Θεωρώ «ευλογία» την πρωτοβουλία του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή να ανοίξει ζήτημα για τον Ποινικό Κώδικα που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2019 από την εθνική μας αντιπροσωπία.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ και του Ποταμιού και με την αποχή της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛ., να μην το ξεχνάμε. Τη θεωρώ «ευλογία» γιατί η έναρξη του δημόσιου διαλόγου συνέπεσε με την έκδοση δικαστικής απόφασης η οποία «έσπασε» τα ισόβια της κατηγορούμενης για τρομοκρατία Πόλας Ρούπα καταδικάζοντάς την σε κάθειρξη έξι ετών.
Συνεπεία των νέων διατάξεων του Ποινικού Κώδικα ασφαλώς! Τη θεωρώ «ευλογία» επειδή μόλις πρόσφατα η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής αναγνώρισε δημοσίως ότι ο Κουφοντίνας αποκτά τον Σεπτέμβριο δικαίωμα υποβολής αίτησης αποφυλάκισης. Με βάση τον νέο Ποινικό Κώδικα, βεβαίως!
Τη θεωρώ «ευλογία» γιατί από τον Ιούνιο του 2019 που ψηφίστηκε ο νέος κώδικας έως σήμερα εκδόθηκε η δικαστική απόφαση για τη Siemens, με την οποία «έπεσαν στα μαλακά» αξιωματούχοι του ΟΤΕ, καθώς απαλείφθηκε το αδίκημα για τη διαφθορά κρατικών αξιωματούχων με νέα διατύπωση.
Τη θεωρώ «ευλογία» γιατί πράγματι τέθηκε στο αρχείο η επίμαχη απόφαση για την οποία φημολογείται ότι κάνει μνεία ο κ. Κοντονής στην κατάθεσή του στις δικαστικές Αρχές. Τη θεωρώ «ευλογία» επειδή επίσης τέθηκαν στο αρχείο και άλλες υποθέσεις οικονομικού ενδιαφέροντος. Δύο χρόνια τώρα ο κώδικας εφαρμόζεται κανονικώς και μας αποκαλύπτει από ποιους ψηφίστηκε και ποιοι επωφελούνται. Το θέμα που ανοίγει ο κ. Κοντονής τον ξεπερνά λοιπόν κατά πολύ για έναν απλό λόγο: έχουν παραχθεί έννομες συνέπειες σε πλείστες δικαστικές υποθέσεις που ενδιέφεραν κόμματα, επιχειρηματίες και λοιπούς παράγοντες του δημόσιου βίου. Το όλον σύστημα.
Τον ξεπερνά επίσης γιατί ο Ποινικός αυτός Κώδικας αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη επέμβαση του συνόλου του πολιτικού συστήματος στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Ωμή παρέμβαση. Διά των διατάξεών του καταργήθηκε η κρίση των δικαστών επί εκκρεμών υποθέσεων. Αυτό βεβαίως βαρύνει πριν και πάνω από όλα τον ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνούσε -χωρίς αμφιβολία- αλλά βαρύνει και άλλους. Βαρύνει και το Ποτάμι που τον ψήφισε. Βαρύνει και τη Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛ. που απείχαν από την ψηφοφορία και δεν τον καταψήφισαν.
Βαρύνει και βουλευτές που γνώριζαν τι είχε πράξει η νομοπαρασκευαστική επιτροπή και σιώπησαν αιδημόνως ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπίας. Βαρύνει όσους γνώριζαν τη σύνθεση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του κώδικα, καθηγητές και νομικούς, βαρύνει όλους όσοι γνώριζαν τις υποθέσεις που είχαν αυτοί στα δικαστήρια και παρά τα προφανή ασυμβίβαστα τους επέτρεψαν να νομοθετήσουν.
Γινόμαστε δυσάρεστοι, το γνωρίζουμε, αλλά κάποιος πρέπει να μας απαντήσει αντί να παίζει με τη νοημοσύνη μας: Ποια αόρατος αρχή «ενέπνευσε» σε πολιτικούς και κόμματα -που σφάζονταν μεταξύ τους λίγο πριν από τις εκλογές και δεν συμφωνούσαν ούτε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να εκλέξουν- την ιδέα της παράτασης των εργασιών της Βουλής;
Ποια αόρατος αρχή τούς εμφύσησε πνεύμα ενότητος και καταλλαγής ώστε ακόμη και ο πλέον αντισυριζαίος Ευάγγελος Βενιζέλος να λάβει τον λόγο στο Κοινοβούλιο και να ζητά την πάση θυσία συναινετική ψήφιση του κώδικα παρέα με τη μισητή Αριστερά;
Κανείς δεν είχε διαβάσει τις 1.000 σελίδες του κώδικα για να ανακαλύψει πόσες ύποπτες ρυθμίσεις περιελάμβανε; Αυτοί που περνούν τα πάντα από την τρύπα της βελόνας και αναλύουν ακόμη και το πώς βήχει ο Τσίπρας δεν ήξεραν -να πάρω το πιο αθώο- ότι επωφελούνται τρομοκράτες από τον νέο Ποινικό Κώδικα; Σε ποιους τα λένε αυτά;
Η ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα φέρει δυστυχώς την υπογραφή όλων των κομμάτων. Ακόμη και εκείνων που απείχαν. Είναι έγκλημα κατά της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης είτε με πρόθεση είτε διά παραλείψεως. Αυτή είναι η αλήθεια! Μερικοί δε από όσους δεν μίλησαν τότε καλύτερα να κρύβονται σήμερα. Έχουν γίνει αντιληπτοί και εξευτελίζονται. Ο κόσμος τούς έχει πάρει είδηση.
