Δεν είναι τυχαίο ότι η έξοδος δύο τουρκικών ερευνητικών πλοίων στο Αιγαίο και η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή γίνονται τη στιγμή που η Ελλάδα βουλιάζει στα περιττώματα του βούρκου της Μεταπολίτευσης. Κάθε φορά που ξεχειλίζει η μεταπολιτευτική κόπρος του Αυγεία, η Τουρκία επιλέγει να κάνει την κίνησή της, γεγονός που εξυπηρετεί το πολιτικό σύστημα, επειδή η δημοσιότητα της εσωτερικής δυσοσμίας καλύπτει τις τουρκικές διεκδικήσεις.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Η βρόμα εμποδίζει την εις βάθος ανάγνωση των γεγονότων, με αποτέλεσμα κανένας να μην έχει προβληματιστεί μέχρι σήμερα για τα αίτια της απουσίας αντίστοιχων ελληνικών ερευνητικών σκαφών, των οποίων η παρουσία όχι μόνο στις θαλάσσιες περιοχές όπου εμφανίζονται τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη, αλλά και η άσκηση θαλάσσιων ερευνών σε απόσταση 6 μιλίων από τις τουρκικές ακτές θα ακύρωναν την τουρκική προσπάθεια αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Αν η χώρα ήταν κανονική δημοκρατία δυτικού τύπου, κάθε φορά που οι Τούρκοι αξιωματούχοι ζητούσαν τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών, ο αντίστοιχος Ελλην ομόλογος του Τούρκου θα απαιτούσε αφοπλισμό σε βάθος 500 χιλιομέτρων από τις ακτές του Αιγαίου, επειδή οι τουρκικές ακτές απειλούν τα νησιά και όχι τα νησιά τις ακτές.
Οι συνεχείς διπλωματικές ήττες της χώρας άπτονται της αναλυτικής και συνθετικής λειτουργίας του ελληνικού εγκεφάλου, επειδή ουδείς Ελλην διπλωμάτης μέχρι σήμερα έχει απαντήσει στο αφήγημα «της εγγύτητας των ελληνικών νησιών στις τουρκικές ακτές» με το αντίστοιχο αφήγημα «της εγγύτητας των τουρκικών ακτών στα ελληνικά νησιά», επισημαίνοντας στη διεθνή κοινότητα ότι η Ελλάδα είναι ταυτόχρονα ένα χερσαίο και νησιωτικό κράτος. Η εθνική απουσία αναλυτικής και συνθετικής ορθολογικής σκέψης, αποτέλεσμα μεταπολιτευτικής παιδείας και ουχί εγγενούς γονιδιακής καταστροφής, είναι υπεύθυνη για την απουσία εθνικής στρατηγικής και πολιτικής σκέψης, καθώς επίσης και για την ηθική και την κοινωνική σήψη.
Παρά το γεγονός ότι εδώ και 200 χρόνια η χώρα είναι ελεύθερο κράτος, η Ελλάδα έχει απολέσει τη συλλογική ψυχολογική αυτοπεποίθηση ότι είναι σε θέση να συμμετέχει ως ισότιμος και μη παρασιτικός εταίρος στην ευρωπαϊκή οικογένεια και τη διεθνή κοινότητα. Το αποτέλεσμα της απώλειας εθνικής αυτοπεποίθησης είναι η μηδενική πολιτιστική, επιστημονική και τεχνολογική παραγωγή, που ανακλά την απουσία στρατηγικής σκέψης και αποτρεπτικής ισχύος. Η χώρα όχι μόνο αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η καλλιέργεια των θεωριών του αφοπλισμού, της φινλανδοποίησης και της υποστήριξης της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας αποτελεί σοβαρή πολιτική ψυχική διαταραχή, αλλά, επί τα χείρω, χρηματοδοτεί και ενισχύει «επιστημονικές δεξαμενές σκέψης» καλλιέργειας πολιτικής ψυχοπάθειας.
Οι πολιτικές ελίτ αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η φινλανδοποίηση της χώρας απειλεί βιολογικά τον Ελληνισμό, επειδή η γεωγραφική συρρίκνωση συνεπάγεται τον οικονομικό στραγγαλισμό. Η μόνη ελπίδα επιβίωσης του Ελληνισμού είναι η αντιγραφή του ισραηλινού μοντέλου επιβίωσης, όπου η εθνική παιδεία, καθώς και η πολιτική και η κοινωνική ιδεολογία εξυπηρετούν τη στρατηγική της οικονομικής ανάπτυξης μέσω της καλλιέργειας της τεχνολογίας και της επιστήμης, που με τη σειρά τους θωρακίζουν την εθνική άμυνα με εξελιγμένα οπλικά συστήματα.
Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η τουρκική απειλή είναι να κατευθυνθεί η εθνική προσπάθεια στην κατασκευή εγχώριων στρατηγικών επιθετικών όπλων, όπως υποβρύχια και πύραυλοι. Είναι δείγμα σήψης και παρακμής η απουσία αεροδιαστημικών και ναυτικών επιστημών και τεχνολογιών. Η Ελλάδα, λόγω απουσίας εθνικής αυτοπεποίθησης και πολιτικού ανορθολογισμού, αδυνατεί να εκτιμήσει τη σημασία που έχει η εγχώρια τεχνολογική έρευνα στην οικονομική ανάπτυξη και την άμυνα της χώρας. Ο προβληματισμός επί αμυντικών θεμάτων αφορά αποκλειστικά και μόνο αγορές από το εξωτερικό.
Ένας ιδιοφυής πρωθυπουργός, που θα διέφερε από τους άλλους, θα μπορούσε να θεωρήσει προσωπική υπόθεση την εθνική στρατηγική της άμυνας και να πάρει υπό την εποπτεία του την τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας, όπως έπραξε ο Ερντογάν πριν από είκοσι χρόνια. Λόγω απουσίας εθνικής στρατηγικής, τα πανεπιστήμια παράγουν μόνο επιστημονικές αναφορές, μερικές από αυτές βεβαίως δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά υψηλού κύρους, αλλά όμως μέχρι εκεί.
Η παραγωγή τεχνολογικών προϊόντων είναι σχεδόν μηδενική. Ενώ στις 100 περισσότερο αναπτυγμένες τεχνολογικά περιοχές του πλανήτη περιλαμβάνονται πόλεις, όπως το Τελ Αβίβ και η Κωνσταντινούπολη, η Αθήνα είναι απούσα (σ. 48-49, https://www.wipo.int/edocs/pubdocs/en/wipo_pub_gii_2020.pdf). Η Ελλάδα, αν επιθυμεί να επιβιώσει ως έθνος, πρέπει να μιμηθεί την Τουρκία στην προσπάθεια εγχώριας τεχνολογικής ανάπτυξης και να σχεδιάσει ένα ολοκληρωμένο εθνικό στρατηγικό σχέδιο αμυντικής τεχνολογικής έρευνας. Η εθνική απόκτηση στρατηγικών όπλων θα αποτελέσει τον μοναδικό αποτρεπτικό παράγοντα της τουρκικής απειλής, χωρίς παρεμβάσεις και εκβιασμούς από άλλες δυνάμεις. Η σκιά της ισχύος των όπλων καθορίζει και το αποτέλεσμα των διπλωματικών διαπραγματεύσεων.
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
