Στο άρθρο μας της Παρασκευής παρουσιάσαμε το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη τον 21ο αιώνα με το Ισλάμ, το οποίο χρησιμοποιεί με τον πιο αδίστακτο τρόπο, εκτός από την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, και ο σύμμαχός τους Ερντογάν.
- Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Στο άρθρο που ακολουθεί, ο Τούρκος αρθρογράφος Εργκούν Μπαμπαχάν ξεδιπλώνει τις σχέσεις του τουρκικού κράτους με τη μαφία των Γκρίζων Λύκων, η δραστηριότητα των οποίων απαγορεύτηκε πρόσφατα στη Γαλλία:
Το τουρκικό κράτος, οι Γκρίζοι Λύκοι και το χταπόδι που έχει περιτυλίξει την Ευρώπη
Του Ergun Babahan
Η απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων από τον Μακρόν ήταν μια μεγάλη έκπληξη για πολλούς, καθώς η ισλαμική τρομοκρατία αυξήθηκε στην Ευρώπη και άρχισε να τρομοκρατεί ειδικά τη Γαλλία. Ο Μακρόν έχει απαγορεύσει επίσημα την οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. Η οργάνωση αυτή, που δραστηριοποιείται στη Γαλλία, στην πραγματικότητα είναι παράρτημα της παρακρατικής οργάνωσης νεολαίας του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), που συγκυβερνά με τον Ερντογάν. Αυτή η οργάνωση δραστηριοποιείται από το 1960 στην Τουρκία και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου χρησιμοποιήθηκε εναντίον οργανώσεων της Αριστεράς και του κομμουνισμού.
[…] Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, απαντώντας στην απαγόρευση, εξέδωσε μια πολύ σκληρή ανακοίνωση, δείχνοντας ότι δεν υπερασπίζεται απλά την οργάνωση αυτή ως νεολαία του συνεταίρου τού ΑΚΡ στην κυβέρνηση, ΜΗΡ, αλλά ως οργάνωση του τουρκικού κράτους.
Γκρίζοι Λύκοι ή εθνικιστές… εθνικιστικές εστίες… Παρόλο που οργανώθηκε από ένα κόμμα ως κομματική νεολαία, αποκαλύφθηκε ότι αποτελούσε οργάνωση που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου από την Γκλάντιο και πάντα ήταν παραστρατιωτική οργάνωση που καθοδηγούνταν από το βαθύ τουρκικό κράτος.
Ο πνευματικός ηγέτης του κινήματος ήταν ο Αρπασλάν Τουρκές, τον οποίο οι Γκρίζοι Λύκοι ονόμαζαν «Ba bu», εμπνευσμένοι από το όνομα του Χίτλερ, που ήταν Φίρερ. Ο Τουρκές πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν ήταν νέος αξιωματικός, και εκπαιδεύτηκε στον «ειδικό πόλεμο», στον ανορθόδοξο πόλεμο, στον πόλεμο εναντίον ανταρτών και τον ανταρτοπόλεμο.
Τα χρόνια που φούντωσε ο αντικομμουνισμός, η οργάνωση που έμεινε γνωστή ως «Γκλάντιο» στην Τουρκία ονομαζόταν «Τμήμα Ειδικού Πολέμου» και είχε διεισδύσει σε όλες τις υπηρεσίες και δομές του τουρκικού κράτους.
Άρα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι, όταν αναφερόμαστε στους Γκρίζους Λύκους, μιλάμε για μια δομή στην οποία οι μηχανισμοί ασφαλείας του κράτους, του πολιτικού κόμματος και της οργάνωσης των νέων είναι αλληλένδετοι, και αυτή η δομή έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Η οργάνωση αυτή, η οποία αλίευε νέους από τα φτωχά και τα κατώτατα στρώματα της Ανατολίας, άρχισε να παρέχει στρατιωτική εκπαίδευση σε αυτούς τους μαχητές στα στρατόπεδα που ιδρύθηκαν για πρώτη φορά στη Σμύρνη μετά το 1968. Το εκπαιδευτικό έργο ανατέθηκε επίσης σε συνταξιούχους αξιωματικούς.
Αυτή η παραστρατιωτική δομή συνέχισε τη συνεργασία της με το κράτος κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και έφτασε στο αποκορύφωμά της στη διάρκεια της κεντροαριστερής κυβέρνησης του Ετζεβίτ. Την περίοδο αυτή, που έληξε με το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980, η οργάνωση των Γκρίζων Λύκων πραγματοποίησε διάφορες ενέργειες, όπως η σφαγή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης και η σφαγή του Μπαχτσελίεβλερ (Bahçelievler), σκοτώνοντας πολλούς νέους και διανοουμένους.
[…] Μετά τις 12 Σεπτεμβρίου, η οργάνωση των Γκρίζων Λύκων απενεργοποιήθηκε. Το κενό που δημιουργήθηκε από την αδρανοποίησή τους το κάλυψε η μαφία, η οποία άρχισε να προσλαμβάνει μέλη που ήταν έξω από τη φυλακή.
Στην πραγματικότητα, η σχέση Γκρίζων Λύκων – μαφίας ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970, για να εξασφαλιστούν πόροι και όπλα στην οργάνωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ομάδες της μαφίας βρίσκονταν επίσης υπό τον έλεγχο των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας, ακριβώς όπως η οργάνωση των Γκρίζων Λύκων.
Μετά το πραξικόπημα του 1980, οι κορυφαίες προσωπικότητες του κινήματος, συμπεριλαμβανομένων των Μουχσίν Γιαζιτζίογλου, Αμπουλάχ Τσατλί, Μεχμέτ Γκιουλ, Μεχμέτ Σενέρ και Γιαλτσίν Οζμπέι, ήρθαν σε επαφή με τους πατέρες της μαφίας της εποχής. Τα θεμέλια για την εμφάνιση της μαφίας των εθνικιστών τέθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Αυτή η σκοτεινή σχέση αποκαλύφθηκε με το σκοτεινό ατύχημα του Σουσουρλούκ, στις 3 Νοεμβρίου 1996.
Ο Λοκμάν Κονταξή (Lokman Kondakçı), πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τούρκων Ευρώπης εκείνα τα χρόνια, ένα από τα ονόματα που έθεσαν τα θεμέλια των σχέσεων των Γκρίζων Λύκων με τη μαφία, είπε ότι η οργάνωση χρηματοδοτήθηκε ως εξής: «Ο ευκολότερος τρόπος για να βρεις χρήματα είναι η ηρωίνη – το κιλό αποφέρει 35.000-40.000 μάρκα». Ονόματα, όπως ο Αλ. Τσακιτζί, ο Μουσταφά Οζ και ο Σεντάτ Πεκέρ, ήταν ηγετικά στελέχη της μαφίας των Γκρίζων Λύκων.
Ειδικά στη δεκαετία του 1990, όταν οι Γκρίζοι Λύκοι άρχισαν να συμμετέχουν ενεργά στον πόλεμο εναντίον του κουρδικού κινήματος, οι σχέσεις μεταξύ του τουρκικού κράτους και της μαφίας των Γκρίζων Λύκων αναπτύχθηκαν και έγιναν πιο περίπλοκες. Ηταν η εποχή που η εθνικιστική μαφία, η οποία υποστηρίζεται από το κράτος, είχε ελέγξει πλήρως την κυκλοφορία ναρκωτικών από το Αφγανιστάν προς την Ευρώπη και την Αμερική.
Ο Μεχμέτ Εϊμούρ, επικεφαλής του Τμήματος Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας της ΜΙΤ, σε κατάθεση που έδωσε στο 1ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Αγκυρας, αναφέρει:
«Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων εναντίον των PKK, DEV-SOL και ASALA, η υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) ήλθε σε επαφή με τον Αλ. Τσακιτζί. Χρειαζόμασταν άτομα τόσο για τις επιχειρήσεις εναντίον των δραστηριοτήτων των Αρμενίων – ASALA όσο και για τις επιχειρήσεις εναντίον του PKK στο εξωτερικό. Δεν ήταν δυνατόν να κάνουμε τέτοιες επιχειρήσεις με κανονικούς ανθρώπους. Χρειαζόμασταν τμήματα κρούσεως».
Ο Εϊμούρ ανέφερε επίσης ότι ο μαφιόζος Χιράμ Αμπάς, που ήταν γνωστός ως το βαρύ πυροβολικό της ΜΙΤ, σκότωσε Αρμενίους στη Βηρυτό μαζί με τον Αλ. Τσακιτζί. Όσον αφορά τον Τσακιτζί, είπε ότι «αυτός σκότωσε τον Αγκό Αγκοπιάν στην Αθήνα και μαζί με τον Χιρά Αμπάς Αρμενίους στη Βηρυτό».
Με άλλα λόγια, δεν είναι καινούργιο για το κράτος να εμπλέκει τους Γκρίζους Λύκους στην Ευρώπη εναντίον των Αρμενίων, αλλά μια παράδοση που μας φέρνει πίσω, στο πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου. Με βάση μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες, οι πρόσφατες διαδηλώσεις και επιθέσεις εναντίον Αρμενίων οργανώθηκαν από τις τουρκικές Αρχές ειδικά στη Λιόν, αλλά αυτό είναι απλώς μια φήμη. Ωστόσο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι από το 1972 είναι γνωστή η σχέση μεταξύ αυτού του κινήματος και των μαφιόζικων ενεργειών, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου ναρκωτικών.
Ο γερουσιαστής του MHP Kudret Bayhan είναι το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για σχέση βουλευτών με ναρκωτικά. Το 1972 συνελήφθη στη Γαλλία ενώ προσπαθούσε να περάσει ναρκωτικά, ενώ έφερε ερυθρό (διπλωματικό) διαβατήριο. Ο Μπαϊχάν πιάστηκε με 146 κιλά βασικής μορφίνης στο αυτοκίνητό του, στην πύλη των συνόρων του Μεντόν, ενώ περνούσε από την Ιταλία στη Γαλλία, και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση.
Πριν από το 1980, στο αυτοκίνητο του σημερινού προέδρου του ΜΗΡ Ντεβλέτ Μπαχτσελί βρέθηκαν όπλα καλάσνικοφ. Επιπλέον, είναι κοινό μυστικό η σχέση μεταξύ Μπαχτσελί και MΙT.
Το καθεστώς Ερντογάν έχει επωφεληθεί μέχρι στιγμής από τη δομή του Εθνικού Οράματος (Milli Görüş) και την κοινότητα των τζαμιών στην Ευρώπη, και έχει δημιουργήσει ένα ευρύ δίκτυο πληροφοριών, ειδικά μέσω των ιμάμηδων που υπηρετούν σ’ αυτά. Εκεί δεν ανέλαβαν δράση οι Γκρίζοι Λύκοι. Ωστόσο, όταν το ζήτημα της Αρμενίας βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, μας έρχονται στον νου τα λόγια του Μεχμέτ Εϊμούρ: «Δεν είναι δυνατόν να το αντιμετωπίσουμε με κανονικούς ανθρώπους. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν δυνάμεις κρούσεως».
Όσο σκληραίνει η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στην Ευρώπη και όσο εμφανίζονται ενδείξεις ότι η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει τους Τούρκους που κατοικούν εκεί για δικούς της σκοπούς σημαίνει συναγερμός στη Γερμανία. Το Κόμμα της Αριστεράς, οι Πράσινοι και το Εναλλακτικό Κόμμα ζήτησαν από τη γερμανική κυβέρνηση την απαγόρευση της δράσης των Γκρίζων Λύκων και στη Γερμανία. Η Αγκυρα απέδειξε ότι, μέσω των Τούρκων που κατοικούν στη Γαλλία, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση όποτε θέλει και προβλήματα στον Μακρόν, ειδικά πριν από τις εκλογές (το ίδιο μπορεί να κάνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης).
