Ορισμένοι στη Δύση πιστεύουν ότι η απαίτηση να εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές έννοιες της μητέρας, του πατέρα, της οικογένειας, ακόμη και του φύλου είναι τo ορόσημo στην πορεία προς την κοινωνική ανανέωση
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο πρόεδρος της Ρωσίας, στις 21 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια των εργασιών του Διεθνούς Ομίλου Διαλόγου «Valdai», πραγματοποίησε μια από τις σημαντικότερες ομιλίες της εποχής μας. Εκεί περιέγραψε με ακρίβεια τη σχιζοφρενική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη Δύση με την αποδομητική κουλτούρα του δικαιωματισμού και διατύπωσε το μανιφέστο του λογικού συντηρητισμού, υπερασπιζόμενος τις παραδοσιακές πνευματικές – ηθικές αξίες που ενώνουν τις κοινωνίες και τα κράτη και παράγουν πολιτισμό.
Αξίζει να τη διαβάσετε: «Βλέπουμε με έκπληξη τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στις χώρες που παραδοσιακά θεωρούνταν οι σημαιοφόροι της προόδου. Φυσικά, οι κοινωνικές και οι πολιτισμικές αναταράξεις που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη δυτική Ευρώπη δεν είναι δική μας δουλειά. Μένουμε μακριά από αυτά. Μερικοί άνθρωποι στη Δύση πιστεύουν ότι η επιθετική εξάλειψη ολόκληρων σελίδων από τη δική τους Ιστορία, η “αντίστροφη διάκριση” κατά της πλειοψηφίας προς όφελος μιας μειοψηφίας και η απαίτηση να εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές έννοιες της μητέρας, του πατέρα, της οικογένειας, ακόμη και του φύλου είναι τα ορόσημα στην πορεία προς την κοινωνική ανανέωση.
»Θα ήθελα να επισημάνω για άλλη μια φορά ότι έχουν το δικαίωμα να το κάνουν αυτό. Εμείς μένουμε έξω από αυτό. Θα θέλαμε, όμως, να τους ζητήσουμε να μείνουν μακριά από τις δικές μας υποθέσεις. Έχουμε διαφορετική άποψη – τουλάχιστον η συντριπτική πλειονότητα της ρωσικής κοινωνίας (θα ήταν πιο σωστό να το πούμε έτσι) έχει διαφορετική άποψη για αυτό το θέμα. Πιστεύουμε ότι πρέπει να βασιστούμε στις δικές μας πνευματικές αξίες, στην ιστορική μας παράδοση και στον πολιτισμό του πολυεθνικού μας κράτους.
Οι υποστηρικτές της λεγόμενης “κοινωνικής προόδου” πιστεύουν ότι εισάγουν την ανθρωπότητα σε κάποιο είδος νέας και καλύτερης συνείδησης. Με το καλό, “αέρα στα πανιά σας!”, όπως λέμε, προχωρήστε αμέσως!
Το μόνο που θέλω να πω τώρα είναι ότι οι συνταγές τους δεν είναι καθόλου καινούργιες. Μπορεί να αποτελεί έκπληξη για κάποιους, αλλά η Ρωσία έχει ήδη περάσει από αυτό το στάδιο.
»Μετά την επανάσταση του 1917, οι μπολσεβίκοι, βασιζόμενοι στα δόγματα του Μαρξ και του Ενγκελς, είπαν επίσης ότι θα άλλαζαν τους υπάρχοντες τρόπους ζωής και τα έθιμα, και όχι μόνο πολιτικά και οικονομικά, αλλά την ίδια την έννοια της ανθρώπινης ηθικής και τις θεμελιώδεις αξίες μιας υγιούς κοινωνίας. Η καταστροφή των παλαιών αξιών, της θρησκείας και των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, μέχρι και την πλήρη απόρριψη της οικογένειας (το είχαμε και αυτό), όλα αυτά ανακηρύχθηκαν πρόοδος και, παρεμπιπτόντως, υποστηρίζονταν ευρέως σε όλο τον κόσμο τότε και ήταν αρκετά της… μόδας, όπως και σήμερα. Παρεμπιπτόντως, οι μπολσεβίκοι ήταν απολύτως μισαλλόδοξοι σε απόψεις διαφορετικές από τις δικές τους.
»Αυτό, πιστεύω, θα πρέπει να θυμίζει μερικά από αυτά που βλέπουμε τώρα. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις σε ορισμένες δυτικές χώρες, βλέπουμε με έκπληξη τις πρακτικές που εφαρμόζονται εκεί, τις οποίες, ευτυχώς, έχουμε αφήσει -ελπίζω- πίσω μας, στο μακρινό παρελθόν. Ο αγώνας για ισότητα και κατά των διακρίσεων έχει μετατραπεί σε επιθετικό δογματισμό που συνορεύει με τον παραλογισμό, όταν τα έργα των μεγάλων συγγραφέων του παρελθόντος -όπως ο Σαίξπηρ- δεν διδάσκονται πλέον σε σχολεία ή πανεπιστήμια, επειδή οι ιδέες τους θεωρείται ότι είναι οπισθοδρομικές.
Οι κλασικοί συγγραφείς χαρακτηρίζονται αναχρονιστικοί και άσχετοι με τα ζητήματα του φύλου ή της φυλής. Στο Χόλιγουντ διανέμονται ντιρεκτίβες σχετικά με τη σωστή αφήγηση και το πόσοι χαρακτήρες από κάθε χρώμα ή φύλο πρέπει να εκπροσωπούνται σε κάθε ταινία. Αυτό είναι ακόμα χειρότερο και από το τμήμα αγκιτάτσιας – προπαγάνδας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης.
»Η αντιμετώπιση των πράξεων ρατσισμού είναι ένας απαραίτητος και ευγενής σκοπός, αλλά η νέα “κουλτούρα ακύρωσης” την έχει μετατρέψει σε “αντίστροφη διάκριση”, δηλαδή σε αντίστροφο ρατσισμό. Η εμμονική έμφαση που δίνεται στη φυλή διχάζει περαιτέρω τους ανθρώπους, όταν οι πραγματικοί μαχητές για τα πολιτικά δικαιώματα ονειρεύονταν ακριβώς να σβήσουν τις διαφορές και να αρνηθούν να διαχωρίσουν τους ανθρώπους με βάση το χρώμα του δέρματός τους. Ζήτησα συγκεκριμένα από τους συναδέλφους μου να βρουν το ακόλουθο απόσπασμα από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: “Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σε ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από τον χαρακτήρα τους”.
Αυτή είναι η πραγματική αξία! Ωστόσο, εκεί τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Παρεμπιπτόντως, η απόλυτη πλειονότητα των Ρώσων δεν πιστεύει ότι το χρώμα του δέρματος ενός ατόμου ή το φύλο του είναι σημαντικό θέμα. Καθένας μας είναι ένας άνθρωπος. Αυτό είναι που έχει σημασία».
Η συνέχεια την επόμενη εβδομάδα.
Δείτε επίσης:
