Επίκαιρη όσο ποτέ η ιστορική φράση της Μαλβίνας Κάραλη «Εξω π@@στηδες από την παράγκα!» για εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς… Το περιβάλλον του «τάπερμαν», οι εξωμότες των Ιμίων πίεζαν ασφυκτικά ώστε να διακόψουν βίαια το συμβόλαιό της και να την απομακρύνουν άμεσα.
- Γράφει: Γιώργος Τράγκας
Ήρθε ξαφνικά στο γραφείο μου μεσημέρι, όπως ένα… καγκουρό! Με ένα μάρσιπο, μέσα στο οποίο φώλιαζε και προστάτευε το παιδί της. Αυτή η κοπέλα είχε πελώρια, πανέμορφα μάτια, που σε ρούφαγαν μέσα όπως μία μαύρη τρύπα του Διαστήματος, ένα δηλητηριώδες σαρκαστικό χαμόγελο, την έντονη μυρωδιά της θηλυκής λέαινας που γέννησε και προστατεύει το μωρό της, με τη φουσκωμένη ακόμη κοιλιά της, και σίγουρα έναν δαίμονα που πάλευε με έναν άγγελο μέσα στην ψυχή της.
Ορθά κοφτά μού είπε: «Θέλω να πιάσω δουλειά, θέλω να βγω στο ρεπορτάζ». Κάπου κλότσησα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν τουλάχιστον παράξενο ή και δύσκολο να εμφανίζεται στην κεντρική αίθουσα συντακτών της «Βραδυνής» και να γράφει έχοντας πάνω στο γραφείο το μωρό της. Το ξεπέρασα. Μου άρεσε το καγκουρό. Ξεχωριστή εμφάνιση και προσωπικότητα.
Το πρώτο ρεπορτάζ που μου έφερε η Μαλβίνα Κάραλη ήταν για το εμπόριο κλεμμένων ή πλαστών πινάκων στην πρωτεύουσα που κοσμούσαν τους τοίχους επωνύμων. Ήταν ακριβή τα στοιχεία που κατέγραψε. Σπαρταριστό το κείμενο, με υπονοούμενα και «καρφιά» για κατοίκους της περιοχής του Κολωνακίου και του Λυκαβηττού. Ψιλοβρήκα τον μπελά μου ως συντονιστής ελεύθερου ρεπορτάζ, γιατί έπεσαν διάφορα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας από εκείνους που κατείχαν τα έργα τέχνης ή διέψευδαν ότι τα είχαν. Ανάμεσά τους, και πασίγνωστος μουσικοσυνθέτης.
Ηθελα πολύ να μείνει μαζί μου αυτό το πανέμορφο πλάσμα, αλλά ήταν φωτιά που τη σπρώχνει πολύ δυνατός άνεμος. Και εγώ δεν ήμουν εξορκιστής στο Βατικανό ή στην Αγία Αικατερίνη της Πλάκας. Ετσι, το θηλυκό «καγκουρό», που ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου, πήδηξε πολύ δυνατά και ανέβηκε στα άστρα. Ο σαρκασμός του για τα στραβά, τα ανόητα, τα «δήθεν» και τα κακά αυτού του κόσμου «κάλπασε» σαν ισπανική καθαρόαιμη φοράδα.
Η Μαλβίνα έγραφε κείμενα αστραφτερά. Γραμμένα με πένα βουτηγμένη σε μελάνι από σάτιρα και χλεύη. Τηλεοπτική εμφάνιση, μοναδική. Φάτσα γαμ@τη. Αφήγηση θεατράλε, με ανάλογα ντυσίματα, και αξεπέραστο «ζαμάν φου» στήσιμο μπροστά στην κάμερα. Γυναίκα με ταμπεραμέντο, αλλά και τεράστια «γκατς».
Το ΙΕΚ «τάπερμαν» άφησε εποχή. Οι ατάκες της για τον πρωταγωνιστή των Ιμίων και αρχιερέα της διαπλοκής Σημίτη πέρασαν στην ιστορία. Το μυαλό της δεν είχε σύνορα. Ήταν ένα κομμάτι ασταθούς, επικίνδυνης αντιύλης, που μπορούσε να καταγραφεί-ανιχνευτεί μόνο στο CERN.
Αστή, μέχρι μυελού οστών. Ιέρεια όμως στον βωμό της ελεύθερης κίνησης των ιδεών. Χειμαρρώδης προσωπικότητα, που ήρθε σε πλήρη σύγκρουση με τον γερμανόφιλο και πράκτορα του Βερολίνου Κώστα Σημίτη (πράκτορα σύμφωνα με χαρακτηρισμούς του Ανδρέα Παπανδρέου στη σύζυγό του Δήμητρα, όπως μου αφηγήθηκε η ίδια μέσα στο σπίτι της).
Η Μαλβίνα -τρία χρόνια μικρότερή μου τότε- γεννημένη το 1952, δούλεψε στο Mega Channel, στον Σκάι του Αλαφούζου, στο Star και στο Seven. Έκανε με τον δικό της τρόπο συνεντεύξεις επωνύμων και φυσικά τα εκπληκτικά σατιρικά δελτία ειδήσεων «Malvina Live», «Μalvina Hostess», «Malvina Rixten».
Αναρωτιέμαι (όπως και πολλοί άλλοι πιστεύω), αν ζούσε σήμερα, τι θα έγραφε και τι θα έλεγε για τις αντιφάσεις του καθηγητή Τσιόδρα (βάλε μάσκα, βγάλε μάσκα), τους τσαμπουκάδες και το ύφος του κ. Χαρδαλιά και κυρίως τον γερμανόφιλο πρωθυπουργό, που -κακά τα ψέματα- μοιάζει σε όλα με τον Σημίτη, εκτός από ένα: «αντί για τη δυσαρθρία του “τάπερμαν”, ο Κυριάκος έχει ταχυ-λαλία». Άραγε, η Μαλβίνα θα επαναλάμβανε ατάκες τύπου «τάπερμαν»; Μάλλον όχι, γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ψηλότερος του αλήστου μνήμης Κώστα Σημίτη.
Το «καυτό» ερώτημα είναι για ποιον θα φώναζε το «Έξω π@@στη από την παράγκα». Για τους επιχορηγούμενους από την GlaxoSmithKline και τη Novartis λοιμωξιολόγους, για εκείνους που διανέμουν 20 εκατομμύρια ευρώ και βάλε, χρήματα του φτωχού ελληνικού λαού, στα κανάλια που αποθεώνουν τον πρωθυπουργό ή θα αφιέρωνε την ιστορική πλέον φράση σε αυτά που κάνει ο σημερινός οσφυοκάμπτης, σφουγγοκωλάριος, αφοσιωμένος υπηρέτης της Μέρκελ πρωθυπουργός;
Αλήθεια, πόσο θα κυνηγούσε ο Κυριάκος τη Μαλβίνα Κάραλη; Πόσο θα της επέτρεπε να μιλάει ανεμπόδιστα; Σκεφτείτε πώς θα περιέγραφε η Μαλβίνα τον Κυριάκο με τη σινιέ μαύρη μάσκα που έχει το εθνόσημο. Αναλογιστείτε πόσα θα έλεγε για τις φωτογραφίες του ζεύγους Χαρδαλιά στα gossip περιοδικά ή του ζεύγους Μητσοτάκη άνευ μασκών στην Αντίπαρο. Είμαι 100% βέβαιος ότι για τον κ. Τσιόδρα θα είχε μονίμως δίπλα της τη φωτογραφία του Γκόλουμ από τον «Αρχοντα των δακτυλιδιών». Τέτοιο ξωτικό πού θα ξανάβρισκε η αξέχαστη;
Η Μαλβίνα ήταν ιδιαίτερα δυνατή στις πολιτικές αναλύσεις, «μαγειρεμένες» και «πασπαλισμένες» με άχνη από τα χέρια του Παρλιάρου. Ειδικά τώρα, πιθανότατα, θα αφιέρωνε τη βίαιη έξοδο από την παράγκα στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ή θα την τροποποιούσε και θα ακούγαμε το «έξω π@@στηδες από την παράγκα»;
Έζησα όλο το παρασκήνιο της καταδίωξης της αξέχαστης Μαλβίνας από τη γερμανική «αγέλη» των δωσίλογων. Πραγματικοί, γερμανικοί λύκοι. Πίεσαν αφόρητα όλα τα κανάλια να τη «σβήσουν». Σε όποιο τηλεοπτικό δίκτυο πήγαινε, το περιβάλλον Σημίτη, οι εξωμότες των Ιμίων πίεζαν ασφυκτικά (εκ μέρους του ίδιου του «τάπερμαν») να διακόψουν το συμβόλαιό της και να την απομακρύνουν άμεσα.
Όταν αγόρασα μαζί με τον Δημήτρη Κοντομηνά την εφημερίδα «Ακρόπολη» και τον Cool FM (60% o επιχειρηματίας – 40% εγώ) πρότεινα στη Μαλβίνα να αναλάβει μια ραδιοφωνική εκπομπή-ζώνη, πράγμα που αποδέχθηκε. Όταν ανακοινώθηκε το πρόγραμμα, ασκήθηκαν φοβερές πιέσεις από την κυβέρνηση Σημίτη στον μεγαλομέτοχο Κοντομηνά, ώστε να «κοπεί» η Μαλβίνα. Ο «ηλίθιος τάπερμαν» (ο αδελφός του Σπύρος, αρχηγός γερμανικής μυστικής υπηρεσίας, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας Συντάγματος) δεν μπορούσε να ανεχθεί να μιλάει πουθενά η Μαλβίνα Κάραλη. Ούτε για μαγειρική.
Ένα φασιστοειδές υποκείμενο, γερμανοκαθοδηγούμενο, που βρομίζει τον αέρα που αναπνέουμε, ένα φοβικό άτομο που έτρεμε τον Χρήστο Λαμπράκη, όπως μου τον περιέγραψε στην αποκλειστική συνέντευξή του στο «Crash» το δεξί του χέρι, ο Θεόδωρος Τσουκάτος.
Αυτοί οι λύκοι «αρρώστησαν» και «δολοφόνησαν» αυτήν την ελεύθερη, μοναδική και ανεπανάληπτη γυναίκα. Είχε κερδίσει χρήματα, είχε ζήσει όμορφα, αλλά τη φαρμάκωνε η ιδέα ότι παντού την καταδίωκαν και δεν της επέτρεπαν να μιλήσει. Λίγο αργότερα, το ίδιο σύστημα εξώθησε τον Κοντομηνά να με αποχωριστεί από την «Ακρόπολη» και τον Cool FM.
Ένας δημοσιογράφος της ΕΡΤ, ο Γιώργος Τούλας, έχει γράψει ότι είχε καλέσει τη Μαλβίνα σε μία εκπομπή του ως μαγείρισσα. Η Κάραλη ήταν γνωστή ως εκπληκτική σεφ, με μία λίστα πολύ δυνατών συνταγών. Ηταν χειμώνας του 2002 -όπως έγραψε ο Γιώργος Τούλας-, όταν πήρε εντολή από τη διοίκηση της ΕΡΤ να μη φιλοξενήσει τη Μαλβίνα στην εκπομπή του, να την «κόψει», γιατί αυτή ήταν η επιθυμία του πρωθυπουργικού γραφείου, του άθλιου, δωσίλογου Σημίτη, οι σύμβουλοι του οποίου, όπως ο Ροζάκης, μπαινοβγαίνουν έως σήμερα στο Μαξίμου.
Η Μαλβίνα αρρώστησε και έκανε χημειοθεραπεία στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη. Πριν από τις εκλογές του 2000 (πριν από τη νοθεία και τις ελληνοποιήσεις του καθεστώτος Σημίτη) εξέδωσα τη «Χώρα» και συμφώνησα μαζί της να αρθρογραφεί σε όλη την τελευταία σελίδα. Έγραψε τότε μια σειρά από εκπληκτικά άρθρα. Πάντα είχαμε μία ζεστή, πολύ σφικτή, ιδιότυπη σχέση. Με έλεγε: «Τράγ(κ)ο» ή χαρακτήριζε κάποιους τρόπους μου «Τραγ(κ)ίσιους»!
Κάποιες μέρες, όταν επιβαρύνθηκε η κατάστασή της και δεν μπορούσε να είναι συνεπής, συμφωνήσαμε να γράφει στη θέση της η Αθηναΐδα Νέγκα. Οταν έμαθα ότι πέθανε, ήθελα να βρω τον Σημίτη κάπου και να τον χαστουκίσω με δύναμη. Να τον λιντσάρω. Ήθελα να βγω στο παράθυρο του γραφείου μου και να φωνάξω: «Αλήτες, δολοφόνοι, τη σκοτώσατε»! Πέθανε από καρκίνο, αλλά αυτός συνήθως γεννιέται, βρίσκει κατάλληλο έδαφος να εμφανιστεί όταν η διαρκής στενοχώρια φαρμακώνει την ψυχή.
Το θηλυκό «καγκουρό» που γνώρισα, αυτό που φώναξε ότι «χόρτασε τη ζωή», ποτέ δεν θα τους έδινε την ευκαιρία να τη λυπηθούν για την πίκρα και τον θάνατο που της έφεραν τα «μαχαίρια» της καταδίωξης και της υποχρεωτικής φίμωσης και περιθωριοποίησης.
Ήταν η τελευταία κηδεία που πήγα. Εκεί στο Α’ Νεκροταφείο, μακριά από το θλιμμένο πλήθος συγγενών και φίλων, πάνω σ’ ένα παγωμένο μάρμαρο, έκλαιγα και μίλαγα μόνος μου ασταμάτητα. Την έβριζα. «Γιατί μου το έκανες αυτό, μωρή»; Το θηλυκό «καγκουρό» με το μάρσιπο ήταν μία μεγάλη φωτιά. Κάθε τόσο βουτούσα μέσα της τον πυρσό μου και τον άναβα. Αυτήν την εποχή τη σκέφτομαι πολύ. Ακούω τα ουρλιαχτά των γερμανικών «λύκων», αλλά δεν με επηρεάζει και δεν με φοβίζει η λάμψη των ματιών τους μέσα στο σκοτάδι που περνάμε. Η Μαλβίνα θα κερδίσει τη ρεβάνς. Η φωνή της θα ακουστεί πάλι δυνατή. «Εξω π@@στηδες από την παράγκα»!
ΥΓ.: Ούτε μία λέξη δεν έβγαλαν τα κόμματα και οι αρμόδιες συνδικαλιστικές ενώσεις στη διάρκεια της «καταδίωξης» και της «δολοφονίας» της Μαλβίνας Κάραλη…
Πηγή: «δημοκρατία»
