Από τους τρεις βασικούς διεκδικητές του χρίσματος στο ΠΑΣΟΚ ο νεαρότερος σε ηλικία Νίκος Ανδρουλάκης έμοιαζε να έχει τον πιο διακριτό πατριωτικό λόγο.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Όχι ότι μας έκανε να χοροπηδάμε από ενθουσιασμό, αλλά εν πάσει περιπτώσει είχε μια διαφορά σε σχέση με τον αθεράπευτα μνημονιακό Ανδρέα Λοβέρδο και τον υπερβατικό, μετρ της απεραντολογίας Γιωργάκη.
Έτσι τουλάχιστον πίστευα έως προχθές. Μέχρι που διάβασα ότι, μέσα στα μυριάδες προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας, μέσα στο χάλι μας το μαύρο, στις εκατόμβες των νεκρών, στην εξαθλίωση της νεολαίας και με τον Τούρκο απέναντι να ξερογλείφεται, το παιδί αυτό ανακάλυψε -από την Κύπρο μάλιστα- ως νούμερο 1 εθνική προτεραιότητα την… κατάργηση της ομοφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Για να μη μας δυσκολεύουν… αντιδραστικές χώρες, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία. Βάφτισε, δηλαδή, ως πολιτική εξαγγελία, που εξυπηρετεί υποτίθεται τα ελληνικά συμφέροντα, μια αμιγώς γερμανική θέση, πάγια επιδίωξη των τελευταίων δεκαετιών, η οποία άρχισε να μεθοδεύεται από τον Γιούνκερ και σήμερα αποτελεί σημαία της Γερμανίδας επιτρόπου Ούρσουλα φον ντε Λάιεν.
Επί της ουσίας, βεβαίως, το βέτο έχει ήδη καταργηθεί με συστηματική επιμονή του Βερολίνου σε όλους τους τομείς, πλην εκείνων της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας και της ασφάλειας, όπου κάθε χώρα ευλόγως επιθυμεί να έχει ένα ύστατο μέσο προστασίας απέναντι σε βλαπτικές για τα ζωτικά της συμφέροντα αποφάσεις τρίτων. Οι Γερμανοί όμως, στη λογική του οδοστρωτήρα, θέλουν να αρθούν και τα τελευταία εμπόδια για να μπορούν να ασκούν ελεύθερα τη δική τους εξωτερική πολιτική, όπως τότε που διαμέλισαν τη Γιουγκοσλαβία.
Θέλουν να αποφασίζουν σε μία νύχτα για να επιβάλλουν κυρώσεις εδώ κι εκεί, να φτιάχνουν λίστες ανεπιθύμητων, να κρίνουν αν η οργανωμένη «μπούκα» λαθραίων αποτελεί απειλή ασφαλείας ή όχι και πάει λέγοντας. Στο τέλος θα κηρύξουν και τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο κατά της Ρωσίας ή της Κίνας «κατά πλειοψηφία»!
Ο Ανδρουλάκης, λοιπόν, έφτασε να ισχυριστεί ότι η κατάργηση της ομοφωνίας εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα αλλά και αυτά της Κύπρου! Να μην υπάρχει βέτο, γιατί έτσι δυσκολεύονται και οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας, που θα έπρεπε να είναι αυτοματοποιημένες, είπε. Μα ποιος ακριβώς μπλοκάρει τις κυρώσεις εις βάρος του Ερντογάν σήμερα; Οι μικρές χώρες, η Πολωνία ή η ίδια η Γερμανία; Είναι δυνατόν να μη γνωρίζει το στοιχειώδες, τόσα χρόνια ευρωβουλευτής; Αν πάμε στην καθιέρωση της πλειοψηφίας για τόσο σοβαρά θέματα, είναι βέβαιον ότι θα εξυπηρετούνται απόλυτα οι στόχοι του Βερολίνου, καθώς με τα σημερινά πληθυσμιακά και ποσοτικά κριτήρια διαμόρφωσής της (ειδική και διπλή πλειοψηφία) οι Γερμανοί μπορούν πάντα να συγκεντρώνουν μια κρίσιμη μάζα υπέρ των απόψεών τους. Αλλά η Κύπρος δεν θα έχει κανέναν τρόπο να αμυνθεί, αν μεθαύριο οι Βρυξέλλες «αποφασίσουν» ότι πρέπει να μοιραστεί τα θαλάσσια οικόπεδα με τους γείτονες.
Ομολογώ ότι με ξένισε άσχημα αυτή η προσέγγιση «νεροκουβαλητή των Γερμανών» από έναν νέο Ελληνα πολιτικό και δεν ξέρω πού να την αποδώσω. Στα πολλά χρόνια παραμονής στις Βρυξέλλες και στη συναναστροφή με τους «Σχοινάδες»; Ή σε κάτι άλλο; Είχε, βέβαια, το θάρρος ή την πρόνοια ο Ανδρουλάκης να ξεκαθαρίσει ότι η ιδέα του αποτελεί προγραμματική δέσμευση της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Ομολόγησε, δηλαδή, εμμέσως ότι κάνει σέρβις στη βούληση του Βερολίνου. Και εξέφρασε την ελπίδα ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα την υποστηρίξουν!
Πολύ φοβούμαι ότι η κατάργηση της ομοφωνίας ούτε αποτελεί προτεραιότητα για την Ελλάδα ούτε εξυπηρετεί κάπου τα ελληνικά συμφέροντα. Θα σας έλεγα ότι τα βλάπτει κιόλας κατάφωρα, αν οι Ελληνες πολιτικοί δεν είχαν εδώ και χρόνια «αυτοπαραιτηθεί» από το δικαίωμα χρήσης βέτο, σε αντίθεση με τους Ανατολικοευρωπαίους συναδέλφους τους. Το ερώτημα είναι γιατί ο Ανδρουλάκης κόπτεται «με το καλημέρα» να φανεί αρεστός στους Γερμανούς;
ΥΓ.: Διερωτώμαι αν το σοβαρό αυτό ολίσθημα θα γίνει αντικείμενο ερώτησης στο αποψινό ντιμπέιτ για να μάθουμε και τις θέσεις των υπόλοιπων υποψηφίων του Κινήματος.
Φανταστείτε το αναβαπτισμένο ΠΑΣΟΚ να γίνει το πρώτο ελληνικό κόμμα που θα παλεύει για την… κατάργηση της ομοφωνίας στην Ευρώπη! Μάλλον θα τρίζουν τα κόκαλα του Ανδρέα…
