Αυτή η ιστορία με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο, τον οποίο έσπευσε να δικαιολογήσει η κυρία Μπακογιάννη (!), μόνο θλίψη προκαλεί.
Έκανε το τεράστιο σφάλμα να παραστεί στα εγκαίνια του «Σπιτιού της Τουρκίας» και μετά άρχισε να ψελλίζει δικαιολογίες του στιλ «εγώ ξέρετε είμαι υπέρ της λειτουργίας της Χάλκης» και «ναι, μεν, αλλά…», και από κοντά οι «κύκλοι» του ότι θα εδημιουργείτο μέγα θέμα και άλλες ανοησίες.
Όλοι ξέρουμε γιατί ο Ελπιδοφόρος έσπευσε στην τουρκική τελετή. Αναρωτήθηκε, όμως, αν προγενέστεροι αυτού φωτισμένοι κληρικοί θα έκαναν το ίδιο, έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος; Φαντάστηκε τον Παπαφλέσσα ή τον Αθανάσιο Διάκο ή τον Ησαΐα Σαλώνων ή τον Παπά Νουφράκη να συναγελάζονταν με τους Τούρκους;
Λυπάμαι, σεβασμιότατε, αλλά σε όλα υπάρχουν όρια, κι εσείς τα ξεπεράσατε. Ας μη γίνετε επιτέλους πατριάρχης. Κι εκεί που είσαστε τώρα μια χαρά είναι. Αφήστε, λοιπόν, τα «λυπάμαι». Α, και το ότι σας συνάντησε τελικώς (προσωπικώς δεν είχα ουδεμία αμφιβολία) ο κ. Μητσοτάκης, μην το θεωρείτε, ντε και καλά, καλό.
