Η Ν.Δ. «εόρτασε» χθες ανόρεχτα (σε σύγκριση με τις πρόσφατες εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο) τα γενέθλια για τα 46 χρόνια από της ιδρύσεώς της:
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Με μια δήλωση τριάντα λέξεων του προέδρου του κόμματος στην οποία δεν αναφέρεται το όνομα του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή («τιμωρία», επειδή δεν περιέλαβε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1974 και στα ψηφοδέλτια του κόμματος στις εκλογές που ακολούθησαν – αυτός είναι ο λόγος της παράλειψης) και με μια υπηρεσιακή ανακοίνωση ογδόντα λέξεων του γραφείου Τύπου του κόμματος (εκεί αναφέρεται το όνομα).
Διόλου παράδοξο! Εδώ το κόμμα και ο πρόεδρός του λησμόνησαν να αναφέρουν το όνομα του ιδρυτή της στην αντίστοιχη ανακοίνωση που εξέδωσαν για την επέτειο αποκατάστασης της δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου, θα το θυμούνταν χθες; Διόλου παράδοξο επίσης όταν ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. την περασμένη Τετάρτη έκανε κριτική στη «σοσιαλμανία» και στον «κρατισμό» του Κωνσταντίνου Καραμανλή χωρίς να του απαντήσει ο υπουργός που φέρει το ιστορικό επώνυμο.
Πού να καταλάβει ο αντιπρόεδρος ότι οι κρατικοποιήσεις της εποχής ήταν το χτύπημα Καραμανλή προς μια πρώιμη διαπλοκή που διεκδικούσε μεταπολιτευτικά το προβάδισμα της ισχύος από την πολιτική ή στην καλύτερη περίπτωση να πληρώνει ο ελληνικός λαός τις ζημίες των επιχειρήσεών της; Αυτές είναι έννοιες εντελώς ξένες προς αυτόν. Χθες λοιπόν εορτάστηκε η παγκόσμια ημέρα των… ζώων, ποια Ν.Δ., ποια γενέθλια, ποια επέτειος, ποιος Καραμανλής; Το δε κόμμα πέρασε το Σαββατοκύριακό του εκδίδοντας ανακοινώσεις συμπαράστασης σε εφημερίδες που υπονόμευσαν την παράταξη κατά τη διακυβέρνησή της. Ενώ, όταν άλλες δέχθηκαν την επίθεση του Ρουβίκωνα στα γραφεία τους ή αποτέλεσαν προσφάτως στόχο ξένου ηγέτη και μάλιστα της Τουρκίας, απέραντη σιωπή. Ούτε τριάντα λέξεις για τα προσχήματα.
Στο κόμμα αναφέρομαι, όχι στην κυβέρνηση, που είναι αναγκασμένη να τηρεί ισορροπίες στις διεθνείς σχέσεις. Αυτή είναι λοιπόν η Ν.Δ. σήμερα. Επιλεκτική στη μνήμη. Κάνει μεγάλα συνέδρια -και σωστά- για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αλλά δεν έχει δύο ώρες να θυμηθεί σε εκδήλωση στο Ζάππειο σε ποιους χρωστά την ύπαρξή της. Μερικούς εν ζωή να τους τιμήσει κιόλας. Εμείς όμως που δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τη γέφυρα της παρατάξεως όπως ορισμένοι «ποντικοί», που ανεβοκατεβαίνουν στο καράβι ανάλογα με τη συγκυρία, δεν ξεχνάμε. Γι’ αυτό σήμερα ανακαλούμε το κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης της Ν.Δ. όπως ανακοινώθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 4 Οκτωβρίου 1974 και δημοσιεύουμε τα κυριότερα σημεία του. Κείμενο που όπως απεδείχθη μέσα στον χρόνο είναι πιο ανθεκτικό από ό,τι η διακήρυξη της 3ης του Σεπτεμβρίου του ΠΑΣΟΚ, καθώς είναι λιτό, δωρικό, συμπυκνωμένο. Ειδικώς στο σημείο που διακηρύσσει το σχέδιο για μια Ελλάδα «απρόσβλητη και ανεξάρτητη, χωρίς προστάτες».
Οι δε απόπειρες για την υπέρβασή του στα μετέπειτα Συνέδρια του κόμματος μάλλον απέτυχαν, κανείς δεν θυμάται τίποτε. Διότι η διακήρυξη εκείνη τα είχε όλα. Και την πίστη στους «ισχυρούς πολιτικούς σχηματισμούς» και την αποκήρυξη «του κομμουνισμού και του φασισμού». Και τη διακήρυξη ότι είναι «παραπλανητικές οι ετικέτες Δεξιά, Κέντρο, Αριστερά». Και τη δέσμευση ότι η Ν.Δ. είναι το σύστημα όπου «οι ολιγώτεροι και επώνυμοι υπηρετούν τους περισσότερους και τους ανώνυμους». Και τη θέση ότι «οι λαϊκές τάξεις είναι συμμέτοχες στην κατανομή του εθνικού προϊόντος», «εργάτες και νομείς της ευημερίας».
Και την άποψη ότι η πίστη στην ιδιωτική πρωτοβουλία συμβαδίζει και «με τη διεύρυνση του οικονομικού τομέως που ελέγχει το κράτος». Και τη διακήρυξη ότι «το έθνος ταυτίζεται με τον λαό» και «η Εθνική Ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία». Και την παρακαταθήκη ότι ο Ελληνισμός είναι συνδεδεμένος «με τη μοίρα της Κύπρου». Και την υπενθύμιση ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις πρέπει να είναι «εκσυγχρονισμένες». Και με την εντολή ενίσχυσης της Παιδείας από το «υστέρημά» μας. Με 1.200 λέξεις ο Καραμανλής όρισε την Ελλάδα για τα επόμενα 50 χρόνια.
Τη στιγμή που σήμερα εκκρεμεί η απονομή 150.000 συντάξεων σε πολίτες που προέρχονται από τις λαϊκές τάξεις, την ώρα που τα εθνικά μας θέματα παραμένουν εκκρεμή, την ώρα που η Παιδεία είναι σε αναστάτωση, τη στιγμή που η Ελλάς καθίσταται αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ και το «ευχαριστώ» του Πομπέο άμα τη αναχωρήσει του είναι η ανάρτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου στον ΟΗΕ, η ανάγνωση-μελέτη αυτής της διακήρυξης είναι υποχρέωση. Γιατί ορίζει την Κεντροδεξιά σε αυτό που ήταν πάντοτε, ειδικώς μετά τον Πόλεμο και την ανάληψη της ηγεσίας της από τον Παναγή Τσαλδάρη: Πατριωτικό-λαϊκό κόμμα. Είναι για τον κόσμο που την ακολουθεί ανιδιοτελώς τώρα δεκαετίες η διακήρυξη αυτή κάτι σαν… τις Πλάκες του Μωυσέως!
Όχι μόνο γιατί όρισαν την πολιτική της παράταξης στον χρόνο, αλλά διότι αποτέλεσαν τις αρχές και τις αξίες ζωής για κάθε δημοκράτη πολίτη που «στρατεύτηκε» σε αυτόν τον χώρο.
Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματά της:
«Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που ταυτίζει το έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με τη Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν -και σε τελική ανάλυση- υπηρετούν και περισσότερους και ανωνύμους.
Νέα Δημοκρατία είναι η κίνηση που επιλέγει και συντηρεί από την παράδοση μόνον όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα. Και προχωρεί διαρκώς με μεγάλα, τολμηρά αλλά και ασφαλή βήματα στις νέες διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες.
Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που αγνοεί τις διενέξεις και τους διχασμούς του παρελθόντος -που τόσα δεινά επεσώρευσαν στον τόπο μας- και προσανατολίζεται στα ευρύτερα δυνατά σχήματα εθνικής ενότητος.
Και υπόσχεται:
- Ότι θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.
- Ότι η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει τη διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος. Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν ημπορεί να βρει τη δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρυτέρων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του.
- Ότι θα ανανεώνεται διαρκώς από τις νέες δυνάμεις της χώρας, τις οποίες θεωρεί πάντα προνομιούχες, γιατί εμφανίζουν αμεσότερα τον παλμό της εποχής μας.
- Ότι θα επενδύσει όχι μόνον από το περίσσευμα αλλά και από το υστέρημα του εθνικού πλούτου στην Παιδεία, την επιμόρφωση και την επιστημονική έρευνα, γιατί πιστεύει ότι οι πνευματικές και πολιτιστικές αξίες είναι αυτές που προσδιορίζουν μονιμότερα τη μοίρα του ελληνικού έθνους.
- Ότι δεν θα φεισθεί κόπων και θυσιών για να καταστήσει την Ελλάδα ισχυρή και απρόσβλητη. Με εκσυγχρονισμένες τις Ενοπλες Δυνάμεις η ανεξαρτησία της Ελλάδος θα κατοχυρωθεί. Και θα είναι σεβαστή από όλους, χωρίς την ανάγκη άλλων προστατών εκτός από τους συλλογικούς οργανισμούς στους οποίους θα μετέχει με την ελεύθερη βούλησή της και σύμφωνα με τα πάγια συμφέροντα του Ελληνισμού, στα οποία περιλαμβάνεται και η μοίρα της Κύπρου».
