Είχε τα χάλια της εδώ και χρόνια η πολιτική ζωή της χώρας, από τη στιγμή που μπήκαν στο «παιχνίδι» και τα social media δεν υπάρχει σταματημός στον κατήφορο.
- Από τον Βασίλη Βέργη
Ναι, γιατί είναι κατήφορος για κάθε άνθρωπο -πόσο μάλλον για κάποιον που διεκδίκησε την ψήφο των πολιτών και την είσοδό του στη Βουλή των Ελλήνων- να καθυβρίζει σκαιότατα τον πρωθυπουργό της χώρας θεωρώντας ότι η ελευθερία λόγου και κριτικής τού δίνει το δικαίωμα στην ασυδοσία.
Μπορεί ο Ηλίας Γρηγόρης να διαφωνούσε με την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να βγει από το Μέγαρο Μαξίμου και να χαιρετήσει την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί «σόου» όσα συνέβησαν με την πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων και την υλοποίηση από τη δημοφιλή τραγουδίστρια, όμως ο τρόπος που το εξέφρασε ήταν άθλιος. Και ταυτόχρονα ντροπιαστικός.
Το λιγότερο που μπορούσε να κάνει ήταν να ζητήσει την αναστολή της κομματικής του ιδιότητας. Και το προφανές που μπορούσε να πράξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να το αποδεχτεί.
Υπήρξε απόλυτα λογική η αντίδραση της Ν.Δ., η οποία ζητούσε λίγες ώρες νωρίτερα από τον Αλέξη Τσίπρα τη διαγραφή του Αχαιού. Δεν ενδιαφέρει αν ο εν λόγω υποψήφιος βουλευτής είναι καλός άνθρωπος, αν δεν είχε δώσει δικαιώματα, αν… όσα «αν» μπορεί να βρει κάποιος υπερασπιστής του. Η ανάρτησή του υπήρξε κατάπτυστη. Και εξέθεσε όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και το κόμμα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
Εκείνο όμως που ενοχλεί είναι η α λα καρτ ευαισθησία στις δημόσιες ύβρεις. Πόσο μάλιστα όταν αυτές στρέφονται κατά πρωθυπουργών. Το 2018, λοιπόν, ένα από τα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. (αντιπολίτευση τότε), ο Άδωνις Γεωργιάδης, προχώρησε σε σωρεία δημόσιων υβριστικών χαρακτηρισμών κατά του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha. Τον χαρακτήρισε «άθλιο», «αχρείο», «διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι» και είπε ότι «τα παίρνει»!
Πέρα από το γεγονός ότι… ακόμη περιμένουμε να καταθέσει στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ο κ. Γεωργιάδης τα στοιχεία που υποτίθεται ότι είχε στη διάθεσή του, μπας και μάθουμε κι εμείς από ποιους «τα έπαιρνε» ο κ. Τσίπρας, δεν θυμόμαστε αντίστοιχη ευαισθησία της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη για διαγραφή του υψηλόβαθμου στελέχους της. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός τον «επιβράβευσε» με το χαρτοφυλάκιο του υπουργού Ανάπτυξης στην κυβέρνησή του!
Όπως αντιλαμβάνεστε, εδώ έχουμε ευαισθησία α λα καρτ σε ίδια σοβαρότατα θέματα. Γιατί δεν γίνεται τον έναν να τον χρίζουν υπουργό και για τον άλλο να ζητάνε (ορθά) το κομματικό του «κεφάλι» στο πιάτο. Εκτός αν για τη Νέα Δημοκρατία οι ύβρεις διαφέρουν ανάλογα με ποιος τις εκτοξεύει…
Υπάρχει όμως και η προφανής εξήγηση. Ο Ηλίας Γρηγόρης έδωσε μια εξαιρετική ευκαιρία-πάσα στην κυβέρνηση για να προσπαθήσει να στρέψει το ενδιαφέρον κάπου αλλού από τα πραγματικά ζητήματα της επικαιρότητας (τα οποία πρώτη και με εξαιρετικά συνετό δημοσιογραφικά τρόπο έχει αναδείξει η «δημοκρατία»). Όπως είναι το μέγα φιάσκο (το λέω «σικ») με τα vouchers, τις τεράστιες ευθύνες του Γιάννη Βρούτση και πόσο ο υπουργός Εργασίας εξέθεσε με τις ενέργειές του τον πρωθυπουργό.
Εάν η κυβέρνηση θεωρεί ότι βρήκε κατάλληλο πάτημα για να μεταφέρει το επίκεντρο της ατζέντας στον Γρηγόρη, τότε μάλλον έσπευσε… βραδέως. Διότι η σοβαρότητα του ενός θέματος (αδιαμφισβήτητη) σε σχέση με το άλλο απέχει περίπου… 20.000.000 ευρώ! Όση δηλαδή η απόσταση από την αφετηρία έως το τελικό ύψος της διαφημιστικής επιχορήγησης για τον κορωνοϊό. Αν με εννοείτε τι εννοώ…
