Ο απόηχος της τρεχούσης πολιτικής επικαιρότητας μας ακολουθεί, κατά τον τελευταίο μήνα του φετινού μας θέρους, εν όψει του Μικρού Πάσχα…
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
… αφενός λόγω της κλιμακούμενης σημειολογικής επιθετικότητας της Τουρκίας, εις το αποκορύφωμα του περίλαμπρου εορτασμού της κοιμήσεως της Θεοτόκου, και αφετέρου της ραγδαίας αυξήσεως των κρουσμάτων του ιού, εν όψει της ημέρας της Παναγίας, η τελευταία δε περίπτωση μας αναβιώνει την αλγεινή ανάμνηση του εφετινού Πάσχα, με την παθητική στάση της Διοικούσας Εκκλησίας, η οποία προσδέθηκε αναντίρρητα και γηθοσύνως εις το άρμα της κυβερνήσεως, απεμπολώντας την ανεξαρτησίας της, πείθοντας την κοινή γνώμη ότι διά των τυμπανοκρουσιών μεταδίδεται ανυπερθέτως ο ιός. Το πολιτικό «αφήγημα» του ιού τότε την άνοιξη, όπως και τώρα, πάλι για έναν περίεργο τρόπο εμφανίζεται προς τους εκκλησιάζοντες ή μόνον σε Ελληνες, διότι εις τις δομές όπου φιλοξενούνται αλλοδαποί ουδέν μέτρο έχει ληφθεί και ουδεμία μέριμνα. Η κραυγαλέα αυτή αντίφαση, εις βάρος των Ελλήνων, διά την επιβολή περιοριστικών μέτρων, επί ποινή δυσβάστακτου προστίμου, προξενεί κατάπληξη εις τους πολίτες.
Εν πάσει περιπτώσει, σήμερον εις την υπνώττουσα Ελλάδα ουδείς τολμά να θίξει τον τουρκικό ιμπεριαλισμό ή να αναλύσει περί των ατομικών δικαιωμάτων εις το Ισλάμ ή, άλλως, πού έγκειται η ειδοποιός διαφορά Δύσης – Ισλάμ και Ελλάδος, είτε, παρεμπιπτόντως, να αναπτύξει εμπεριστατωμένα τα καίρια ζητήματα της διαχρονικής πολιτισμικής μας ταυτότητας, σε αντιδιαστολή με τα ανυπόστατα κρατικά και αντεθνικά ιδεολογήματα του μαρξισμού, ή επιπροσθέτως να αναλύσει διεξοδικά τη θεμελιώδη έννοια του έθνους από το κράτος. Η καλλιέργεια της ιδεολογικής συγχύσεως, η συσκότιση της αλήθειας, ο ευνουχισμός των μαζών και η ποδηγέτησή τους συνιστά, εκ των ων ουκ άνευ, συστατικό στοιχείο του πυρήνα της πολιτικής ελίτ η οποία περιφρονεί κατάφωρα την αξία και τη δυναμική των πολιτών.
Ο Ελληνας σήμερα καθίσταται έρμαιο της φαιάς προπαγάνδας του εκάστοτε καναλάρχη, ο οποίος διάκειται φιλικά προς την εκάστοτε κυβέρνηση προκειμένου να υποστηρίξει τα ιδικά του συμφέροντα και η μάζα χειροκροτεί, προτάσσοντας τον καταναλωτισμό και τα μπάνια του λαού. Η κοινωνική κατάσταση καθίσταται ασφυκτική, έπειτα από εννέα συναπτά έτη, Μνημόνια, η χώρα εξαθλιώθηκε οικονομικά. Σήμερα βιώνουμε τον εποικισμό και την αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού, καθώς και τη δρομολογούμενη εθνική μας κυριαρχία υποτελώς, δίκην προοδευτισμού και χάριν συσφίξεως των διεθνών μας σχέσεων. Ο ΟΗΕ θα πράξει, ως εικός, ό,τι έκαμε και με την Κύπρο, καθώς και με τη δολοφονία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, δηλαδή απολύτως τίποτε, απλώς κύπτοντας υποτακτικώς το γόνυ προς τα ισχυρά συμφέροντα.
Εν κατακλείδι, εάν δεν αντιληφθούμε ότι είμεθα μόνοι και ότι θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, θα προκρίνουμε ανοήτως, εις το διηνεκές, τη «θερινή υποκουλτούρα της παραλίας» ως πιο σημαντική από την εξωτερική πολιτική, η ασυνείδητη δε στρέβλωση των κριτηρίων θα επεκταθεί και θα μας υπερφαλαγγίσει. Ήδη αδιαφορούμε διά την αξία της ανθρώπινης ζωής, μολονότι το Σύνταγμα και οι λοιπές διεθνείς συνθήκες το μνημονεύουν σε δεσπόζουσα θέση εις τον νομικό τους πολιτισμό, ο ελληνικός όμως λαός πείθεται ότι η ζωή έχει αξία μόνον εάν είσαι αλλοδαπός ή αριστερός. Οι θιασώτες του ρατσισμού, λοιπόν, είναι οι οραματιστές μιας νέας μονολιθικής κοινωνίας, όπου οι αντιφρονούντες θα τιμωρούνται και οι ιδεολογικοί αντίπαλοι θα δολοφονούνται, διότι η ζωή έχει αξία υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Συνελόντι ειπείν απελάστε τον ρατσισμό, απελάστε τον αριστερισμό, αμφότερες συγγενείς έννοιες, με σκοπό τη δημιουργία μιας κοινωνίας αξιών, κοινωνικής δικαιοσύνης, ελευθερίας και ισοτιμίας επί τη βάσει της διαφορετικότητας και όχι δυνάμει της ομογενοποιήσεως.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
