Εκόντες άκοντες ήδη διανύουμε τον δεύτερο μήνα του τρέχοντος έτους, συμπληρώνοντας ανεπαίσχυντα οσημέραι την ενιαύσια περίοδο του καθολικού εγκλεισμού μας, εν ονόματι του επαράτου ιού με ό,τι τούτου συνεφέλκεται νομικά για τα θεμελιώδη δικαιώματά μας (άρθρο, 2, άρθρο 5 του Συντάγματος), καθώς και διά την ερμηνεία των κατά την κορυφαία αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 του Συντάγματος).
- Από τον
Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Απαντες σιωπούν εκκωφαντικά περί της κατακρήμνισης του νομικού μας πολιτισμού, περί της καταλύσεως των θεσμών, εισέτι και ορισμένοι λαλίστατοι στρατευμένοι έγκριτοι συνταγματολόγοι, οι οποίοι, όμως, κατά τα λοιπά παρεμβαίνουν στεντορείως μόνον καθ’ υπαγόρευση των πολιτικών εντολέων τους (εγχώριων και εξ εγχωρίων), σήμερον όμως εθελοτυφλούν επιδεικτικά παρά την ιδιαζόντως τούτη κρίσιμη στιγμή εις την οποία ακουσίως έχουμε περιέλθει διά την ποιότητα της δημοκρατίας μας καθώς και διά το περίφημο παραπαίων Κράτος Δικαίου.
Η κραυγαλέα εκδήλωση δεσποτισμού έγκειται εις ως προς το εξής: το ίδιο το κράτος διά του όζοντος δυσώδους ολοκληρωτισμού αναστέλλει την επαγγελματική δραστηριότητα των πολιτών, ένεκεν της «πανδημίας», δίχως όμως να τους παράσχει ανάλογη οικονομική αρωγή, ενώ ταυτόχρονα επισπεύδει ιταμώς τον επαναπροσδιορισμό των εκκρεμών υποθέσεων του νόμου Κατσέλη και ψηφίζει τον κατάπτυστο Πτωχευτικό Κώδικα, δίχως ουδεμία περίοδο χάριτος ή λήψης μέτρων ανακούφισης ως προς τις οικονομικά ευάλωτες επαγγελματικές ομάδες.
Τις αντιφάσεις ως προς την εφαρμογή των μέτρων τις έχουμε επισημάνει πλειστάκις, ίδιον του πολιτικού αμοραλισμού και της μεροληψίας της κυβερνήσεως (πορείες εις το Εφετείο, κινητοποιήσεις της 17ης Νοεμβρίου, εκ νέου σήμερον πορείες της φοιτητιώσης δήθεν νεολαίας διά τα πανεπιστήμια), πλην όμως στις 6/1/2021 τα Θεοφάνια δεν θα έπρεπε να εορταστούν, διότι θα αποτελούσαν τη θρυαλλίδα εκρήξεως τρίτου κύματος περί του ιού, αυτή είναι η φαιά προπαγάνδα της επονείδιστης οργανωμένης και συντεταγμένης επιθέσεως, εκ των εξωνημένων διαφθορείων της ποδηγετήσεως της κοινής γνώμης, ήτοι των ΜΜΕ.
Οι κατ’ επάγγελμα επαναστάτες της Αριστεράς, οι οποίοι ανέκαθεν επιτελούσαν θεσμικά την αποστολή του εκ τους ασφαλούς στασιαστή, τουλάχιστον τα τελευταία 50 χρόνια, προς χειραγώγηση και κατά το δοκούν ετεροκατεύθυνση των μαζών, δίχως όμως ουδέποτε να προβαίνουν σε ουσιαστικές συλλογικές κινητοποιήσεις ή ενέργειες όταν εν τοις πράγμασι εθίγοντο ζωτικά συμφέροντα της κοινωνίας και της πατρίδας μας ή όταν τω όντι εδιακυβεύοντο μείζονα πολιτικά ζητήματα της χώρας.
Συνελόντι ειπείν, η πόλις εάλω, εις την αυγή του 2021, η πτωχοποίηση βαθαίνει, η κανονικότητα εγκαταλείπεται, ο οικονομικός στραγγαλισμός επιτίθεται, η εθνική κυριαρχία απόλλυται και η ελλαδική κοινωνία, ούσα πελιδνή και καθημαγμένη, υπακούει ασθμαίνοντας εις τα αργυρώνητα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, τα οποία ψιττακίζουν ανερυθρίαστα, αντί τριάκοντα κυβερνητικών αργυρίων, μία εικονική, «οργουελιανής» επίνευσης πραγματικότητα, αυτή της πολύφερνης επανεκκίνησης της ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα να είμεθα σιδηροδέσμιοι προς τους σύγχρονους δήμιους, τους προβατόσχημους λυκοποιμένες.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
