Στα τέσσερα χρόνια που έχω την τιμή να φιλοξενούμαι στη στήλη, επανειλημμένως υπήρξα επικριτικός κατά θέσεων του εκ των Δημοκρατικών των ΗΠΑ πρέσβη στην Αθήνα κ. Πάιατ επί καθαρώς εθνικών μας θεμάτων.
- Από τον Δημήτρη Σέργιο
Μέχρι και από του βήματος των Δελφών όπου μίλησε σε επιφανές κοινό μετά το μαγείρεμα της επισήμου, πλέον, ονομασίας των Σκοπίων, είχε ο κ. πρέσβης «καλωσορίσει την Ελλάδα στα Βαλκάνια» (!). Φαίνεται ότι μέχρι να αναγνωρίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τους Σκοπιανούς ως «Μακεδόνες», εμείς δεν ανήκαμε ΠΟΤΕ στη… Βαλκανική (!). Επιπλέον, είναι γνωστή η αποστροφή του υποφαινόμενου στην έννοια της πολιτικοοικονομικής παγκοσμιοποίησης που οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ ασπάζονται. Η οποία, παρά τις ανθρωπιστικές εξαγγελίες τους στo προσκήνιο, υλοποιείται κυρίως από αφανή διεθνή κέντρα… Και, ως γνωστόν, μεταξύ των στόχων τέτοιων κέντρων είναι και η απομείωση των εθνών-κρατών, για να αποφευχθεί προφανώς μια ισχυρή αντιπολίτευση στην παγκοσμιοποίηση, η οποία θα δρα ως κεντρική πολιτικοοικονομική δικτατορία. Προοπτική που ο υπογράφων αποστρέφεται μετά τρόμου…
Όμως, η ενδεικτική παραπάνω αντίθεσή μου με ιδέες των Δημοκρατικών των ΗΠΑ στα εθνικά ζητήματα της μαρτυρικής μας χώρας κατ’ ουδέν σημαίνει ότι ο γράφων θα ήταν διατεθειμένος να «κλείσει τα μάτια» στην εικόνα που ευρέως υπάρχει για το πληθωρικό φαινόμενο Τραμπ. Παρακαλώ, λοιπόν, να μου επιτραπεί να εκφράσω σήμερα στη στήλη μιαν απορία: Πώς συμβαίνει κάποιοι να συσχετίζουν τη δική τους ειλικρινή αρνητική κριτική προς την προωθούμενη από αφανή κέντρα παγκοσμιοποίηση με την πολιτική που άσκησε όσο ήταν στις ΗΠΑ πρόεδρος ένας (συγχωρέστε με…) στυγνός επιχειρηματίας, που υπήρξε στη διεθνή πολιτική κομήτης και «πιασάρης» ιδίως για λόγους επιχειρηματικού συμφέροντος;
Πού τον βρήκαν κορυφαίοι διανοούμενοι αυτόν τον τύπο, ως εκπρόσωπο ιστορικών και φιλοσοφικών οραμάτων για έναν Δίκαιο Κόσμο ευγενώς αμιλλωμένων Εθνών-Κρατών; Ο Τραμπ, φοβούμαι, διασκέδαζε, διχάζοντας βαθιά τον ίδιο τον δικό του λαό! Και θα τον κάναμε πρότυπo «πατριωτικής πορείας» για τους άλλους λαούς; Εφθασε, ο περίεργος, να ονοματίζει «παράνομες» (!) πάμπολλες δεκάδες εκατομμύρια ψήφους που εξέλεξαν τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, λες και θέλει να οδηγήσει έτσι τη χώρα του σε εμφύλιο! Αυτός λοιπόν ο τύπος να λέγεται και «πλανητάρχης των πατριωτών» δεν το καταλαβαίνω…
Ξεχνούν οι υμνητές τα οργιώδη στοιχεία εναντίον του που περιλαμβάνονται σε απομνημονεύματα κοντινών του; Αλλά και αν βάλουμε τις σχετικές αποκαλύψεις στην άκρη, θυμάμαι κάποιες απίστευτες φανερές επιδόσεις του: Θυμάμαι ότι προσπαθούσε να αγοράσει τη… Γροιλανδία (το μέγιστο νησί του πλανήτη!) από τους Δανούς, μόνο και μόνο επειδή έχει λεφτά! Θυμάμαι που έστελνε γράμματα (τάχα «αποδοκιμασίας»!) στον Ερντογάν για τη Συρία, εκείνος δημόσια απαντούσε ότι «τα πέταγε στο καλάθι των αχρήστων», αλλά μετά ο Τραμπ δήλωνε ότι ο μπακαλόγατος Τούρκος είναι (άκου!) «μέγας παγκόσμιος σκακιστής»!
Θυμάμαι που συγκρουόταν με τον Μαδούρο και ύστερα τα έβρισκε μαζί του! Που τσακωνόταν με τον Κιμ Γιονγκ Ουν και μετά ήταν όλο γλύκες μαζί του! Που έκανε την πάπια όσο το τάνκερ με το ιρανικό πετρέλαιο βρισκόταν στο βρετανικό Γιβραλτάρ, ενώ υποτίθεται ότι ήταν για το θέμα «χολωμένος»! Που δήλωνε ότι θα παίρνει κάθε πρωί… χλωρίνη για να μην πάθει κορονοϊό! Και που -όπως έχει γραφεί…- σκεφτόταν να βομβαρδίσει με ατομικές βόμβες τους κυκλώνες, για να «διαψεύσει» την κλιματική αλλαγή! Οντως, «πλανηταρχικός» ο τύπος! Επιτέλους… άντε στο καλό, άνθρωπέ μου!
