Είναι, μετά την οικογένειά του, ο έρωτας της ζωής του! Ο Δημήτρης Μελισσανίδης λατρεύει να βλέπει το έργο της ΑΕΚοσύνης να παίρνει σάρκα και οστά. Πηγαίνει στα ιερά χώματα για επιθεώρηση πολύ συχνά και είναι και αρκετές οι φορές που πηγαίνει απλά για να χαζέψει τα έργα και να πει ένα γεια στους εργάτες. Τόσο μεγάλη είναι η «καψούρα» που νιώθει για τον ναό, βλέποντάς τον να ορθώνεται ξανά μπροστά του. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης βλέπει ημέρα με την ημέρα το σπουδαίο όραμά του να γίνεται πραγματικότητα.
Για τον «Τίγρη», η επιστροφή της ΑΕΚ στα πάτρια εδάφη της υπήρξε σχέδιο και μάλιστα καταστρωμένο, έστω σε διαφορετική μορφή, από το 2005. Τότε, για όσους θυμούνται, η ίδια η «κιτρινόμαυρη» οικογένεια με τον Δημήτρη Χατζηχρήστο τού έφραξε τον δρόμο, μέσω των εκλογών της Ερασιτεχνικής. Υπήρχαν η αντιπαλότητα και μαζί η δυσπιστία ότι όσα είχε βάλει στον νου του και είχε παρουσιάσει μέσω μακετών γίνονταν για άλλους σκοπούς. Εκείνη η κακοτοπιά δεν τον λύγισε, αντίθετα τον πείσμωσε και άφησε τον χρόνο να δουλέψει. Ήξερε ότι η ευκαιρία θα εμφανιστεί ξανά. Συνέβη όταν όλοι εκείνοι που τον εξανάγκασαν σε φυγή είχαν πλέον πετάξει λευκή πετσέτα και η ΑΕΚ ζούσε την απόλυτη εξαθλίωση. Οταν μέτοχοι και αμέτοχοι, όπως του άρεσε να λέει, έτρεξαν μακριά σαν λαγοί.
Τώρα, όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Νιώθει υπερηφάνεια βλέποντας την «Αγια-Σοφιά» να ορθώνεται στην καρδιά της προσφυγικής γειτονιάς. Αγωνία για να γίνονται όλα όπως πρέπει, δίχως άλλες καθυστερήσεις, χωρίς λάθη, τα οποία θα κοστίσουν έστω και επιπλέον μία ημέρα καθυστέρησης. Αδημονία με τη σκέψη στο μέλλον και στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας στο νέο σπίτι της. Αυτό που κάθε ΑΕΚτζής ονειρεύεται και περιμένει να ζήσει. Ομως, θα χωρούν εκεί μόνο 31.000 (ίσως και κάτι παραπάνω). Η Νέα Φιλαδέλφεια και το γήπεδο αποτελούσαν το μόνιμο θέμα του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ, στόχος πρωταρχικός, μεγαλύτερος όλων, αλλά μαζί και αδιαπραγμάτευτος. Επιστέγασμα ονείρων, δημιούργημα προοπτικής, εφαλτήριο εκτόξευσης. Η «Αγια-Σοφιά» είναι το δικό του θαύμα, η περιουσία της ψυχής του χαρισμένη σε όλους τους ΑΕΚτζήδες της Γης. Αλλά και σε όλους τους Ελληνες, καθώς, πέραν μιας ποδοσφαιρικής έδρας, θα αποτελεί φάρο πολιτισμού όλης της χώρας.
Μνημείο αθλητισμού
Στη συνέντευξη Τύπου είχε δηλώσει τότε: «Θα είναι κάτι παραπάνω από ένα γήπεδο. Θα είναι ένα μνημείο αθλητισμού, πολιτισμού και Ελληνισμού». Ακριβώς έτσι και θα είναι. Πέραν της ακατανίκητης επιθυμίας του να γίνει ο σημαιοφόρος της επιστροφής στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο «τίγρης» έβαλε με τον νου του να δημιουργήσει κάτι το οποίο δεν θα είχε προηγούμενο και θα αποτελεί σε βάθος δεκαετιών πόλο έλξης για Ελληνες και ξένους επισκέπτες, ανεξάρτητα από την ομάδα που υποστηρίζουν.
Ετσι, μαζί με την «Αγια-Σοφιά» και τις πολεμίστρες της αποφασίστηκε η ίδρυση των δύο μουσείων, εκείνο της ιστορίας της ΑΕΚ και αυτό του Προσφυγικού Ελληνισμού, με το κωδικό όνομα «κιβωτός της ρωμιοσύνης». Ολα θα θυμίζουν Πόλη! Ο ίδιος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του.
Μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο και να τσουλίσει το τόπι σε επίσημο αγώνα, ο ίδιος θα είναι εκεί συνέχεια, μέχρι να κόψει την κορδέλα και να αφήσει το έργο της ζωής του παρακαταθήκη στον ΑΕΚτζίδικο λαό!
