Κεντέρη – Θάνου. Τότε που πάγωσε όλη η Ελλάδα, διότι περιμέναμε δύο χρυσά μετάλλια από τους πρωταθλητές μας. Κάποιο άλλοι, όμως, δεν το ήθελαν αυτό και φρόντισαν να μη γίνει.
Για το τι έγινε τότε, πολύ λίγα, έως καθόλου, πράγματα μάθαμε, όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις. Μάλλον μπαζώθηκε η αλήθεια… Ομως, ένας άνθρωπος, ο δημοσιογράφος κύριος Θεόδωρος Βαρίκος, έψαξε, έμαθε και μας το παρουσιάζει στο βιβλίο του «Ωρα για αλήθειες» των εκδόσεων Πελασγός. Εκεί θα δούμε ότι στραπατσαρίστηκαν όλοι οι κανονισμοί των αγώνων, οι σχετικοί με το ντόπινγκ. Εκεί θα δούμε να εξευτελίζεται εντελώς ο τότε πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ Σεβαστής από τον τότε πρόεδρο της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ. Εκεί θα δούμε πώς προγραμματισμένοι έλεγχοι αντιντόπινγκ κοντρόλ μετατρέπονται σε αιφνιδιαστικούς. Εκεί θα δούμε το μεγαλείο Ελλήνων δικαστικών που πάτησαν πόδι. Εκεί θα δούμε και τις αντιδράσεις διάφορων, πάντα πρόθυμων ΜΜΕ.
