Αξ/με κ. πρόεδρε,
Σκεπτόμουν να ασχοληθώ σήμερα με την παραίτηση που υπέβαλε στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 8-4-2020 ο καθηγητής Μάουρο Φεράρι από τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC), με μια δήλωση-ποταμό… χιλίων λέξεων.
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Όπου ο κορυφαίος επιστήμων δηλώνει «άκρως απογοητευμένος από την ευρωπαϊκή απάντηση στη νόσο Covid-19», προβάλλει ότι «έχασε την εμπιστοσύνη του στο σύστημα», ομιλεί για «απουσία συντονισμού στις πολιτικές παροχής υπηρεσιών υγείας μεταξύ των κρατών-μελών» και, τέλος, παραπονείται ότι «η πρότασή του για ένα ειδικό πρόγραμμα καταπολέμησης της νόσου απορρίφθηκε από το διευθυντικό συμβούλιο του ERC» του οποίου ήταν πρόεδρος για θητεία τετραετή, έχοντας αναλάβει καθήκοντα μόλις τον… παρελθόντα Ιανουάριο!
Ξέρετε, κ. πρόεδρε, ανήκω συνειδητά στους μεσογειακούς Ευρωπαίους. Εμφανίζω, λυπούμαι, αλλεργικές αντιδράσεις σε οτιδήποτε στοχεύει στη σώνει και καλά οξυγονοκόλληση της Ελλάδος στις διαφανείς λαμαρίνες της γερμανικής παράγκας επιδιώξεων. Το τελευταίο δεν θα μπορούσε να έχει την παραμικρή σχέση με την όλη μου εκπαιδευτική και φιλοσοφική πορεία.
Η στάση μου ως μεσογειακού Ελληνα, καταγόμενου μάλιστα από την Κων/πολη, έναντι των δύο γειτονικών χερσονήσων των Απεννίνων και των Πυρηναίων, προσομοίαζε ανέκαθεν προς έρωτα νεαρού ερωτευμένου, αφού πιστεύω ότι με τις δύο αυτές χερσονήσους η μεσογειακή χριστιανική Ελλάδα είναι χαρακτηρολογικώς ομότυπη!
Και, ναι, τρέφω βαθιά αισθήματα αδελφικής αγάπης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ορθόδοξη Ρωσία του Φιοντόρ Ντοστογιέβσκι, του Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι, του Βλαδίμηρου Λόσκι, του Γκεόργκ Φλορόφσκι, και τόσων άλλων μορφών του Στοχασμού, της Τέχνης και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της. Έως του πρόσφατα εγκατασταθέντος ως γέφυρα στις καρδιές και στον νου όλων των Ελλήνων (με επίσημες ενέργειες ομογενών μας…) νέου Ρώσου Αγίου, του αρχιεπισκόπου της Κριμαίας Λουκά, χειρουργού ιατρού στο κοσμικό του επάγγελμα, που ξενυχτούσε στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στα χειρουργεία των Ρώσων στρατιωτών και έφθασε να τιμηθεί πανηγυρικά από τον ίδιο τον Στάλιν, που προηγουμένως βάναυσα τον καταδίωκε… Λέτε να είμαι εκτός ορθών κριτηρίων;
Αποφάσισα, έτσι, να σας γράψω τούτο το γράμμα με σκοπό να σας ευχηθώ να εορτάσετε συμμετοχικώς το Ορθόδοξο Πάσχα, παρά τις διαταγές που εδώσατε να κλείσουν οι εκκλησίες… Προς τούτο, επιτρέψτε μου να προτείνω, κ. πρόεδρε, έναν απλό τρόπο: Με την παρουσία επισκόπου στις μεγαλοβδομαδιάτικες ακολουθίες των ιερών ναών, επιτρέπουν οι διαταγές σας να παρίστανται και 4-5 άτομα επιπλέον.
Προτείνω, λοιπόν, ένα από αυτά τα 4-5 άτομα να είστε εσείς! Ιστάμενος, μάλιστα, επί ειδικού θρόνου, δίπλα στον επίσκοπο, όπως ήταν παλαιότερα η παράδοση για βασιλείς! Θα μπορούσατε λ.χ. να παρευρεθείτε στην κλειδωμένη Μητρόπολη Αθηνών σε δύο περιπτώσεις: α) Στην εντός του ιερού ναού Αποκαθήλωση και Περιφορά του Αγίου Σώματος τη Μ. Παρασκευή το πρωί, αφού το βράδυ απαγορεύεται η εξωτερική περιφορά των Επιταφίων… και β) Στην εντός της κλειδωμένης Μητροπόλεως ακολουθία τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου, για να συμμετάσχετε στην Αναστάσιμη Λειτουργία. Ίσως και για να προγραμματίσετε να κοινωνήσετε, όπως το έκανε αρκετά παλαιότερα, το ενθυμούμαι καλώς, ο πρωθυπουργός πατέρας σας… Μην ανησυχείτε, δεν αργεί πολύ η Λειτουργία, τελειώνει περίπου την πρώτη πρωινή ώρα, άντε και δεκαπέντε με είκοσι λεπτά αργότερα…
Σας εύχομαι μεσογειακό, Ορθόδοξο Πάσχα,
Με υγεία για εσάς και όλα τα μέλη της οικογενείας σας.
