Τιμώντας τη μνήμη του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, που γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1918 στο Κισλοβόντσκ της Σταυρούπολης της Ρωσίας, ο ιερέας, σκηνοθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός πατήρ Πέτρος Μινώπετρος έδωσε μια ιστορικής σημασίας ομιλία, στην οποία κατέθεσε και την προσωπική μαρτυρία του.
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Σήμερα δημοσιεύεται ακόμα ένα απόσπασμα από αυτή την ομιλία: «Η δεύτερη συνάντησή μου με τον Σολζενίτσιν έγινε το 1977, όταν μου εδόθη υποτροφία για τη Ρουμανία. Όλη αυτή η βίωση των παιδικών μου χρόνων και η σχέση μου με τον πατέρα μου με οδήγησε να πάω να συναντήσω το “θηρίο” (σ.σ.: το σύστημα του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού) από κοντά και να το ζήσω. Έτσι το 1977 βρέθηκα στη Ρουμανία και εκεί ανακάλυψα μια κοινωνία κατεστραμμένη, ηττημένη, όπου σε έναν πληθυσμό 25.000.000 δεν υπήρχε οικογένεια, τριμελής, τετραμελής, που να μην είχε περάσει κάποιος συγγενής τους από τα γκουλάγκ. […]
Όταν σπούδαζα κινηματογράφο, στο πρώτο έτος, ο μηχανικός προβολής μάς είπε σε εμένα και στους συμφοιτητές μου την εξής ιστορία: “Όταν μπήκε ο Κόκκινος Στρατός, είχαν τσουβάλια στους ώμους τους, έμπαιναν στα σπίτια, βίαζαν τις γυναίκες και έπαιρναν ό,τι έβρισκαν. τασάκια, πορσελάνες… Η Ρουμανία τότε λεγόταν και “Γαλλία της Ανατολής”. Κάτι τέτοιο συνέβη και σε όλες τις χώρες απ’ όπου πέρασε ο Κόκκινος “Απελευθερωτικός” Στρατός και επέβαλε την κομμουνιστική δικτατορία.
Στη συνάντηση που είχα με αυτούς τους ανθρώπους τους κατεστραμμένους, εκεί μου αποκαλύφθηκε το σχέδιο· το σχέδιο του κομμουνισμού, όπως το εμπνεύστηκε ο Μαρξ (και όπως ο Σολζενίτσιν αποδεικνύει μαθηματικά) και ο Χέγκελ και ο Φίχτε, είναι το γκουλάγκ. Αυτή είναι η ουσία του κομμουνισμού. […] Το μυθιστόρημα “Πτέρυγα καρκινοπαθών” είχε αναφορά στον καρκίνο γιατί κατά τον Σολζενίτσιν ο κομμουνισμός είναι καρκίνος και απλώνεται με τον ίδιο τρόπο που δουλεύει ο καρκίνος μέσα στον οργανισμό. Και όπως είναι το δίκτυο των στρατοπέδων συγκέντρωσης το ίδιο είναι και το δίκτυο των κομμουνιστικών κομμάτων».
