Μιλώντας πέρυσι σε ένα διαδικτυακό… Δελφικό Συμπόσιο, από αυτά που μαζεύουν όλα τα λαμπρά μυαλά της αγοράς, μάντεψε ως άλλη Πυθία ότι η ύφεση για το 2020 θα είναι μόλις 4%.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Μην ακούτε τις υπερβολές, είχε πει, αλλά η εξωραϊστική του πρόβλεψη ήταν τόσο τραβηγμένη, που κράτησε και μια πισινή: Στη χειρότερη των χειροτέρων, άντε να φτάσει το 8%… Η ύφεση για το 2020 έφτασε το… 11,7% (επιεικώς), αλλά, για να μη στενοχωρηθεί ο κύριος διοικητής, αναθεωρήθηκε το ΑΕΠ του 2019 επί τα χείρω κατά 4 δισ. και επισήμως έκλεισε στο 8,2%. «Θαύμα, θαύμα!» αναφώνησε και η κυβέρνηση. Μπράβο στον κύριο Στουρνάρα που τα μαντεύει σωστά… «Η ελληνική οικονομία επέδειξε μεγαλύτερη αντοχή απ’ ό,τι πολλοί ανέμεναν. Μαζί με τη διαχείριση της κρίσης της πανδημίας διαλύουμε στερεότυπα. Η Ελλάδα είναι στον δρόμο της επιτυχίας» πανηγύριζε ο πρωθυπουργός.
Το πώς αναθεωρήθηκε το ΑΕΠ του 2019, μιας χρονιάς δηλαδή σχετικά φυσιολογικής και προβλέψιμης, χωρίς επιβαρυντικούς παράγοντες και έκτακτες συγκυρίες όπως η πανδημία, είναι πραγματικά ένα ωραίο ερώτημα που μόνον ένας οικονομολόγος της κλάσεως… Γεωργίου θα μπορούσε να απαντήσει. Γιατί το μαγείρεμα, ξέρετε, μπορεί να γίνει και από τις δύο πλευρές του φούρνου: Είτε για να δραματοποιηθεί είτε για να εξιδανικευτεί μια κατάσταση. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, όμως, παραπέμπει σε Greek Statistics. Προ ημερών ο κύριος διοικητής έβγαλε χρησμό και για τη φετινή χρονιά. Μη σκάτε, θα έχουμε ανάπτυξη 4,2%.
Μάλιστα. Και πόθεν προκύπτει αυτό; Ε, η πανδημία ψιλοτελείωσε, ο τουρισμός θα σκίσει, έρχεται και ο πακτωλός από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Κάπως έτσι τα σκέφτεται ο αισιόδοξος κύριος Στουρνάρας και σκορπά τα χαμόγελα ευτυχίας στο Μέγαρο Μαξίμου. Μόνο που η πανδημία δεν προβλέπεται να τελειώσει τουλάχιστον ως το φθινόπωρο, ο τουρισμός μπορεί να πάει χειρότερα και από πέρυσι, ενώ το γερμανικό «Σχέδιο Μάρσαλ» μπορεί να καθυστερήσει λιγουλάκι, αν οι κύριοι με τις κόκκινες ρόμπες στην Καρλσρούη αποφασίσουν να το τρενάρουν.
Πάμε λοιπόν στα βασικά: Ο διοικητής μιας τράπεζας και πολύ περισσότερο μιας κεντρικής τράπεζας δεν πληρώνεται για να βλέπει μονοσήμαντα τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Ούτε πληρώνεται για να καθησυχάζει με ψυχοθεραπεία τους μετόχους. Βρίσκεται στη θέση του για να κάνει μία όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική αποτίμηση των πραγμάτων που θα του επιτρέψει να προβλέψει έγκαιρα την εξέλιξη του οικονομικού τοπίου. Όσο πιο ακριβείς είναι οι προβλέψεις του τόσο περισσότερο δικαιολογεί τον ρόλο του. Και, βεβαίως, από την άλλη, αν φτιάχνει σενάρια σαν να έχει πιει… πέντε μπίρες, πάει σπίτι του πάραυτα.
Ο κύριος Στουρνάρας, λοιπόν, που με την περυσινή του «μαντεψιά» βρέθηκε έξω από το όριο του «δυσμενούς», ακόμη και μετά την αναθεώρηση του ΑΕΠ, σήμερα «βλέπει» ανάπτυξη 4,2%, εις πείσμαν των ευρωπαϊκών υπηρεσιών και μεγάλων ξένων τραπεζών όπως η ING. Κρατήστε την πρόβλεψή του και όταν έρθει η ώρα να διαψευστεί, αναλογιστείτε γιατί τον πληρώνουμε. Εκτός κι αν ο κύριος Στουρνάρας αμείβεται από τη χρεοκοπημένη Νέα Δημοκρατία και όχι από τον Ελληνα φορολογούμενο, οπότε πάω πάσο. Άξιος ο μισθός του…
