Η Μούσα ενημερώθηκε ότι σαν σήμερα το 1918 έγινε το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΚΕ (νυν ΚΚΕ), δυσφόρησε και έπεμψε ψήγματα εμπνεύσεως για να περαστεί σε στίχους το ακόλουθο μήνυμά της:
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Κομμούνια φτέρη κούνησαν,
τα πιάσανε στον Γράμμο,
για τα πουρνάρια πήγανε
και χάσανε τον γάμο
Θέλαν’ τη Μακεδονία
να χαρίσουν στον Σλάβο
Και για τέτοια προδοσία,
τους φωνάζουν ζήτω, μπράβο!
Εψαχναν λαοκρατία,
δεν τη βρήκαν πουθενά
και τους πήγαν εξορία
σε λαγκάδια και βουνά
Πολύ φτηνά τη γλίτωσαν∙
τόσους που ‘στειλαν στον Αδη…
Νέους, γέρους και παιδιά
ρίξανε μες στο πηγάδι
Παρά πόδα τα τσεκούρια,
στα σεντούκια τα μαχαίρια
Περιμένουν για τα γιούργια
κάνοντας τα περιστέρια
Κλαίνε, σκούζουν και φωνάζουν,
γουστάρουν επιδόματα
Την αρίδα τους αράζουν
Μιλούν για δικαιώματα
Μάστορες στο φληνάφημα,
εργόχειρο παπάτζα
Στην μπούρδα δίνουν μάθημα
Μυαλό σαν κακαράντζα
Η δουλειά δεν τους αρέσει,
τους πλάκωσαν τα στρώματα
Τον γάιδαρο έχουν δέσει,
στενάζουν τα παπλώματα…
Επαγγέλλονται αγώνα
Εμπορεύονται ιδέες
Ξεπουλάν’ έναν αιώνα
και πατρίδες και σημαίες
Είναι όμως τυχεροί
που ‘χουνε απέναντι
τζούφια, ψόφια «Δεξιά»
που τους πληρώνει έναντι
