Η επίκληση της ρήσης του αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα από τον βουλευτή της Ν.Δ. κ. Μπογδάνο, ότι «συγκρινόμενοι με τους Αγγλους και τους Τούρκους, οι κομμουνιστές ήταν ο μεγαλύτερός μας πονοκέφαλος», εκτός των πολιτικών τριγμών που προκάλεσε, ανέδειξε και το θέμα της «αντικειμενικής πολιτικής αντίληψης της πραγματικότητας».
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Σε ατομικό επίπεδο, η αντίληψη της πραγματικότητας θέτει το όριο μεταξύ της αποτυχίας και της επιτυχίας, ενώ εντός του πολιτικού πλαισίου η ορθή αντίληψη της πραγματικότητας δεν αποτελεί τον κανόνα, παρά το γεγονός ότι η σωστή ή λανθασμένη εκτίμησή της καθορίζει το επίπεδο της ευημερίας και της προόδου ενός λαού.
Όμως, διλήμματα, θέσεις και τοποθετήσεις πραγματικά ή φανταστικά επί της επικινδυνότητας κρατών ή πολιτικών ομάδων δεν τίθενται μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ισχυρότερα κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση στην τελευταία, με το ερώτημα «η Κίνα ή η Ρωσία είναι ο χειρότερος εχθρός;», το 54% των Ρεπουμπλικάνων επέλεξε την Κίνα, σε αντίθεση με το 14% των Δημοκρατικών, το οποίο με πλειοψηφία 86% πιστεύει ότι η Ρωσία είναι ο χειρότερος εχθρός της Αμερικής.
Ο τέως πρόεδρος Τραμπ θεωρεί την Κίνα τη μεγαλύτερη απειλή όχι μόνο για την Αμερική, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Οι Δημοκρατικοί εδώ αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η Κίνα συνιστά μια πλανητική «μαύρη τρύπα», η οποία καταβροχθίζει την παγκόσμια παραγωγή, καταδικάζοντας τον πλανήτη να υποστεί τις συνέπειες μιας ενεργειακής, διατροφικής και οικονομικής ένδειας.
Οι Δημοκρατικοί από την άλλη, μέχρι πρόσφατα, θεωρούσαν ότι η πραγματική ή φανταστική ανάμειξη του Βλαντιμίρ Πούτιν στις αμερικανικές εκλογές το 2016 «αποτέλεσε ουσιαστικό κίνδυνο για τη δημοκρατία και τη χώρα». Οι Δημοκρατικοί έχουν αναγάγει σε πρωτεύον ένα δευτερεύον πολιτικό θέμα, επειδή φαίνεται ότι «αδυνατούν να κατανοήσουν» τον οικονομικό, ενεργειακό και διατροφικό ιμπεριαλισμό της Κίνας, που απειλεί την αμερικανική ισχύ, διότι η φτωχοποίηση μιας καταναλωτικής κοινωνίας υπονομεύει την εσωτερική της ασφάλεια.
Μόλις πρόσφατα, το αμερικανικό δημοκρατικό πολιτικό κατεστημένο αναγνώρισε το στρατηγικό του λάθος, επιχειρώντας να αναχαιτίσει την επέλαση του κινεζικού γίγαντα στον Ειρηνικό και στην Ανταρκτική μέσω της Συνθήκης AUKUS.
Στο αντίστοιχο πολιτικό ζήτημα με αυτό που έθεσε στη Βουλή ο κ. Μπογδάνος, δηλαδή «η εσωτερική ή η εξωτερική απειλή είναι μεγαλύτερη για τη χώρα;», το 54% των Δημοκρατικών απάντησε ότι η Ακροδεξιά είναι η μεγαλύτερη απειλή, ενώ, στον αντίποδα, το 86% των Ρεπουμπλικάνων θεωρεί ότι η εξωτερική απειλή είναι μεγαλύτερη από την εσωτερική και μόνο το 14% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η Ακροδεξιά αποτελεί πρόβλημα για τη χώρα (https://www.newsweek.com/republicans-fear-china-democrats-fear-russia-joe-biden-grapples-both-poll-1574724). Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι τα πολιτικά κόμματα και τα ακροατήριά τους ερμηνεύουν διαφορετικά την οικονομική και την εξωτερική πολιτική, παρά το γεγονός ότι η μία από αυτές τις θέσεις θα πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των πολλών και του κράτους.
Το εκλογικό σώμα των Αμερικανών Δημοκρατικών τοποθετείται πρωτίστως εναντίον της Ρωσίας, όταν η Κίνα είναι αυτή που λεηλατεί τα παγκόσμια ενεργειακά και διατροφικά αποθέματα. Οι Αμερικανοί Δημοκρατικοί αδυνατούν να αναγνωρίσουν ότι η μεγάλη ζήτηση πρώτων υλών, τροφίμων και ενέργειας από την Κίνα, μέσα από καλοπληρωμένα μακροπρόθεσμα συμβόλαια, είναι υπεύθυνη για την τεράστια αύξηση των τιμών και τη μείωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων σε παγκόσμια κλίμακα, επειδή οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης που μετέφεραν την παραγωγή και τα εργοστάσια στην Κίνα δεν πρόκειται να προβούν σε αύξηση μισθών ώστε να αντισταθμίσουν τις αυξήσεις.
Επίσης, η πανδημία του κορονοϊού, που άρχισε στην Κίνα, η απόκρυψη των σχετικών πληροφοριών από την κινεζική κυβέρνηση, ο αναγκαστικός εγκλεισμός των πολιτών της επαρχίας Ουχάν σε σφραγισμένα σπίτια με οξυγονοκόλληση, καθώς και ο θάνατος συγγενών και φίλων δεν έχουν πείσει τους Δημοκρατικούς ότι η Κίνα αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα. Σε σύγκριση με αυτό που συνεπάγεται η Κίνα για τον 21ο αιώνα, η «εχθρότητα» της Ρωσίας προς την Αμερική την εποχή του Ψυχρού Πολέμου μοιάζει με παιδική χαρά.
Η στοχοποίηση της Ρωσίας από τους Δημοκρατικούς και η άγνοια του κινεζικού κινδύνου αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την Αμερική, επειδή μεγάλο μέρος των πολιτικών και του εκλογικού σώματος δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν εάν ο οικονομικός ιμπεριαλισμός συνεχιστεί. Εάν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι παρακολουθούσαν τις αναφορές του Ινστιτούτου Ελέγχου της Αμερικανικής Κυβέρνησης (Government Accountability Institute), θα ανακάλυπταν τη «μαύρη» διαδρομή του βρόμικου χρήματος από το Πεκίνο προς τους Αμερικανούς πολιτικούς, κατανοώντας ότι η πολιτική διαφθορά στη χώρα τους είναι υπεύθυνη για την κινεζική επικράτηση και τη λεηλασία του πλανήτη.
*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
