Οι διακρίσεις που κάνει η κυβέρνηση κοστίζουν ακριβά στους Έλληνες πολίτες και θα κοστίσουν πολύ περισσότερο στο άμεσο μέλλον
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η κυβέρνηση, που καμώνεται ότι ενδιαφέρεται για την εξάπλωση του κορωνοϊού, φέρει τη βασικότερη ευθύνη για την κατάσταση. Η στήλη έχει εξαρχής επισημάνει πόσο επικίνδυνη ήταν η απόφασή της να επιβάλει ανισονομία στη χώρα. Δηλαδή, να ισχύουν άλλοι νόμοι σχετικά με τον κορωνοϊό για τους Έλληνες πολίτες, άλλοι για τους αλλοδαπούς και άλλοι για τους Ρομά (οι οποίοι είναι Έλληνες πολίτες, αλλά η κυβέρνηση, νομοθετικά, τους αντιμετώπισε διαφορετικά). Και τώρα, οι ανευθυνοϋπεύθυνοι λένε ότι αγχώνονται για την κατάσταση στη δυτική Αττική.
Στις 24 Μαρτίου 2020, η στήλη τιτλοφορείτο «Ενα μέτρο, πολλά σταθμά, και οι Ρομά». Εκεί αναφερόταν ότι «η κυβέρνηση, διά του υφυπουργείου Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, δημοσιοποίησε το ενημερωτικό έντυπο “18 χρήσιμες ερωτήσεις – απαντήσεις για την απαγόρευση της κυκλοφορίας πολιτών σε όλη την επικράτεια”. Στη 18η ερωταπάντηση (εικόνα 1) διαβάζουμε: “Τι συμβαίνει με ειδικές ομάδες του πληθυσμού, όπως τοξικοεξαρτημένοι, Ρομά και άστεγοι; […] Με ειδική μέριμνα του οικείου δήμου ενημερώνονται με κάθε πρόσφορο μέσο οι πληθυσμοί Ρομά κάθε περιοχής, ώστε να παραμείνουν καθ’ όλο το διάστημα του προσωρινού περιορισμού της κυκλοφορίας εντός των καταυλισμών”. Δηλαδή, θα ενημερωθούν. Δεν τίθεται θέμα προστίμων. Κι αυτό με κριτήριο… φυλετικό! Όμως, οι “πληθυσμοί Ρομά” που αναφέρει το έντυπο δεν είναι αλλοδαποί. Πρόκειται για Ελληνες πολίτες».
Στις 30 Μαρτίου, ο τίτλος της στήλης ήταν «Διακρίσεις σε βάρος των Ελλήνων» και σχολιαζόταν η ανισοβαρής αντιμετώπιση Ελλήνων και αλλοδαπών στο θέμα του κορωνοϊού, όπως αυτό αποδεικνυόταν στο ΦΕΚ Β 985/2020, όπου δημοσιεύτηκε η υπουργική απόφαση (Αριθ. Δ1α/ΓΠ.οικ. 20030).
Στις 2 Απριλίου, ο τίτλος της στήλης ήταν «Προς εισαγγελέα Αρείου Πάγου» και απηύθυνε ερώτημα προς τη Δικαιοσύνη αν είναι ανεκτοί φυλετικού χαρακτήρα νόμοι στην Ελλάδα. Νέα ερωτήματα για το ίδιο θέμα τέθηκαν στις 3 Απριλίου 2020, στις 6 Απριλίου, στις 26 Μαρτίου κοκ.
Αν είχαμε Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, θα είχε μπλοκάρει τη θέσπιση νόμων δύο ταχυτήτων. Όμως, ουδείς εκ των αρμοδίων ενδιαφέρθηκε. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι.