H πίστη σε ιδανικά και αξίες αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για να αγωνίζεται κανείς και να προσδοκά την εξέλιξη του μέλλοντός του, δηλονότι η πίστη αποτελεί απολύτως αναγκαία συνθήκη σιδηράς διεκδίκησης, αρκεί να εμπνέεται κάποιος από την ύπαρξη ενός σκοπούμενου συλλογικού οράματος, ενός ενεργού ιδεώδους, χάριν του οποίου θα ενδυναμώνει εσαεί το αγωνιστικό του φρόνημα.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η σκόπιμη καλλιέργεια μηδενιστικών κοινωνικών προτύπων εις την σημερινή καθημαγμένη κοινωνία ή η παρέλκυση αυτής, εκ της παραπληροφορήσεως των ΜΜΕ, αποτελούν ανυπερθέτως σκόπιμες σοβούσες καταστάσεις, οι οποίες κατατείνουν νομοτελειακά προς τη διάπλαση μιας διανοητικά λοβοτομημένης και κριτικά εξαρθρωμένης μάζας ως προς τον τρόπο σύλληψης και ερμηνείας των γεγονότων, με αποτέλεσμα να τείνει αφεύκτως προς τον μηδενισμό.
Η έλλειψη υγιών κοινωνικών προτύπων και η σκόπιμη καταβαράθρωση θεμελιωδών πανανθρώπινων αξιών, μη αναδυόμενων από τη ζώσα ελληνορθόδοξη παράδοσή μας η οποία αναμφιβόλως καθίσταται αρκούντως ικανοποιητική ίνα διαμορφωθεί τελεσφόρως ένα πλέγμα αρχών οι οποίες θα επενεργούσαν κάλλιστα και παραδειγματικά ως κατευθυντήριες γραμμές εις τη διαπαιδαγώγηση των νέων, καθίσταται σήμερον απτό γεγονός, ιδιαίτερα προβληματικό. Η καλλιέργεια της μεμψιμοιρίας, της ηττοπάθειας, η κατασυκοφάντηση των ηρώων του παρελθόντος οι οποίοι θυσιάστηκαν προκειμένου να προασπίσουν την ελευθερία της πατρίδας τους, ήτοι την πολιτισμική τους ταυτότητα, την ιερά παρακαταθήκη των προγόνων τους, επί των ημερών μας, περιφρονούνται ιταμώς, ως παρωχημένες.
Ακόμη και ο ανεκμετάλλευτος πολιτισμικά πλούτος της πατερικής μας παράδοσης οντολογικά αλλά και ουσιαστικά υποδηλώνει ότι τα πράγματα δεν έχουν λάβει την τροπή αυτή εντελώς τυχαία. Η Ελλάς έχει αλλοτριωθεί πλήρως, έχει διαβρωθεί εκ των ενόντων, καθότι δεν κυβερνάται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν δεσμούς αγάπης με την πατρίδα και τη διαχρονία του έθνους ανά τους αιώνες, αλλά από εγκάθετους, εντολοδόχους τοποτηρητές της υπερεθνικής ελίτ, η οποία έχει καθυποτάξει το έθνος, αντιμετωπίζοντας τον ελληνικό λαό ως αθύρματα, άβουλα ανδράποδα, ενεργούμενα μόνον προς την κατεύθυνση της εξουσίας.
Ο κατεστημένος τρόπος σκέψης διά της υποβολιμαίας παραπληροφόρησης της τηλεοπτικής τηλοψίας φρονώ ότι έχει διαμορφώσει μια ψευδή συνείδηση, η οποία εκτρέπει την προσοχή του πολίτη να αντιληφθεί ότι αυτό το οποίο σήμερον βιώνουμε συνιστά ένα συστατικό μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου, το οποίο συνδέεται άμεσα και οργανικά με την εξυπηρέτηση αλλότριων υπερεθνικών συμφερόντων. Εφεξής, παρά το γεγονός ότι βιώνουμε την πιο κρίσιμη μεταπολιτευτική περίοδο, υπό την επίφαση της δημοκρατίας, με σύμπαντες τους θεσμούς συντεταγμένους προς τις αδήριτες προσταγές της εκτελεστικής εξουσίας, ο κόσμος καθεύδει τον νήδυμο ύπνο βαυκαλιζόμενος την άμεση μετάβασή του προς την κανονικότητα.
Το συλλογικό πρόβλημα είναι ότι ο λαός δεν έχει συνείδηση και μνήμη, με συνέπεια να καθίσταται εις το διηνεκές έρμαιο της φαιάς προπαγάνδας των μηχανισμών της εξουσίας, οι οποίοι τον αντιμετωπίζουν κατά βούληση και κατά το δοκούν ως πειραματόζωο, εις πάσα έκφανση της ζωής του. Το γε νυν έχον, θίγεται ο πυρήνας του θεμελιώδους δικαιώματος αυτοκαθορισμού προς την υγεία μας, τη σωματική μας ακεραιότητα, δηλαδή στερούμεθα να αποφασίσουμε ελεύθερα για την υγεία μας. Αύριο τι ευαγγελίζεται η πολύφερνη ιθύνουσα τάξη άραγε; Ασφαλώς μετά τα «μπάνια του λαού»!
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
