Έχουμε εξώσει τους θεούς από τον τόπο τους και αναγνωρίζουμε όλες τις μεγάλες θρησκείες Ανατολής και Δύσης εκτός από την ελληνική
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
«Έθεσα το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα στον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον σήμερα και πρόθεσή μου είναι να συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά έως την οριστική επιστροφή τους στο Μουσείο της Ακρόπολης. Θέλουμε να συνεργαστούμε με την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου και το Βρετανικό Μουσείο για την εξεύρεση λύσης που θα καταστήσει δυνατό να δει κανείς τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην ολότητά τους, στην Αθήνα. […] Δεν τίθεται αμφιβολία πως μπορούν να εκτιμηθούν με τον καλύτερο τρόπο ευρισκόμενα στον χώρο όπου ανήκουν. Έχει μεγάλη σημασία η οπτική σύνδεση των Γλυπτών με το ίδιο το μνημείο που τους προσδίδει την παγκόσμια αξία τους». 16/11/2021. Απόσπασμα από δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στον χαιρετισμό του στα εγκαίνια της έκθεσης «Ancient Greeks: Science and Wisdom» στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου
Μόνο ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί το αίτημα των μεγάλων αφελληνιστών, των κομματαρχών, για επαναπατρισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα. Σε ποια πατρίδα να ξανάρθουν τα κλοπιμαία; Με ποια Αθήνα θα συνδέονται… οπτικά και τα κλεμμένα Γλυπτά (αν και όποτε επιστραφούν), αλλά και η Ακρόπολις; Πώς νοεί την οπτική σύνδεση ο πρωθυπουργός με την ισλαμοποιημένη φαβέλα που βρομοκοπά ούρα και κόπρανα, είναι γεμάτη με τα εκζέματα και τις πυορροούσες πληγές των γκράφιτι και στην οποία έχει αποϊεροποιηθεί κάθε γωνιά της;
Κι εμείς, που διά της ψήφου ή της ανοχής μας, νομιμοποιούμε το άγος πώς μας ήρθε και θέλουμε να πάρουμε «πίσω» όσα έκλεψε ένας ξένος και δεν στρεφόμαστε πρώτα στον εαυτό μας; Γιατί δεν μαζεύουμε από το λασπωμένο έδαφος του δημοσίου βίου τους πολύτιμους λίθους που πετάξαμε σαν απορρίμματα;
Κολοβώσαμε το ιερότερο κομμάτι της άυλης και άφθαρτης κληρονομιάς μας, την ίδια την ταυτότητά μας, την πάνσεπτη γλώσσα μας με προδοτικά νομοθετήματα. Την κατάργηση της καθαρεύουσας και τον εξοβελισμό των πνευμάτων από τη γλώσσα κράτους και λαού επέβαλαν διά… νόμων που έφεραν προς ψήφιση από τη μια ο Γεώργιος Ράλλης, ο γιος δωσίλογου πρωθυπουργού, κι από την άλλη ο Λευτέρης Βερυβάκης, ο αξιοθρήνητα γραφικός εκπρόσωπος του μπρούτου, τριτοκοσμικού εκφαυλισμού του συλλογικού βίου, που συνόψιζε τέλεια το βδελυρό ΠΑΣΟΚ. Απ’ όλα τα θέματα, αυτό αξιολόγησαν ως μείζον οι κομματάνθρωποι της παρακμής, οι άγγελοι του αφελληνισμού: τον απεμπλουτισμό της γλώσσας, την ισοπέδωση του εθνικού λογισμικού μας.
Έτσι πριονίσαμε τους κλάδους του δέντρου που μας δρόσιζε με τον στοργικό ίσκιο της Ιστορίας του και μας έτρεφε με τους καρπούς ενός αξεπέραστου πολιτισμού. Έτσι πλήξαμε καίρια τις βαθιές ρίζες του, που απλώνονται σ’ ολόκληρη τη γη, αλλά αποξηραίνονται στα δικά μας χώματα.
Ζητάμε πίσω αυτά που μας ανήκουν ενώ από καιρό τα έχουμε αποποιηθεί, τα έχουμε αποκηρύξει, χλευάζουμε όλους όσοι τα υπερασπίζονται, περιφρονούμε τις αξίες που εκπροσωπούν, γκρεμίζουμε ό,τι έχει απομείνει από τον κόσμο που τα δημιούργησε, ενταφιάζουμε περικαλλή μνημεία και ευρήματα διότι δεν βρίσκουμε πόρους να τα… αναδείξουμε. Έτσι καταχώνουμε τα δίδυμα αδελφάκια όσων «απαιτούμε» να μας επιστρέψουν οι ξένοι (βλ. βωμός Δώδεκα Θεών, οικία Πρόκλου κ.ά.). Τον ενταφιασμό των αρχαιοτήτων μας τον αποτυπώνουμε, ως κτήμα αγήραστης αθλιότητας, με προχειρογραμμένες αποφάσεις δομημένες πάνω σε κατάπτυστα σκεπτικά δίχως καν να κάνουμε δεύτερη σκέψη για το μέγεθος της ύβρεως.
Έχουμε εξώσει τους θεούς από τον τόπο τους και αναγνωρίζουμε όλες τις μεγάλες θρησκείες Ανατολής και Δύσης εκτός από την ελληνική. Τώρα, μάλιστα, ολοκληρώνουμε την έξωση του Θεού από τον τόπο του ανεχόμενοι κρατικό face control στους ναούς της Ορθοδοξίας.
Τελικά, όμως, ίσως να υπάρχει μια πειστική εξήγηση: Θέλουμε πίσω τα Γλυπτά του Παρθενώνα για να κόβουμε ακόμα πιο ακριβό εισιτήριο στους ξένους που έρχονται να βγάλουν σέλφι στην Ακρόπολη.
Το όλο σκηνικό παραπέμπει στην ποιητική συλλογή του Κωστή Παλαμά «Η Πολιτεία και η Μοναξιά» και ειδικά στο δεύτερο Βιβλίο, που περιλαμβάνεται το ποίημα «Αποκριτική Γραφή», που κραυγάζει:
«Δεν έχεις, Ολυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Οσσα,
ραγιάδες έχεις, μάνα Γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι Λεβαντίνοι·
λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!»
