Οι μέρες που διανύουμε είναι κρίσιμες. Όχι μόνο γιατί στο έδαφός μας αντιμετωπίζουμε, όπως όλος ο πλανήτης, την εσωτερική απειλή του κορωνοϊού
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Αλλά διότι η γείτων Τουρκία τίθεται αργά αλλά σταθερά σε τροχιά πολιτικής αποσταθεροποίησης. Ο Ερντογάν χάνει σε όλα τα μέτωπα. Στη Συρία από τους Ρώσους. Στον Εβρο από εμάς. Στο Αιγαίο από εμάς. Στην ανατολική Μεσόγειο από τους Γάλλους, το ΝΑΤΟ και εμάς. Αναφέρομαι στο επεισόδιο με το τουρκικό πλοίο «Pray» που φορτωμένο με αντιαρματικά όπλα προοριζόμενα για το καθεστώς Σάρατζ αναγκάστηκε να κάνει «μεταβολή» και να γυρίσει σε τουρκικό λιμάνι ύστερα και από ελληνική αντίδραση.
Ο Ερντογάν άρχισε, τέλος, να χάνει στο εσωτερικό του, όπου αμέλησε να λάβει εγκαίρως μέτρα και οι άνθρωποι πέφτουν καθημερινά σαν τα κοτόπουλα χτυπημένοι από τον κορωνοϊό στα πεζοδρόμια μέσα στις πόλεις. Η αντίδρασή του έως τώρα είναι σπασμωδική. Καρατόμησε τον υπουργό Μεταφορών (!), έδωσε εντολή να μην αναγράφεται σε όλα τα πιστοποιητικά η αληθής αιτία θανάτου (δες σχετικό δημοσίευμα στα TurkikaNea.Gr), ανοίγει ομαδικούς τάφους έξω από την Πόλη για να πετάξει τους νεκρούς.
Ωστόσο, η νευρικότητά του βρίσκεται στο απόγειο. Τίποτε δεν του βγαίνει. Οι κορδακισμοί του υπουργού Εσωτερικών Σοϊλού ότι θα επιστρέψουν οι μετανάστες στον Εβρο αυτό δείχνουν. Απειλούν ενώ ξέρουν ότι δεν θα το ξανακάνουν. Ωστόσο, ο παράγων Ερντογάν αποτελεί μέρος της δικής μας εσωτερικής εξίσωσης. Η Ελλάς δεν βρίσκεται έως αυτήν τη στιγμή στην ατζέντα των μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών της υφηλίου επειδή ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έλαβε ακαριαίες αποφάσεις, τις οποίες υπηρετούμε μέχρις ώρας λαός και κρατικός μηχανισμός.
Ο Ερντογάν -ας μπούμε στα παπούτσια του- δεν το αντέχει αυτό. Και βεβαίως δεν αντέχει τις ήττες του. Εν μέσω κορωνοϊού αναρτά συντεταγμένες στον ΟΗΕ, αποπειράται να στείλει όπλα στη Λιβύη, κάνει υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά και τον Εβρο, επιμένει με παράνομους κορωνοϊόπληκτους μετανάστες στο Αιγαίο. Αναζητά στην ουσία μείζονα αντιπερισπασμό, έως και αναμέτρηση, για να ξεφύγει από τον κλοιό του κορωνοϊού που του προκαλεί πνιγηρή πολιτική δύσπνοια.
Αυτή την κρίσιμη ώρα, λοιπόν, που εμείς, όπως ψιθυρίζεται σε στρατιωτικούς κύκλους, «τους τρίβουμε τη μούρη έπειτα από καιρό», αυτή την ώρα που του στερούμε επιχειρήματα με τις συλλήψεις ενόπλων τρομοκρατών στο κέντρο Αθήνας, εμείς δεν πρέπει να κάνουμε λάθη που να επιτρέπουν στους Τούρκους να πανηγυρίζουν για πράγματα που δεν επέτυχαν ποτέ.
Η στήλη γνωρίζει όλο το παρασκήνιο που εκτυλίχθηκε γύρω από την υποτιθέμενη παραβίαση τουρκικών μαχητικών στις 25 Μαρτίου, τα οποία, σύμφωνα με τηλεγράφημα κρατικού μέσου ενημέρωσης, πέταξαν έως την Καβάλα, εκλογική περιφέρεια του υπουργού Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου. Θα το πω όσο πιο καθαρά γίνεται. Παιχνίδια εσωτερικής υπονόμευσης πολιτικής, και ενδεχομένως εξοπλιστικής, από ποικίλους κύκλους στο πρόσωπο του υπουργού Αμυνας της χώρας δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά αυτή την ώρα.
Εάν ο Ερντογάν πήρε το κεφάλι του υπουργού Μεταφορών για τον κορωνοϊό, διερωτώμαι τι θα έπρεπε να γίνει εδώ για κάποιον που υποστήριξε ότι μίλησε με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, πως εκείνος δήθεν του επιβεβαίωσε ότι οι Τούρκοι έφθασαν στην Καβάλα και πως κατόπιν αυτού το μετέδωσε ενώ τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβη ποτέ. Ούτε έφθασαν μαχητικά ούτε του μίλησε κανείς.
Aυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι ότι με απόφαση του Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου πέταξαν εκείνη την ημέρα πάνω από την Καβάλα, την Αλεξανδρούπολη, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Πάτρα, τα Χανιά ελληνικά μαχητικά F-16 (πάνω από 35 ελληνικές πόλεις συνολικά). Εκείνο που συνέβη είναι ότι ο Τούρκος απογειώθηκε «κουτσός» για αερομαχία, ένα από τα δύο τουρκικά που «σηκώθηκαν» για τον Εβρο χάλασε, δεν απογειώθηκε και απογειώθηκε έπειτα από 10 λεπτά (αιώνας στην αεροπορία) άλλο.
Αυτό που συνέβη ήταν ότι τα μαχητικά μας που απογειώθηκαν από τη Σκύρο τούς έβγαλαν «καροτσάκι» έξω από τον εναέριο χώρο μας, ούτε με κυάλια δεν είδαν την Καβάλα.
Στόχος μας, εν προκειμένω, λοιπόν, πρέπει να είναι να προστατεύουμε τις νίκες μας. Οχι να τις εμφανίζουμε ως ήττες και να βγάζουμε τα μάτια μας αναιτίως. Μην ελπίζει κανείς πως η αναμπουμπούλα είναι ευκαιρία. Δεν είναι. Καταγράφουμε τα τελευταία «διαδικτυακά» τελεσίγραφα σεσημασμένων που υποδεικνύουν στον πρωθυπουργό μέσα στο πικ της κρίσης να αλλάξει τον υπουργό Αμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο (και τους Βασίλη Κικίλια, Στέλιο Πέτσα), θεωρούμε το λιγότερο λάθος αυτή την τακτική και με τη φωνή που διαθέτουμε αν χρειαστεί θα φωτίσουμε τα παιχνίδια. Αδιανόητο σε καιρό παγκόσμιας και εθνικής κρίσης να υπονομεύονται ο υπουργός Αμυνας και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ της χώρας.
ΥΓ.: Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν αναφερόμαστε σε καταξιωμένους του χώρου μας.
