Να υποθέσω ότι λύσαμε όλα τα προβλήματα με την πανδημία του κορωνοϊού και τις τεράστιες επιπτώσεις που προκάλεσε και στην οικονομία, ώστε έχουμε την πολυτέλεια να καταναλώνουμε τόνους φαιάς ουσίας στον διαδικτυακό -και όχι μόνο- τσακωμό γύρω από ένα τηλεοπτικό σποτ;
- Από τον Βασίλη Βέργη
Μου φαίνεται πολύ ρηχό για να απασχολεί τόσο πολύ μεγάλο μέρος ενός λαού, ο οποίος έδειξε αξιομνημόνευτη ωριμότητα τις ημέρες της καραντίνας και κατάφερε να αποσπάσει δικαίως πολλά κολακευτικά σχόλια. Είναι πολύ επιφανειακό. Σαν να έχει ήδη φύγει ο ιός από τη ζωή μας, σαν να μην πρέπει να παλέψουμε ώστε να επουλώσουμε τις τεράστιες οικονομικές πληγές που άνοιξε, αλλά έχουμε άπλετο χρόνο για να κάνουμε «talk of the town» το τηλεοπτικό σποτ της πολικής προστασίας με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Λούλη!
Εκτός κι αν για κάτι πρέπει… μονίμως να τρωγόμαστε. Δεν πάει πολύ καιρός που κάποιοι έψαχναν να βρουν «πόσα πήρε» ο Σπύρος Παπαδόπουλος για να πρωταγωνιστήσει στο πρώτο επί κορονοϊού σποτ. Τελικά, όταν έμαθαν ότι ο δημοφιλής ηθοποιός δεν πληρώθηκε, γύρισαν το… έργο στο ότι «δεν ήταν και τόσο καλαίσθητο το σποτ».
Μετά ήταν η σειρά της Πρωτοψάλτη να τα ακούσει, επειδή ανέβηκε σε ένα φορτηγό και τραγουδούσε στους δρόμους της Αθήνας. Βγήκε και ο Μητσοτάκης από το Μαξίμου, δεν… τηρούσε τις αποστάσεις, βρήκε ο ΣΥΡΙΖΑ την ευκαιρία να κάνει «αντιπολίτευση» (λες και χάθηκαν ένα σωρό άλλα, πραγματικά σοβαρά) και για κάποιες μέρες καλύψαμε την «ανάγκη για φαγωμάρα»!
Τώρα, αφού πλέον τελείωσε η καραντίνα, βρήκαμε τον Λούλη να τον περάσουμε πριονοκορδέλα, γιατί, λέει, το σποτ «είναι σεξιστικό»!
Καταρχάς η Πολιτική Προστασία ήταν άψογη εκεί που έπρεπε, τις κρίσιμες στιγμές της πανδημίας. Προφανώς, όπως φάνηκε, δεν διαθέτει… σκηνοθετικό ταλέντο ούτε ανάλογη ευφυΐα στο σενάριο για να φτιάξει ένα σποτ που θα άγγιζε τον κόσμο. Όντως, ήταν μια πρόχειρη δουλειά κι αυτό βγάζει μάτια. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός.
Όμως από τούτο έως να τους στήσουμε στο απόσπασμα, γιατί δήθεν ο Λούλης προσπαθεί να ανυψώσει την εικόνα του άντρα και να κατεβάσει εκείνη της γυναίκας, με μια συνομιλία η οποία συναντιέται πολλάκις σε ζευγάρια της καθημερινότητας, είναι -το λιγότερο- ανόητο. Υποτίθεται ότι προσπάθησαν να κάνουν χιούμορ για να το «περάσουν» πιο εύκολα στον τηλεθεατή. Ενδεχομένως να ήταν και λίγο υπερβολικός ο τρόπος με τον οποίο ο Χρήστος Λούλης έπαιξε τον ρόλο του, αλλά να μιλάμε για «φαλλοκρατικό και σεξιστικό σποτ», ειλικρινά, ρε παιδιά, ξεπερνάει τη φαντασία.
Κανονικά, αν είχε χιούμορ η Πολιτική Προστασία, έπρεπε να γυρίσει ακόμη ένα με πρωταγωνίστρια μία γυναίκα η οποία να τα έχωνε στον άντρα της σε όλη τη διάρκεια του σποτ, γιατί αυτός δεν έχει μυαλό και πηγαίνει παντού χωρίς να φοράει μάσκα. Να τον περνούσε… γενεές δεκατέσσερις στο τηλε-σποτ. Μήπως κι αυτή δεν είναι μια πραγματική σκηνή της καθημερινότητάς μας, ή αν τη βλέπαμε θα θεωρούσαμε ότι το μήνυμα της Πολιτικής Προστασίας είναι πως ζούμε σε… γυναικοκρατούμενη κοινωνία;
Η έξοδος από την καραντίνα και η προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα τα έχει αυτά. Να ασχολείσαι, δηλαδή, με ζητήματα που δεν έχουν καμία ουσιαστική αξία και να αμελείς τα πραγματικά. Αυτά που μπορεί να σε έχουν κουράσει, αλλά, δυστυχώς, είναι ακόμη εδώ. Τα τηλε-σποτ, κύριοι και κυρίες, δεν είναι η ουσία. Ούτε τα επιτυχημένα ούτε αυτά που το χιούμορ τους… τράκαρε.
Ας ξεπεράσουμε πρώτα τον κορωνοϊό, που έχει κάνει την υγεία να ακροβατεί και την τσέπη να υποφέρει, και για τα ζητήματα «κουβέντα καφενείου να γίνεται» θα ξαναβρούμε κάποια στιγμή (με το καλό!) χρόνο…
