Θεωρώ το ξέσπασμα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη εναντίον της Ολλανδής δημοσιογράφου εντός του Μεγάρου Μαξίμου μία ωραία αφορμή προκειμένου να ανοίξει μια ευρύτερη συζήτηση: για την ποιότητα της ενημέρωσης στην Ελλάδα, αλλά και για την ποιότητα της νομοθέτησης και του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Μια συζήτηση για τη δημοκρατία εν τέλει σε ημέρες επετείου του Πολυτεχνείου. Βλέπετε, η έκρηξη του πρωθυπουργού συνέπεσε με τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδος της Ν.Δ. την ίδια ημέρα κατά τη διάρκεια της οποίας ηγέρθησαν σοβαρότατες ενστάσεις από βουλευτές για τον τρόπο λειτουργίας του Κοινοβουλίου. Συνέπεσε με τη δημοσιοποίηση της δικογραφίας της μηνύσεως Ερντογάν εναντίον τεσσάρων Ελλήνων δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων.
Συνέπεσε και με την κυκλοφορία ενός βιβλίου με συγκλονιστικές αποκαλύψεις ντοκουμέντων για το πώς στήθηκε συνωμοσία εναντίον εκλεγμένου πρωθυπουργού της χώρας. Το πώς ενημερώνεται ο ελληνικός λαός, πώς νομοθετεί το Κοινοβούλιο, πώς ασκείται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος είναι θέματα εξίσου σημαντικά με τον θόρυβο που προκάλεσε η Ολλανδή δημοσιογράφος, η οποία Κύριος οίδε αν έδρασε αυτόνομα ή υπό την ανοχή τρίτων.
Ας αρχίσουμε από τον Ερντογάν. Δεχθήκαμε τόσο εγώ όσο και οι τρεις συνάδελφοι που μηνυθήκαμε από τον Τούρκο πρόεδρο δεκάδες τηλεφωνήματα συμπαράστασης από δεκάδες πολίτες που πληροφορήθηκαν πρώτη φορά την είδηση χθες. Τη θεώρησαν τελευταία εξέλιξη.
Όμως αυτό που έγινε γνωστό τώρα είναι η αποστολή των εγγράφων από την τουρκική Δικαιοσύνη προς το ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Η μήνυση είναι «παλαιά». Του Σεπτεμβρίου του 2020. Γιατί δεν τη γνώριζαν οι πολίτες; Η απάντηση είναι απλή: Στην αθώα εκδοχή γιατί ιστότοποι, ραδιόφωνα, πρακτορεία ειδήσεων, όπως το ΑΠΕ, και τηλεοπτικοί σταθμοί την «έθαψαν» τότε, τον καιρό που υπεβλήθη. Μόνον ο Νίκος Χατζηνικολάου την προέβαλε στον ΑΝΤ1, ζητώντας μου συνέντευξη. Οι λοιποί, σιγή ασυρμάτου.
Ξένος ηγέτης μήνυσε Ελληνες δημοσιογράφους και ελληνικά ΜΜΕ έκαναν το… κορόιδο. Στη σύνθετη εκδοχή, την οποία δεν θα ήθελα να πιστέψω αλλά φοβάμαι ότι μπορεί και να ισχύει, έπεσε γραμμή από πάνω στα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα να εξαφανιστεί η είδηση ότι ο Τούρκος πρόεδρος μήνυσε την εφημερίδα μας. Και όχι μόνον αυτό. Επιχειρήθηκε να εκδώσει ανακοίνωση καταδίκης μας και η ΕΣΗΕΑ (!), κάτι που ευτυχώς απεφεύχθη χάρη σε συγκεκριμένους ανθρώπους.
Η είδηση έγινε ευρέως γνωστή χθες γιατί μεταδόθηκε και από το ΑΠΕ, και από την Ertnews, και από άλλα ΜΜΕ. Και τούτο γιατί οι αμερικανοτουρκικές και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ευρίσκονται σε άλλη φάση πλέον. Η ιστορία αυτή θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει αφορμή σύγκρισης μεταξύ της ελληνικής δυτικής δημοκρατίας και της τουρκικής, καθώς το αδίκημα της προσβολής του αρχηγού κράτους δεν υφίσταται στην Ελλάδα με τη μορφή της περιύβρισης Αρχής, ενώ σκληροί χαρακτηρισμοί που επιφύλαξαν πολίτες στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στη διάρκεια των καταστροφικών πυρκαγιών σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση δεν αποτέλεσαν ποτέ αφορμή για να κινηθεί η Δικαιοσύνη εναντίον τους. Στην περίπτωσή μας όμως επικράτησε σιγή ασυρμάτου. Και ξέρουμε γιατί. Οπως σιγή ασυρμάτου επικράτησε για όσα περιέχονται στο τελευταίο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε. Δεν διαβάζουμε κάθε μέρα σε βούλευμα της ελληνικής Δικαιοσύνης κατηγορία για συνωμοσία εις βάρος του πολιτεύματος επί εσχάτη προδοσία με στόχο την αποστέρηση εξουσίας του πρωθυπουργού λόγω της εξωτερικής του πολιτικής. Αλλά και εδώ σιγή ασυρμάτου πάλι. Απορία ψάλτου βηξ. Η ενημέρωση «θριαμβεύει»!
Εξίσου σοβαρά είναι όσα καταγγέλθηκαν στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδος της Ν.Δ. Ο βουλευτής Μανούσος Βολουδάκης κατήγγειλε ότι ο κανονισμός λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδος της Ν.Δ. παραβιάζει το Σύνταγμα, καθώς δίδει το δικαίωμα στον εκάστοτε γραμματέα της να κόβει ενοχλητικές ερωτήσεις βουλευτών προς αρμόδιους υπουργούς. Ο βουλευτής Κωνσταντίνος Κυρανάκης κατήγγειλε ότι οι τροπολογίες κατατίθενται την τελευταία στιγμή και οι βουλευτές δεν γνωρίζουν τι ψηφίζουν, ποιον ωφελούν, ποιον βλάπτουν. Ότι η εισήγηση των νομοσχεδίων τούς ανατίθεται την τελευταία στιγμή για να μην ξέρουν τι εισηγούνται.
Τα ακούσατε πουθενά όλα αυτά; Τα διαβάσατε πουθενά; Μεταδόθηκαν; Ή μήπως ετάφησαν στο όνομα του θριάμβου της ενημερώσεως; Κλείνω με το επεισόδιο της συνεντεύξεως Μητσοτάκη. Η Ολλανδή δημοσιογράφος ήταν πράγματι απαράδεκτη. Δεν απευθύνεσαι έτσι σε εκλεγμένο ηγέτη. Μπορείς να απευθύνεις κάλλιστα την ίδια ερώτηση με το ίδιο περιεχόμενο με τις ίδιες αιχμές χωρίς να είσαι αγενής. Το ζητούμενο είναι η απάντηση, όχι η ερώτηση. Η συνέντευξη είναι η παράσταση του προσκεκλημένου, όχι του υποβάλλοντος τις ερωτήσεις. Υπό αυτή την έννοια η Ολλανδή διέπραξε μέγα φάουλ. Το ερώτημα δε είναι αν το διέπραξε μόνη της. Από την άλλη, οι δημοσιογράφοι δεν είναι αντίπαλοι των εκλεγμένων ηγετών. Ούτε είναι συνετό να φέρνει ένας ηγέτης στο ύψος του έναν αγενή δημοσιογράφο που αναζητά τον καβγά. Ο πρωθυπουργός στέκεται στο πόντιουμ για να δίδει ήρεμος απαντήσεις επί της ουσίας των ερωτήσεων που δέχεται. Οχι να συμπλέκεται. Νομίζω ότι ο κύριος πρωθυπουργός έκανε το λάθος να συμπλακεί. Δεν έπρεπε. Πολύ δε περισσότερο δεν έπρεπε να διατυπώσει την άποψη ότι στη χώρα της είναι συνήθεις οι ευθείες ερωτήσεις, άρα στην Ελλάδα δεν είναι. Ας ξαναδεί το βίντεο. Θα καταλάβει.
