Ο αριθμός των προκλητικών και απειλητικών δηλώσεων που κάνει ο Ερντογάν τους τελευταίους μήνες, αυξάνεται με γεωμετρικό ρυθμό. Οι δηλώσεις του λόγω του ύφους και περιεχόμενού τους, έχουν γίνει πηγή γελοιοποίησης της Τουρκίας σε ολόκληρο τον κόσμο.
- Του Μπάμπη Παπασπύρου*
Δεν περνά μια μέρα χωρίς μια νέα απειλητική δήλωση του Ερντογάν προς την Ελλάδα, την ΕΕ ή χώρες της Μέσης Ανατολής.
Ο τόνος του τελευταίου κύματος απειλών του Ερντογάν αποκαλύπτει μια κατάσταση απελπισίας, ως αποτέλεσμα πρόσφατων γεγονότων που έφεραν τις μεγαλομανιακές του φιλοδοξίες, να αποκαταστήσει τις λεγόμενες «δόξες» της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Γαλλία έχει μπει στην “μάχη” καθώς ο Ερντογάν έχει γίνει απειλή στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και έχει απειλήσει τους Γάλλους συμμάχους καθώς και το γαλλικό κράτος, για την εμπλοκή του.
Ο Μακρόν δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι, «οι Τούρκοι καταλαβαίνουν μόνο από πράξεις…«Αυτό το καλοκαίρι έθεσα τις κόκκινες γραμμές μας» είπε, εγκαλώντας την Άγκυρα για τις επιθέσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου.
Η Γαλλία υπήρξε ισχυρός υποστηρικτής της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου στη διαμάχη τους με το τουρκικό καθεστώς. Ο Μακρόν υποστηρίζει τη θέση του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι για τη Λιβύη και έχει δείξει την κατανόησή του για τις ανησυχίες της Αιγύπτου σχετικά με τουρκική επέμβαση στη χώρα αυτή.
Η Γαλλία έχει επίσης αναπτύξει πολεμικά πλοία καθώς και αριθμό μαχητικών αεροσκαφών στην Κύπρο για την υποστήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ενάντια στις τουρκικές απειλές.
Η Ελλάδα, η Γαλλία και η Κύπρος πραγματοποίησαν επίσης ναυτικές ασκήσεις στην περιοχή ως μήνυμα προς τον Ερντογάν, ότι οι φιλοδοξίες του θα αντιμετωπισθούν με στρατιωτική δύναμη εάν είναι απαραίτητο. Ωστόσο, αυτές οι ενέργειες δεν απέτρεψαν τον Τούρκο πρόεδρο και το ισλαμικό του καθεστώς να προβεί σε περισσότερες απειλές.
Ένας από τους συμβούλους του Ερντογάν, ο Μετίν Κουλούνκ, ζήτησε την ίδρυση μιας “Μεγάλης Τουρκίας” που θα περιλαμβάνει τμήματα της Ελλάδας, της μισής Βουλγαρίας, της Κύπρου, της Αρμενίας και τμήματα της Συρίας και του Ιράκ. Με αυτόν τον τρόπο, ο Κουλούνκ, μέλος του ισλαμιστικού κόμματος AKP του Ερντογάν, απλώς εξέφρασε τις επεκτατικές φιλοδοξίες του τουρκικού καθεστώτος.
Φυσικά, η Τουρκία δεν είναι σε θέση ούτε στρατιωτικά ούτε οικονομικά να πραγματοποιήσει ούτε ένα κλάσμα τέτοιων νεο-οθωμανικών απειλών ή φιλοδοξιών. Γιατί όμως προσπαθεί να προκαλέσει την εχθρότητα σχεδόν κάθε χώρας στην περιοχή με τέτοιες ανισόρροπες δηλώσεις;
Η απάντηση βρίσκεται στην εσωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Το AKP έχει συσπειρώσει από καιρό Ισλαμιστές και νεο-Οθωμανούς Τούρκους που εξακολουθούν να πιστεύουν στις επεκτατικές φιλοδοξίες του Ερντογάν. Είναι αυτό το εκλογικό κοινό που ο Ερντογάν και το ΑΚΡ βασίζονται για να παραμείνουν στην εξουσία και για να διαλύσουν τις διαμαρτυρίες παραδοσιακών δημοκρατικών και κοσμικών στην Τουρκία.
Ωστόσο, τα σημάδια του Ερντογάν και του καθεστώτος του ότι είναι σε θέση να διατηρήσουν αυτού του είδους την πολιτική είναι αμυδρά, και με κάθε δήλωση ο ίδιος και οι οπαδοί του κάνουν όλο και περισσότερες χώρες να διαδηλώνουν εναντίον του τουρκικού κράτους…
Εάν τα πράγματα συνεχίσουν όπως έχουν μέχρι στιγμής, θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή ένας άνευ προηγουμένου πόλεμος ή τουλάχιστον μια στρατιωτική αψιμαχία μεταξύ των μελών της συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Η συνήθως αναποφάσιστη ΕΕ εξετάζει οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής και πολιτικής επιθετικότητας του Ερντογάν στην περιοχή. Εάν εγκριθούν αυτές οι κυρώσεις, θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα ενάντια στην ήδη αιμορραγούσα τουρκική οικονομία, η οποία βλέπει την ελεύθερη πτώση της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου ΗΠΑ και άλλων νομισμάτων, καθώς και συστολές τόσο στο ΑΕΠ όσο και στις διεθνείς αξιολογήσεις.
Χωρίς απτά οικονομικά επιτεύγματα τα τελευταία χρόνια, ο Ερντογάν προσπαθεί να αποπροσανατλίσει τον τουρκικό πληθυσμό, με την ανακοίνωση της δήθεν ανακάλυψης ενός σημαντικού κοιτάσματος φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα. Καθώς η θηλιά σφίγγει στο λαιμό του Τούρκου προέδρου, η απερίσκεπτη συμπεριφορά του Ερντογάν γίνεται πιο επιθετική και απρόβλεπτη.
Ο χρόνος δεν είναι στο πλευρό του…
Όλο και περισσότεροι από τους αντιπάλους του Ερντογάν, συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους για να περιορίσουν τις μεγαλομανιακές και νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του.
Η Αίγυπτος, η Γαλλία και η Ελλάδα έχουν τα στρατιωτικά μέσα για να σταματήσουν οποιαδήποτε τουρκική επίθεση σε περίπτωση που ο Ερντογάν καταφύγει σε αυτό ως το τελικό του χαρτί. Το τουρκικό καθεστώς θα βρεθεί αντιμέτωπο με την καταστροφή εάν επιχειρήσει στρατιωτική δράση.
Ούτε το ΝΑΤΟ θα τον σώσει, ούτε οι πρόσφατες προσπάθειές του να κατευνάσουν τους Ρώσους, είναι σε θέση να τον βοηθήσουν με αποτελεσματικό τρόπο.
*Ταξίαρχος εν αποστρατεία Πολεμικής Αεροπορίας, πρώην Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας
