Ο λογαριασμός του Μπούτου στην HSBC και τα στοιχεία
που συνδέουν τους Μιωνή και Παπασταύρου με αυτόν
Συναυτουργία στην υπόθεση φοροδιαφυγής και νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα του -αποθανόντος- γνωστού πολιτικού Ιωάννη Μπούτου βαραίνει τον Ελληνοϊσραηλινό επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, ο οποίος πρόσφατα εμφανίστηκε τιμητής των πάντων κατά τη μαρτυρική του κατάθεση στην επιτροπή της Βουλής που ερευνά τον πρώην υπουργό Δημ. Παπαγγελόπουλο.
Ο Ιωάννης Μπούτος (1925-2004) ήταν σημαίνον προδικτατορικό στέλεχος της ΕΡΕ και βασικός υπουργός των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας από το 1974 έως το 1980, ενώ το 1981 διεκδίκησε ανεπιτυχώς και την ηγεσία του κόμματος. Έπειτα από διαφωνία με τον Κων. Μητσοτάκη το 1985, ανεξαρτητοποιήθηκε και στήριξε, την περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά, τον Αν. Παπανδρέου, ο οποίος του ανέθεσε τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας το 1993-4.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που βρίσκονται στη διάθεση της Επιτροπής της Βουλής και, πιθανώς, έχουν «παραπέσει» μέχρι τώρα (ή και δεν είχαν αξιολογηθεί ορθώς από τη Δικαιοσύνη), ο αποθανών πολιτικός είχε εμπιστευθεί τη διαχείριση λογαριασμού, που διατηρούσε στην τράπεζα HSBC Γενεύης, στον κ. Μιωνή και σε νομικά και φυσικά πρόσωπα που συνδέονται μαζί του.
Ως γνωστόν, ο κ. Μιωνής ήταν ο πρωταγωνιστής της λίστας Λαγκάρντ που περιείχε λογαριασμούς Ελλήνων καταθετών στην HSBC Γενεύης, καθώς έλεγχε, άμεσα ή έμμεσα, ή διαχειριζόταν (ο ίδιος, εταιρίες και συνεργάτες του) ποσό μεγαλύτερο του ενός δισ. δολαρίων ή περίπου το 55% των συνολικών καταθέσεων.
Όπως έχει επισημάνει επανειλημμένα η «δημοκρατία», η αναφορά κάποιου Έλληνα πολίτη στη «λίστα Λαγκάρντ» δεν σημαίνει αυτόματα ότι ήταν φοροφυγάς (και, για μεγάλα ποσά, υπεύθυνος και για «ξέπλυμα» χρημάτων), αλλά ο λογαριασμός Μπούτου αξιολογήθηκε, από την αρχή, ως ύποπτος. Αυτό συνέβη το 2013, επί πρωθυπουργίας Αντ. Σαμαρά και οι κληρονόμοι του Ι. Μπούτου κλήθηκαν να πληρώσουν τα σχετικά -τεράστια- πρόστιμα.
Τα επίμαχα στοιχεία
Τα στοιχεία που διαθέτει η Επιτροπή της Βουλής και δίνουν νέα τροπή στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και τις ποινικές ευθύνες του κ. Μιωνή και των συνεργατών του δείχνουν τα ακόλουθα:
1. Ο κωδικός του Σάμπυ Μιωνή στην HSBC Γενεύης ήταν ο «5090142709». Από τις 27 Νοεμβρίου 1997, και για μία δεκαετία, συνδέθηκε ιδιοκτησιακά και διοικητικά-διαχειριστικά με πλήθος λογαριασμών ιδιωτών και εταιριών.
2. Ο κωδικός του Ιωάννη Μπούτου ήταν ο «27598». Ο λογαριασμός Μπούτου εμφανιζόταν μηδενικός το 2007, όταν τα στοιχεία της HSBC Γενεύης υπεκλάπησαν από τον υπάλληλό της Ε. Φαλτσιανί, οδηγώντας αργότερα στη σύνταξη της «λίστας Λαγκάρντ». Ωστόσο, η έρευνα των ελληνικών Αρχών έδειξε ότι είχε διακινηθεί αδήλωτο ποσό 3.700.000 ευρώ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000, με αποτέλεσμα να καταλογιστούν πρόστιμα στους κληρονόμους του Ι. Μπούτου.
3. Ο λογαριασμός Μπούτου ενεργοποιείται, για πρώτη φορά, στις 23 Ιουλίου 1998 και, την ίδια ημέρα, διασυνδέεται αμέσως με τον Σ. Μιωνή. Είναι άγνωστο κατά πόσο ο κ. Μιωνής ήταν και το πρόσωπο που «άνοιξε» τον λογαριασμό, ως πληρεξούσιος νέου πελάτη της HSBC, ή μόνον ανέλαβε την ευθύνη του λίγες ώρες αργότερα. Παρέμεινε πάντως διαχειριστής του, ως φυσικό πρόσωπο, για τρεις μήνες περίπου.
4. Ακολουθεί η διασύνδεση και ευθύνη διαχείρισης του ίδιου λογαριασμού, για αρκετά χρόνια, υπό την επενδυτική εταιρία του κ. Μιωνή, τη CMA. Ο κωδικός της CMA στην HSBC είναι ο «27598» και συνδέονται με τον λογαριασμό Μπούτου -και πάλι- ο ίδιος ο κ. Μιωνής, καθώς και οι Αγγ. Μεταξάς (συνέταιρος του Σ. Μιωνή), Αλ. Ματαθίας (ξάδελφος, λογιστής και αντίκλητος του Σ. Μιωνή), Στ. Παπασταύρου (συνέταιρος των Σ. Μιωνή και Αγγ. Μεταξά) και τα στελέχη της εταιρίας Μ. Καμχής, Μ. Εφραίμογλου και Μ. Παντελή.
Σοβαρά ερωτήματα
Δεν είναι σαφές -και θα πρέπει να κληθεί να το διευκρινίσει ο κ. Μιωνής- με ποιον τρόπο διακινήθηκαν, απεστάλησαν ή κατατέθηκαν (με μετρητά;) τα χρήματα του ανοίγματος του λογαριασμού.
Παράλληλα, είναι χρήσιμο να αποσαφηνιστεί αν έλεγξε την προέλευση των χρημάτων Μπούτου και τη νόμιμη κτήση και μεταφορά τους κατά το στοιχειώδες «know your client» («γνώριζε τον πελάτη σου»), όπως προβλέπεται στις τράπεζες και επενδυτικές εταιρίες;
Οι κ. Μιωνής και Παπασταύρου -δικηγόρος εξειδικευμένος στη διαχείριση off shore- και οι συνεργάτες τους όφειλαν εξάλλου να λάβουν υπόψη ότι η κατάθεση αφορούσε, κατά τον τυπικό χαρακτηρισμό, «πολιτικά ευαίσθητο πρόσωπο» (που αφορά εν ενεργεία ή πρώην πολιτικούς, συγγενείς και συνεργάτες τους), οπότε επιβαλλόταν επιπλέον έλεγχος.
Είναι, βέβαια, προφανές ότι γνώριζαν την ιδιότητα του Ι. Μπούτου, καθώς η οικογένειά του είχε στενές κοινωνικές σχέσεις για πολλά χρόνια με την οικογένεια του συνεταίρου τους Αγγ. Μεταξά και, επιπλέον, ο κ. Παπασταύρου είχε ήδη ανάμειξη στην πολιτική για μακρά περίοδο. Στην απίθανη περίπτωση που δεν θυμούνταν (ή δηλώσουν, τώρα, πώς δεν θυμούνταν) θα μπορούσαν να τους διαφωτίσουν τα δηλωθέντα στοιχεία στην ίδια την HSBC, στις καρτέλες που διαχειρίζονταν, όπου ο Μπούτος αναγράφεται -ανοιχτά- ως «συνταξιούχος, πρώην υπουργός».
Μηνυτήρια αναφορά από τον Ι. Φιλιππάκη
Ο εκδότης της «δημοκρατίας» Ιω. Φιλιππάκης πρόκειται να καταθέσει, το αμέσως προσεχές διάστημα, μηνυτήρια αναφορά για περαιτέρω έρευνα της «λίστας Λαγκάρντ» και των ευθυνών της ομάδας «Μιωνή – Παπασταύρου». Βάσει της μηνυτήριας αναφοράς θα είναι όχι μόνο η υπόθεση Μπούτου, αλλά και πρόσθετα -συγκλονιστικά- στοιχεία που αποτελούν ήδη αντικείμενο έρευνας της εφημερίδας.
Η «εκδίκηση» Σαμαρά στους κληρονόμους και η κάλυψη στους διαχειριστές
Σε πολιτικό επίπεδο, η αποκάλυψη της συνεργασίας Μπούτου – Μιωνή – Παπασταύρου προκαλεί έκπληξη, καθώς ήταν πασίγνωστη στη Μεσσηνία και σε ολόκληρη τη Ν.Δ. η αντιπαλότητα του αποθανόντος πολιτικού με τον συντοπίτη του Αντ. Σαμαρά.
Το μακρινό 1977, ο Μπούτος δεν είδε με καλό μάτι τον πρωτοεκλεγέντα και εν δυνάμει πολιτικό αντίπαλό του, τα επόμενα χρόνια, Αντ. Σαμαρά.
Η διαμάχη έγινε εντονότερη, όταν ο πανίσχυρος υπουργός τάχθηκε με την πλευρά Γ. Ράλλη και ο νεαρός βουλευτής με τον Ευ. Αβέρωφ. Το 1984-85 αμφότεροι συναγωνίζονταν για την εύνοια του Κων. Μητσοτάκη και τα στελέχη της ΝΔ και η «καλή κοινωνία» των Αθηνών εξεπλάγησαν από τις στενές σχέσεις του Ι. Μπούτου και με τη Μαρίκα Μητσοτάκη, προκαλώντας τρόμο στον κ. Σαμαρά. Ο τελευταίος ωφελήθηκε από τη ρήξη Μητσοτάκη – Μπούτου το 1985 και έτρεξε να αναδειχθεί σε «Μεσσηνιάρχη», ανησυχώντας για πιθανή αποκατάσταση των σχέσεων των δύο τους μέχρι το 1989, οπότε ο Μπούτος συντάχθηκε με το ΠΑΣΟΚ.
Θα έλεγε κάποιος ότι η διαμάχη έληξε το 1989. Η εμφάνιση όμως του ονόματος Μπούτου στη «λίστα Λαγκάρντ» το 2012, όταν πια ο κ. Σαμαράς ήταν πρωθυπουργός, ξύπνησε παλιές μνήμες, μίση και πάθη! Άλλωστε είναι γνωστές οι εμμονές του κ. Σαμαρά, εξαιτίας των οποίων βρέθηκε (και ίσως βρεθεί και στο μέλλον) σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.
Το ερώτημα είναι γιατί από τα 2.062 ονόματα στη «λίστα Λαγκάρντ», ελέγχθηκαν επί πρωθυπουργίας Σαμαρά μόνον οι λογαριασμοί της οικογένειας Μπούτου και λίγων άλλων προσώπων; Αν και είχε ξεκινήσει προκαταρτική εξέταση από τη Δικαιοσύνη νωρίτερα, αποδείχθηκε ότι δεν έγινε πραγματική έρευνα για τους κ. Μιωνή και Παπασταύρου ούτε και για άλλα πρόσωπα που μπορεί να ανησυχούσαν τον τότε ένοικο του Μαξίμου!
Επομένως, δικαιολογημένα προκύπτει η απορία αν ο κ. Σαμαράς εκδικήθηκε τον Μπούτο (στα πρόσωπα των κληρονόμων του) και αν του έδωσαν στοιχεία οι κ. Μιωνής και Παπασταύρου. Και το κυριότερο: Πώς, από τη στιγμή που οι ελληνικές Αρχές διαπιστώνουν βαριά αδικήματα στον λογαριασμό, δεν ερευνήθηκαν και δεν ελέγχθηκαν ποινικά οι πληρεξούσιοι διαχειριστές του λογαριασμού, οι οποίοι τον κινούσαν και όφειλαν να ελέγχουν τη νομιμότητα προέλευσης των χρημάτων;
πηγή: Εφημερίδα “δημοκρατία”
