Η συμβατική ημερολογιακή καμπή του έτους 2020 βαίνει ολοταχώς προς το πέρας της, ανεξαρτήτως εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις εξελίξεις, δεδομένου ότι νομοτελειακά, εκ της θνησιγενούς φύσεως μας, υποκείμεθα εις την αδυσώπητη φθορά του χρόνου.
- Από τον
Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά
Το σήμερα γίνεται χθες με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, και ημείς είμεθα απλώς θεατές της συμβατικής μορφής του χρόνου, επιδιώκοντας να διαμορφώσουμε την τύχη μας. Τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, κάθε χρόνο, κάνουμε ευχές, δοθέντος ότι η μετάβαση προς τη νέα χρονιά, η χρυσή αυγή εκάστης 1ης Ιανουαρίου, μας κομίζει ελπίδα ότι το νεότευκτο έτος, αυτοφυώς, θα γεννήσει κάτι εκ του μη όντος θετικό προς όλους μας.
Όμως, το παιγνιώδες αυτό κλίμα, αμιγώς υλιστικής και καταναλωτικής ευωχίας, διαρκεί μέχρι την 7η Ιανουαρίου, καθότι, συνήθως μετά την πάροδο του χρονικού τούτου οροσήμου, αίφνης αίρεται η ανακωχή των στερεότυπων ανεδαφικών και συμβατικών φραστικών κλισέ και οι συνθήκες επανέρχονται καθολικώς εις την προτεραία κατάσταση, άνευ ετέρου τινός, δίχως δηλαδή να υπάρξει ουδείς έστω απόηχος του χαρμόσυνου κλίματος των «παγανιστικών» ευχών της Πρωτοχρονιάς. Αρα, δηλαδή, έχουμε εθιστεί να βιώνουμε επιδερμικά, να εκδεχόμαστε έναν αμιγώς υλιστικό πολιτισμό ως αληθή και, κυρίως, να μην εκζητούμε διά του τρόπου ζωής μας την πραγματική ευτυχία και ζωή. Κλυδωνίζονται τα καίρια υπόβαθρα του πολιτισμού μας, επί του οποίου ημείς αναπτυσσόμαστε και καθιστάμεθα ακουσίως και αδιαμαρτυρήτως τα πειραματόζωα μιας ελίτ, η οποία απεργάζεται τον υπεράνθρωπο, καθότι ο Θεός κατ’ αυτούς πέθανε. Περαιτέρω βιώνουμε οργουελιανές καταστάσεις, ο νομικός πολιτισμός καθίσταται παρωχημένος, τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν εργαλείο ρητορικής εις τις μεθοδευμένες πορείες των υποζυγίων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ήτοι εις την ψευδεπίγραφη Αριστερά εις την Ελλάδα.
Η εργασία έχει κατακερματιστεί, οι ανθρώπινες σχέσεις καταλύονται, η κοινωνία σήπεται, οι θεσμοί έχουν διαβρωθεί, η δημοκρατία έχει μετασχηματισθεί εις μια ιδιότυπη κοινοβουλευτική δικτατορία και τα κόμματα αποτελούν τα φερέφωνα των εξωεθνικών διευθυντηρίων, περιφρονώντας ιταμώς τη λαϊκή κυριαρχία.
Συνελόντι ειπείν, η κατάσταση καθίσταται ζοφερή, διότι μετά τις 07/01/2020 έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα περί του εμβολίου, με όλες τις παραφυάδες αυτού καθαυτού, με κράτιστο γνώμονα την υγεία μας. Εξ αυτού του λόγου, απαιτούνται νηφαλιότητα, πολλαπλή πληροφόρηση, διαυγής κρίση και συγκροτημένη σκέψη, ούτως ώστε να γνωρίζουμε άπαντες και άνευ περιστροφών τα περί της υγείας μας, καθότι τα συστημικά ιδίως ΜΜΕ αποδεδειγμένα και παραδεδεγμένα δρουν ως μίσθαρνα όργανα των εντολέων τους, με αποκλειστικό στόχο τον πειθαναγκασμό των μαζών. Αναπάντεχα, ένεκεν της νεοπαγούς μάστιγας του ιού, λησμονήθηκαν οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά προβλήματα και σωρεία άλλων ασθενειών οι οποίες πλήττουν επί καθημερινής βάσεως την ανθρωπότητα.
Εν κατακλείδι, το φλουρί της βασιλόπιτας φέτος θα το αφιέρωνα στους ανθρώπους οι οποίοι αγωνίζονται σιωπηρά, εις τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας, οι οποίοι συν Θεώ αγωνίζονται αδιαλείπτως. Μεγάλο βάρος έχουν ανυπερθέτως οι νοσηλευτές και οι ιατροί, οι οποίοι καταβάλλουν επίμοχθη και εργώδη προσπάθεια διά τη διάσωση της πολύτιμης ζωής μας. Εξ αυτού αξίζουν αβιάστως τη στοργή, τις ευχές και την αγάπη μας, και, αυτοδικαίως, και το περίπυστο και πολύφερνο φλουρί της βασιλόπιτας.
