Τα τρισάθλια γεγονότα των ημερών, μια βόλτα στους υπονόμους της ψευτοκουλτούρας και των εγκληματικών διαστροφών, ανέδειξαν τεράστια προβλήματα του δημόσιου βίου.
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Καταρχάς, ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή για τη σοδομισμένη και στραγγαλισμένη μυστικότητα της ανάκρισης. Με ενοχλεί να βλέπω δικογραφίες να γίνονται φέιγ βολάν, με ενοχλεί όμως και να επιτίθενται με μένος σε συναδέλφους για την υπερασπιστική τους γραμμή, όσο σκληρή κι αν είναι.
Αλίμονο αν ο συνήγορος υπεράσπισης επέλεγε τη γραμμή υπεράσπισης ανάλογα με το πόσο αρεστός θα είναι στον όχλο ή λογόκρινε τα επιχειρήματά του και τους χαρακτηρισμούς, για να μην ενοχληθούν οι περσόνες του επαγγελματικού ακτιβισμού, ηθοποιοί, τραγουδίστριες ή ο Μήτσος που κάνει την καλόγρια.
Ο δικηγόρος σας, αδέρφια, αν χρειαστεί, θα τα βάλει και με τον κόσμο όλο, πάντα στο πλαίσιο των κανόνων του Δικαίου μας. Υπεράσπιση κάνει, όχι δημόσιες σχέσεις του εαυτού του, ούτε βάζει για δήμαρχος.
Αν, χτύπα ξύλο, μπλέξετε σε τίποτε ντράβαλα και σας σέρνουν στην Ασφάλεια και στους ανακριτές, και σας λάχει συνήγορος που θα αφουγκράζεται την ευαρέσκεια ή απαρέσκεια των μαινόμενων χρηστών των κοινωνικών δικτύων ή φοβάται τη συμπολίτευση ή την αντιπολίτευση, να ζήσουμε να σας θυμόμαστε και Τρίτη, Πέμπτη μακαρόνια, φάτε, μάγκες, βγάλτε χρόνια. Ακλαυτοι θα πάτε. Πρώτη αρετή στον άνθρωπο η γενναιότητα – και στον δικηγόρο δυο φορές. Πίσω του έχει αυτόν που θα καταστραφεί ή θα σωθεί. Ανθρωπο με πρόσωπο και δικαιώματα.
Και τα δικαιώματα αυτά ισχύουν για όλους – στρέιτ, γκέι, νορμάλ, διεστραμμένους, κόκκινους ή μαύρους φασίστες, οικολόγους, σαλεπιτζήδες, Ολυμπιακούς ή Παναθηναϊκούς. Δεν πετάμε κατηγορουμένους στα λιοντάρια της αρένας ανάλογα με τα κέφια του πλήθους.
Ο δικηγόρος οφείλει να μην αρνείται αναιτιολόγητα υπεράσπιση σε οποιονδήποτε. Είναι και πειθαρχικό παράπτωμα. Και αιτία άρνησης δεν μπορεί να είναι το ότι δεν κάνεις κέφι την πράξη για την οποία κατηγορείται. Γιατί; Μας αρέσουν οι κλοπές, οι σωματικές βλάβες και οι ληστείες;
Ο συνήγορος έχει δώσει όρκο, οφείλει να γράφει στα παπούτσια του τι και ποιος σας είναι συμπαθής, τι θεωρείτε εσείς οι πολίτες αρεστό ή απεχθές. Υπάρχουν κανόνες, με βάση αυτούς υπερασπίζεται. Δεν είμαστε ρεμπέτ ασκέρ. Είμαστε -ή, τουλάχιστον, πρέπει να γίνουμε- ευρωπαϊκό κράτος. Εγιναν, ως συνήθως, τέρατα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η μυστικότητα της ανάκρισης θα θαφτεί στον ίδιο λάκκο με τα τυμπανιαία πτώματα του τεκμηρίου αθωότητας και του καθήκοντος αλήθειας. Προτάσεις στον Τσιάρα να υπάρξει τέταρτος βαθμός δικαιοδοσίας, το twitter, και για αμετάκλητο στο facebook.
Η πραγματικότητα, όμως, υπενθυμίζει πως η υπεράσπιση ασκείται στα δικαστήρια και όχι στην τηλεόραση, και μοιάζει και λίγο με την μπάλα – στο τέλος μετρά μόνο ό,τι γράψει το ταμπλό.
Από εμπειρία, κάποιες φορές, η πραγματικότητα που περιέχει μια δικογραφία είναι διαμετρικά αντίθετη από όσα φτιάχνουν τα τηλεδικεία και ο όχλος των κοινωνικών δικτύων. Οταν, μοιραία, καταρρέει μετά στο ακροατήριο, μένει στον αιμοδιψή όχλο η εσφαλμένη αίσθηση της συγκάλυψης.
Όσοι, δε, νομίζετε πως οι δικαστές είναι κομμένοι από άλλο μέταλλο, δεν επηρεάζονται ποτέ από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τι θα πουν οι αλαλάζουσες ορδές του διαδικτύου, να, περάστε να σας πω και ένα με τον Τοτό και να σκεπαστείτε να μην κρυώσετε.
Δεν θα κάνω τον ντετέκτιβ περί της αληθείας ή μη των αποδιδόμενων πράξεων, δεν συνηθίζω να σχολιάζω ποινικές υποθέσεις που δεν έχω διαβάσει ούτε το εξώφυλλο της δικογραφίας. Θα πω μόνο πως υποψιάζομαι γιατί τα στύλωσε και δεν παραιτήθηκε η Μενδώνη, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για μια λάθος επιλογή. Διότι η επιλογή μάλλον δεν ήταν δική της – της επιβλήθηκε άνωθεν.
Προφανώς, μέσα στο κλίμα τού να επιλέγονται γουάου τύποι, εναλλακτικοί, πολύχρωμοι – «παρδαλοί» το λέει ο σοφός λαός.
Αυτές όμως οι επιλογές, με κριτήρια ορθοπολιτικού μπολιάσματος και εξοικείωσής μας με τα παραδείσια πουλιά του δικαιωματισμού, δεν λύνουν κανένα πρόβλημα.
Όταν μαζεύεις γύρω σου περίεργους τύπους με αποκλίνουσα συμπεριφορά έμπλεη διαστροφών, θα έχεις μπελάδες, ακόμη κι αν αγνοείς τα βίτσια τους. Το έπαθε ήδη δύο φορές ο Κυριάκος. Τρίτη θα είναι και φαρμακερή. Καλές οι αμερικανιές αλά Μπάιντεν και Τριντό, αλλά η κανονικότητα, οι νορμάλ άνθρωποι σε σημαντικές θέσεις, είναι πιο ασφαλής συνθήκη.
Όταν ανακατεύεσαι με τέτοια πίτουρα, ενίοτε σκάει η στραβή στη βάρδια σου, που έλεγε και το Ρενάκι των Τελετών Μπούκουρας – ΣΥΡΙΖΑ, και σε τρώνε οι κότες. Αυτά καλό είναι να μη γίνονται, διότι οι Ελληνες ακόμη έχουν υγιή προσέγγιση σε αυτές τις παλαβομάρες του φασιστικού δικαιωματισμού.
