Οι δολοφόνοι του Γιώργου Καραϊβάζ, της Καρολάιν και του Τάσου Μπερδέση κυκλοφορούν κανονικά εκεί έξω, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, αλλά ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αντί να αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί στον κόσμο που έχει πνιγεί στην ανασφάλεια, εμφανίζεται με… υφάκι χιλίων καρδιναλίων. «Ανθρωποκτονίες, ληστείες και κλοπές μειώθηκαν από 10% έως 40% το πρώτο πεντάμηνο του 2021» είπε στη Βουλή ο υπουργός Προστασίας (λέμε τώρα…) του Πολίτη.
- Από τον Βασίλη Βέργη
«Με Γλυκά Νερά και μπράβους δεν ανεβαίνει η εγκληματικότητα. Ανεβαίνει η εγκληματοφοβία, η ανησυχία και το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών. Δεν το υποτιμώ καθόλου αυτό, ίσα ίσα το αντίθετο. Άλλο εγκληματοφοβία, άλλο εγκληματικότητα» ήταν η επιχειρηματολογία του. Για να προσπαθήσουμε να το… μεταφράσουμε όλο τούτο. Προφανώς για τον κ. Χρυσοχοΐδη διαφέρουν οι… σφαίρες αλλά και ο τρόπος ενός φόνου. Του ξεφεύγει μια μικρή λεπτομέρεια: ότι όλα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Ανθρωποι χάνουν τη ζωή τους!
Αντί να σκύψει το κεφάλι και να δουλέψει, αντί να αναρωτηθεί γιατί οι Έλληνες έχουν μονίμως στο στόμα τους την ατάκα «Κολομβία γίναμε», σηκώνει το δάχτυλο και κάνει υποδείξεις, παίζοντας με τις λέξεις λες και είναι ο… Μπαμπινιώτης της Τάξης!
Νομίζει ότι το πρόβλημα του κόσμου είναι τι αναφέρει το λεξικό; «Άλλο εγκληματοφοβία, άλλο εγκληματικότητα» μας είπε. Σώπααα. Να το ξέρουμε, ρε αδερφέ, γιατί αυτό μας έτρωγε. Αν -χτύπα ξύλο- συμβεί να περνάς μέρα μεσημέρι από κάπου όπου παίζουν τις πιστολιές, μη φοβηθείς. Η «εγκληματοφοβία» σου δεν πρέπει να σε επηρεάζει. Αν έχεις διαβάσει τα… ποσοστά Χρυσοχοΐδη, μπορείς να αισθάνεσαι άνετος. Τώρα βέβαια, αν «σφυρίξει» καμιά σφαίρα γύρω σου, θα είναι από εκείνες που ξέχασαν να ενημερωθούν από τον υπουργό.
Με συγχωρείτε, αλλά το θέμα μόνο για αστεία δεν είναι. Σε καθημερινή βάση στη χώρα μας ακούμε πλέον για δολοφονίες. Είτε αφορά «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» της νύχτας, όπως συνηθίζουν να τα αποκαλούν, είτε σοκαριστικές δολοφονίες, όπως το στραγγάλισμα μιας μάνας μπροστά στο βρέφος της, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: ανθρώπινες ζωές χάνονται. Και το αίσθημα της ανασφάλειας γιγαντώνεται στους Ελληνες πολίτες.
Ακόμη ένας κρίκος στην αλυσίδα του φόβου είναι το γεγονός πως μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει εξιχνιαστεί κανείς από τους φόνους που συντάραξαν το τελευταίο χρονικό διάστημα την ελληνική κοινωνία. Προφανώς ουδείς αμφισβητεί ότι οι άνθρωποι της Ελληνικής Αστυνομίας δουλεύουν νυχθημερόν για να έχουν αποτέλεσμα. Ούτε έχουμε την απαίτηση να δημοσιοποιούν τα αποτελέσματα των ερευνών και πού έχουν φτάσει έως τώρα. Αυτό θα ήταν ανόητο από την πλευρά τους και οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες.
Όμως όλοι συμφωνούμε πως όσο δεν συλλαμβάνεται/ονται δράστες, πόσο μάλλον αν δεν υπάρξει εξιχνίαση των φόνων, τότε όσα «στοιχεία» κι αν παραθέσει στη Βουλή ο Χρυσοχοΐδης, το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών θα φουντώνει. Απόλυτα δικαιολογημένα.
Πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να κερδίσει αυτό τον «πόλεμο» όποιοι κι αν είναι απέναντι. Όπως κι αν τους χαρακτηρίζουν. Ο πολίτης δεν θα καθίσει να αναλύσει από ποιο όπλο έφυγαν οι σφαίρες ούτε τι είδους εγκληματίας είναι εκείνος που του απειλεί, άμεσα ή έμμεσα, τη ζωή.
Ο πολίτης απαιτεί από το κράτος να τον προστατεύει. Και δεν ανέχεται να ακούει έναν πρωθυπουργό μονίμως να ζητάει «άμεση εξιχνίαση» δίχως κανένα αποτέλεσμα και έναν υπουργό να προσπαθεί να βγει από πάνω αντί να σκύβει το κεφάλι αντιλαμβανόμενος πως στη θητεία του η Ελλάδα έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι εγκληματιών.
