Τα ‘φερε η κατάρα και μια μέρα θέλησα να ζητήσω κάποιες πληροφορίες από τη ΓΓΠΠ. Κάλεσα στα τηλέφωνα που μας δίνει η ιστοσελίδα της και η κλήση μου ήταν σε αναμονή… επ’ άπειρον.
- Από τον Χρήστο Μπολώση
Ουδείς απάντησε. Όχι πως είχα την ψευδαίσθηση ότι θα απαντούσε αλλά, έτσι από περιέργεια, η οποία -ως γνωστόν- σκότωσε τη γάτα αλλά και τα νεύρα μου. Είπα να στείλω e-mail. Έτσι που αγκομαχούσε όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι «έφυγε». Τέλος είχε και μια τρίτη επιλογή. Το φαξ, το οποίο έχει προ πολλού… καταργηθεί.
Ίσως μια επιλογή με ταμ ταμ θα ήταν πιο αποτελεσματική. Άλλωστε, εκεί στο εξωτικό Μαρούσι θα ταίριαζε και με τις μαϊμούδες. Ο άγριος κ. Χαρδαλιάς καλό θα ήταν να φρόντιζε, όπως με την ευκολία που μας μαντρώνει, να βρίσκει και λύσεις ώστε να μπορούμε να επικοινωνούμε με το μαγαζί του, διότι, όπως μου είπε ένας αστυνομικός, «όλα στο πόδι είναι, κύριέ μου. Ούτε κι εμείς ξέρουμε τι ισχύει».
