«Εγχρωμη τιβί, ασπρόμαυρη ζωή» έγραφε το υπεραισιόδοξο σύνθημα στον τοίχο. Για το ασπρόμαυρο χρειάζεται και άσπρο…
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η πανδημία έχει φτάσει με βήμα ταχύ ήδη από το 2020 και κουβάλησε μαζί της κι άλλους απρόσκλητους επισκέπτες. Τη συνόδευσαν α λα μπρατσέτα χρηματιστηριακά γεράκια, τρισεκατομμυριούχοι της ψηφιακής τεχνολογίας που χρυσώνονται από το ηλεκτρονικό εμπόριο, δισεκατομμυριούχοι των πολυεθνικών φαρμάκου που κονομάνε τ’ άντερά τους, ψηφισμένοι τύραννοι που κυβερνούν με έκτακτες εξουσίες και ομιλούσες κεφαλές (χωρίς κουκούλα), οι οποίοι θυμίζουν τους κλασικούς κουκουλοφόρους και δαχτυλοδείχνουν τους αντιεμβολιαστές και όσους διαφωνούν με την κυρίαρχη «γραμμή».
Μαζί με την πανδημία ήρθαν και τα κοκτέιλ αντιβιοτικών, σελφ τεστ και ράπιντ τεστ με στυλεό (μπατονέτα) βυθισμένο στα ρουθούνια, μια από τα ίδια χωρίς ρουθουνάτες διεισδύσεις αλλά με σάλιο. Ερχονται μονοκλωνικά αντισώματα. Ευτυχώς, δεν έρχεται το κινεζικό σελφ τεστ και ράπιντ τεστ με στυλεό (μπατονέτα) βυθισμένο στον πισινούλη. Στον δρόμο είναι τα πειραματικά εμβόλια τα πόσιμα. Στα υπ’ όψιν, τα εμβόλια σε επίθεμα, με γεύση φράουλα. Τα εμβόλια κάνουν καλό και σε θωρακίζουν, αλλά πρέπει να τα βερνικώνεις (σαν το κέρατο) με επιπλέον δόσεις κάθε τόσο, για να μην ξεθυμάνουν, σαν την αγάπη σου για το «αμόρε» σου, που δεν θέλεις πια να το βλέπεις ούτε στη φωτογραφία.
Το «αμόρε» δεν το βλέπεις μεν, χαζεύεις δε στο γυαλί παρουσιαστές που κουνούν το δάχτυλο στο ανεύθυνο πόπολο και κάποια ημέρα των ημερών πάνε στα κανάλια τους άρρωστοι με κορονοϊό και τους κολλάνε όλους. Βλέπεις και ηθοποιούς που κατάπιαν αμάσητες τις συμπεριφορές Φιλιππίδη και Λιγνάδη, αλλά και τα Μνημόνια που έστειλαν στην ανεργία τη μισή Ελλάδα, να στρέφονται εναντίον ηθοποιού που τόλμησε να μη συνεχίσει να εμφανίζεται σε θέατρο μόνο για εμβολιασμένους, και γι’ αυτόν τον λόγο κατέβηκε η παράσταση και θα μείνουν άνεργοι οι συντελεστές της. Βλέπεις συνεδριάσεις επιτροπών που αλλάζουν γνώμη ανά διήμερο. Θαυμάζεις και απορείς με υπαλλήλους στα… σωβρακάδικα να κάνουν έλεγχο ταυτοτήτων και συμμορφώνεσαι με τις προσταγές των υπαλλήλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, που βγάζουν δουλειά για το κράτος – δίχως καν να μοριοδοτούνται για αυτό.
Πόσα βλέπεις και δεν φανταζόσουν ποτέ ότι θα μπορούσες να δεις…