Είναι πρόδηλο ότι η ζωή μας έχει παραλύσει χάριν της επιβολής της πολεμικής, δίκην του αόρατου εχθρού, του «δικτατορικού ιού», προς περιστολή ή εν γένει αντιμετώπιση του οποίου έχει καταλυθεί ο νομικός μας πολιτισμός και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας έχει τεθεί εις μόνιμη ειρκτή.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Ο επαίσχυντος βιασμός της συνειδήσεώς μας, καθώς και η επονείδιστη αντιεπιστημονική τρομοκρατία διά μέσου των εξωνημένων, τελούντων ανερυθρίαστα εις διατεταγμένη υπηρεσία, ΜΜΕ αποδεικνύουν περίτρανα τη σύγχρονη νεοπαγή μάστιγα, ότι η φρενίτιδα της καινοφανούς οιονεί θρησκείας της «δημόσιας υγείας» δεσπόζει καταλυτικά έναντι οιουδήποτε έτερου δημόσιου αγαθού. Η αστυνόμευση του ιδιωτικού μας βίου, η αναστολή της επαγγελματικής μας δραστηριότητας και η εν γένει ποινικοποίηση την διατύπωσης διαφορετικού προβληματισμού περί του δημοφιλούς ιού διώκονται απηνώς μέσω της Εισαγγελίας, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, ενίοτε αδρανεί εθελοτυφλώντας και κωφεύοντας, και άλλοτε (άγνωστο πώς) σπεύδει, αυτοκλήτως ταχέως, ως θεματοφύλακας της εννόμου τάξεως.
Ο «οικουμενισμός» της πανδημίας κατά τα έμμισθα φερέφωνα του συστήματος -ενώ ο ορθός όρος διατυπώνεται αντεστραμμένα, ως η εργαλειοποίηση της δημόσιας υγείας-, ως μείζων έκφανση και ασύμμετρη απειλή της εγκαθιδρυθησομένης παγκοσμιοποιήσεως με αμιγώς πολιτικό υπόβαθρο, κείται επί θύραις.
Το κοινωνικό «Απαρτχάιντ», το οποίο επιβάλλει στανικά η Πολιτεία, στιγματίζοντας και περιθωριοποιώντας, κατά πασίδηλη προτεραιότητα, τους μη εμβολιασμένους, εισάγοντας τον «ναζιστικής επίνευσης» όρο ως «δυνάμει άρρωστο» ή «επαπειλούμενη υγειονομική βόμβα» προς το κοινωνικό σύνολο, ενσπείρει εις τους κόλπους της κοινωνίας τη διχοστασία, δημιουργώντας ένα σύγχρονο υγειονομικό «Αουσβιτς», καθιδρύοντας εύσχημα τα «δημοκρατικά» στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η κυρίαρχη καθεστωτική προπαγάνδα άσκησης πειθούς προς τη βοσκηματώδη μάζα κατατείνει εις το να επιρρίψει τις ευθύνες περί της ενδημούσας πανδημίας προς τα ανυπάκουα «μιάσματα», κατασκευάζοντας εκ του μη όντος «αποδιοπομπαίους τράγους», ήτοι τους «αρνητές» του εξαναγκαστικού εμβολιασμού, διά τους οποίους η κοινοβουλευτική δημοκρατία μας εκδηλώνει μια ασύλληπτη ηθικοκοινωνική απαξία, διά της απαγόρευσης ελεύθερης μετακίνησης και καθολικού αποκλεισμού τους από το κοινωνικό γίγνεσθαι, από την ψυχαγωγία, λόγω του ότι ανθίστανται σκεπτόμενοι.
Η ως άνω προδήλως αντιδημοκρατική στάση της κυβερνήσεως ουδόλως συνάδει με τη δημοκρατική μας παράδοση, αλλά αποδεικνύει ότι ουδ’ επελάχιστον ενδιαφέρεται διά τη δημόσια υγεία, αλλά μόνον διά την εξυπηρέτηση αλλότριων εξωεθνικών συμφερόντων, τα οποία επιδιώκει πάση δυνάμει να εφαρμόσει.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
