Η συζήτηση διεξήχθη μεταξύ ψηφοφόρου της Αριστεράς και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ της βορείου Ελλάδος κατά την αναχώρησή τους από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» με την πρωινή πτήση της Αegean για Αθήνα την περασμένη εβδομάδα. Μου την εμπιστεύτηκε ο πρώτος, εντυπωσιασμένος από το νέο terminal του αεροδρομίου, και σας τη μεταφέρω:
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
«Την παραχώρηση των αεροδρομίων στους ιδιώτες εσείς δεν την ψηφίσατε, κύριε βουλευτά, κατ’ απαίτησιν της τρόικας; Εσείς δεν την εντάξατε στα Μνημόνια; Θυμάμαι καλά;» Ο βουλευτής αμήχανος και ενώ προχωρούσε προς την έξοδο 8 του νέου, μοντέρνου terminal που κατασκεύασε η Fraport στο δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, κοντοστάθηκε και απάντησε: «Ναι, επί των ημερών μας άρχισε αυτό. Ιούνιο του 2018 έγινε η τελετή θεμελίωσης!»
«Βλέπεις, σύντροφε, που και ο καπιταλισμός έχει τα καλά του; Πρέπει να βάζουμε και εμείς καμιά φορά νερό στο κρασί μας και να μην είμαστε κολλημένοι» ψιθύρισε χιουμοριστικά με θάρρος στον βουλευτή ο ψηφοφόρος τη στιγμή που περνούσαν τον έλεγχο και κατευθύνονταν στο λεωφορείο. Ο διάλογος αφορούσε, βεβαίως, την πολύπαθη παραχώρηση των 14 αεροδρομίων της χώρας στη γερμανική εταιρία, η οποία τα ανακαίνισε και τα αναμόρφωσε σε χρόνο-ρεκόρ. Λιγότερο από έτος. Μπορεί η πανδημία να έριξε στα τάρταρα το ύψος των εσόδων που θα ανέμενε η εταιρία με βάση την κίνηση των συγκεκριμένων αεροδρομίων (και να τίθεται σήμερα ζήτημα αναβολής εκπλήρωσης των συμβατικών υποχρεώσεών της ως προς το καταβαλλόμενο τίμημα των 100.000.000 ευρώ – με επίκληση λόγων ανωτέρας βίας), ωστόσο ο εκσυγχρονισμός δεν ανεβλήθη. Προχώρησε. Το παλαιό αχούρι γίνεται ευρωπαϊκό αεροδρόμιο, όπως μας μετέφερε εντυπωσιασμένος ο αναγνώστης μας, που ταξίδεψε προσφάτως από το «Μακεδονία» και χάθηκε στις αχανείς νέες αίθουσες και στις 29 θύρες αναχωρήσεων, που αντικατέστησαν τις παλαιές 12, που ήταν και στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη.
Ο ενθουσιασμός ότι επιτέλους κάτι γίνεται, κάτι κινείται και πως ξεφεύγουμε από τη λογική της Ψωροκώσταινας θέτει επί τάπητος ένα μελαγχολικό ερώτημα: Πόσα χρόνια πήρε στην κάποτε αριστερόστροφη συντηρητική κοινωνία μας για να ωριμάσει και να δεχτεί αλλαγές οι οποίες στο παρελθόν έριχναν υπουργούς και απειλούσαν κυβερνήσεις με την κατηγορία του «ξεπουλημένου»; Παραδείγματος χάριν, να αναλάβει το management ενός δημόσιου αεροδρομίου μια ιδιωτική εταιρία; Τυπικώς, η παραχώρηση των αεροδρομίων στη Fraport δεν είναι ιδιωτικοποίηση. Στην πράξη όμως είναι, και μάλιστα ιδιωτικοποίηση με κοινωνικό όφελος. Και τα πρώτα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.
Ο ιδιώτης εκσυγχρόνισε το αεροδρόμιο και το παραδίδει σταδιακά στους έκπληκτους χρήστες του σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Πρόκειται για άθλο. Το Δημόσιο, άραγε, σε κανονικές συνθήκες, πόσο χρόνο θα χρειαζόταν για να ολοκληρώσει ένα τέτοιο έργο; Δεν χρειάζεται ερώτημα. Το Δημόσιο πάντοτε έχει συμφέρον να χρονοτριβεί, για να ανεβάζει το κόστος ενός έργου, δεν έχει ποτέ συμφέρον να επείγεται. Αντιθέτως, ο ιδιώτης γνωρίζει την έννοια του επείγοντος. Έτσι, όποιος επισκέπτεται σήμερα το αεροδρόμιο «Μακεδονία» δεν συνωστίζεται στους στενούς χώρους της παλαιάς αίθουσας αναχωρήσεων. Δεν ψάχνει χαρτί στις πεντακάθαρες πλέον τουαλέτες. Βρίσκει. Δεν είναι αναγκασμένος να σηκώνει σαν βαστάζος την αποσκευή του όταν πρόκειται να την παραδώσει, με τους δημοσίους υπαλλήλους να τον παρακολουθούν αδιάφοροι και απαθείς. Δεν συνωστίζεται με τρεις τέσσερις πτήσεις στην ίδια ουρά για παράδοση αποσκευών. Δεν περνά έλεγχο στη στενή παλαιά αίθουσα.
Αναμένει σε σύγχρονους χώρους και καφέ, όχι σε εκείνο το μικρό μπαρ, με τις τεράστιες ουρές. Και παραλαμβάνει τις αποσκευές του με αξιοπρέπεια. Χωρίς να σαρδελοποιηθεί. Με δυο λόγια: Οπως μου εκμυστηρεύτηκε ο φίλος που ταξίδεψε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, «στο νέο “Μακεδονία” έρχεσαι αντιμέτωπος με μια εικόνα που σε γεμίζει αισιοδοξία. Ότι, εν πάση περιπτώσει, κάτι καλό μπορεί να γίνει σε αυτή τη χώρα».
Η διήγηση του φίλου με παρακίνησε να αναζητήσω μερικά ακόμα στοιχεία για να κατανοήσουμε πόσο στρατηγικής σημασίας είναι η αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία» για την οικονομία μας και πόσο, βεβαίως, καθυστέρησε – τέλειωσε 20 ολόκληρα χρόνια μετά τη λειτουργία του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» (τα ίδια συμβαίνουν και με το μετρό, που θα παραδοθεί το 2023, ενώ το αθηναϊκό λειτουργεί από το 2000). Το «Μακεδονία» είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ελλάδος, με κίνηση 6.897.057 επιβάτες το 2019.
Η νέα πτέρυγα που κατασκευάστηκε από την ελληνική εταιρία Ιντρακάτ έχει εμβαδό 26.609 τ.μ., με παράλληλη ανέγερση νέας πτέρυγας, με εμβαδό επέκτασης 34.072 τ.μ. Και αν όλα πάνε καλά, έως το 2026 θα έχει εξαπλασιάσει την κίνησή του. Μέσα στο μουντό φόντο της πανδημίας και της μιζέριας, ας το αναγνωρίσουμε: Είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα.
Η νέα εποχή στην οικονομία έχει γεννηθεί και μας περιμένει να ξεμπερδεύουμε με τον ιό. Αρκεί να κάνουμε γρήγορα.
