Από τη δεκαετία του 90 έως σήμερα, η χώρα μας αλλά και άλλες χώρες χορεύουν τον χορό της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της παγκοσμιοποίησης.
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Τη δεκαετία του ’90 η Ελλάδα θυμήθηκε ότι έπρεπε να εκσυγχρονιστεί, ήταν κάπως ντεμοντέ ως οικονομία και ως κοινωνία και είπε να μεταρρυθμιστεί. Της πήρε λίγο καιρό π.χ. να φτιάξει άχρηστες πανεπιστημιακές σχολές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, να ιδρύσει άχρηστους φορείς, να αυξήσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, να καταστρέψει την παραγωγή της, να διαλύσει την οικονομία της, να γεμίσει λαθρομετανάστες, να χρεοκοπήσει, αλλά τα κατάφερε.
Επειδή μέχρι το 2010 οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούσαν με τους ρυθμούς που επιθυμούσαν οι φίλοι μας στο εξωτερικό, που μόνο το καλό μας θέλουν το έχουμε εμπεδώσει πια, ήρθαν και τα Μνημόνια να επιταχύνουν τις διαδικασίες. Έτσι είδαμε και άλλες μεταρρυθμίσεις, όπως να υποθηκεύεται όλη η δημόσια περιουσία, μεγάλο κομμάτι της να περνά σε ξένα χέρια, να καταχρεώνεται κάθε πολίτης, να υποβαθμίζεται η πρωτεύουσα της χώρας και να γκετοποιούνται άλλοτε αστικές συνοικίες, να καταστρέφονται τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, να φτωχαίνει η κοινωνία, να διογκώνεται το περιθώριο, να αυξάνονται η βία και η εγκληματικότητα.
Αφού χορτάσαμε μεταρρυθμίσεις και Μνημόνια, ήρθε και ο κορωνοϊός σαν κερασάκι στην τούρτα για να επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα. Η αλήθεια είναι ότι μετά τα μνημόνια και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που λειτούργησε ως ταύρος εν υαλοπωλείω, είχαν μείνει λίγα πράγματα όρθια. Και είχαν μείνει χάρη στους ανθρώπους που παρά τις δυσκολίες καταφέρνουν να μαζέψουν κάθε φορά τα κομμάτια τους και να ριχτούν στη δουλειά. Χάρη σε εκείνους που μέσα στις δυσκολίες κρατάνε κάποιες αξίες, που λειτουργούν ως συνεκτικός κρίκος μέσα στους δύσκολους καιρούς. Μεταρρυθμιζόμασταν, αλλά δεν χανόμασταν, προς μεγάλη απογοήτευση κάποιων.
Έρχεται λοιπόν ο κορωνοϊός και κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία για να κάνουν την κίνηση ρουά ματ. Ο Σόιμπλε το είχε πει ο άνθρωπος από την αρχή, αλλά κανείς δεν του έδωσε τότε σημασία. «Η πανδημία θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βήμα προς μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Πάντα ήμουν υπέρ μιας “στενότερης” ένωσης, επειδή πιστεύω ότι η Γερμανία έχει καλύτερες ευκαιρίες για το μέλλον με μια πολιτική ένωση στην Ευρώπη». Ο κορωνοϊός οδηγεί σε lockdown, τα lockdown, σε οικονομική καταστροφή των παραγωγικών τάξεων και των χωρών όπου εφαρμόζονται, η οικονομική καταστροφή οδηγεί σε δανεισμό και άλλα κοινωνικά προβλήματα, ο δανεισμός οδηγεί σε εξάρτηση και τα κοινωνικά προβλήματα σε διάλυση. Η πλειονότητα των μεταρρυθμίσεων δεν ήταν τίποτα άλλο παρά απορρύθμιση της οικονομίας και της κοινωνίας. Και ο κορωνοϊός είναι απλά ο τρόπος για να ολοκληρωθεί το απορρυθμιστικό τους έργο.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
