Ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου, ένας άνθρωπος χαμηλού προφίλ, ο οποίος εργάζεται κάθε μέρα στα γραφεία της εταιρίας του στη Γλυφάδα χωρίς να φορά κοστούμι και γραβάτα, είναι ένας από τους καλύτερα πληροφορημένους στον κόσμο επιχειρηματίες για την αγορά ενέργειας.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Εάν τύχει και τον ακούσεις να σου αναλύει τις αυξομειώσεις στην αγορά πετρελαίου, τις εξελίξεις στις τιμές του φυσικού αερίου, τις προοπτικές που διανοίγονται από το LNG, τη μετάβαση στο υδρογόνο και τις ζημίες που γράφουν τα δεξαμενόπλοια τον τελευταίο ενάμιση χρόνο λόγω της μείωσης των παραγγελιών καυσίμων, θα μείνεις άφωνος.
Γνωρίζει την παγκόσμια αγορά καλύτερα και από τα παπούτσια του. Τους προϋπολογισμούς και την πολιτική ζωή της Σαουδικής Αραβίας, των ΗΠΑ και της Ρωσίας καλύτερα από της Ελλάδας. Σου μιλά για τις επενδύσεις του στην Αρκτική (Βόρειος Πόλος) και για τις επιθέσεις που δέχεται η επένδυση αυτή από όψιμους περιβαλλοντολόγους, τη στιγμή που το οικοσύστημα της Γης είναι ενιαίο, και μένεις με ανοιχτό το στόμα. Καταλαβαίνεις πόσα λίγα ξέρεις.
Για να μην τα πολυλογούμε: Ο άνθρωπος αυτός είναι ένας επιχειρηματίας παγκοσμίου βεληνεκούς. Συνομιλητής παγκόσμιων ηγετών. Asset για την Ελλάδα. Δεν έχει ανάγκη ούτε τον εκάστοτε πρωθυπουργό της ούτε τους υπουργούς του ούτε τα κόμματά της ούτε τα ΜΜΕ της – για να θυμηθούμε τη σωστή κατά βάση δήλωση του εφοπλιστή Λασκαρίδη.
Κανέναν δεν έχει ανάγκη. Οι δουλειές του, πλην των πλοίων LNG που θα μεταφέρουν υγροποιημένο αέριο από τα κοιτάσματα της Μεσογείου στην Αλεξανδρούπολη, είναι και αυτές κατά βάση στο εξωτερικό. Στις διεθνείς αγορές. Δεν έχει επίσης κανέναν λόγο να δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, πλην των διακριτικών γραφείων της Γλυφάδας, στα οποία διατηρεί την έδρα της εταιρίας του (άπαντες εμβολιασμένοι, κρούσματα μηδέν).
Η Ελλάς αγνωμονούσα του επιτέθηκε στην περίοδο των Μνημονίων και επιχείρησε να τον διασύρει -εύκολη λύση για το ΠΑΣΟΚ τότε- σχετικά με επενδύσεις του σε γη στην πατρίδα μας. Κατέπεσαν όλα βεβαίως σαν χάρτινος πύργος. Παρά ταύτα, όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον ενθάρρυνε να μετάσχει στον διαγωνισμό για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ήρε τις επιφυλάξεις του και έλαβε μια απόφαση πατριωτική. Να πλειοδοτήσει στον διαγωνισμό. Κέρδος για την πατρίδα, κέρδος για τη ναυτιλία, κέρδος για τους χιλιάδες εργαζομένους που άφησε στον δρόμο το ΠΑΣΟΚ με τα σκάνδαλά του θα ήταν η αγορά τους.
Οι καπετάνιοι μας δεν θα τρέχουν στην Κορέα και την Ιαπωνία για να χτίσουν ή να επιδιορθώνουν τα καράβια τους. Μαζί με τη ναυπηγική βάση που έχει ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος στην Ουρουγουάη θα αποκτούσε η χώρα παγκόσμιο πλεονέκτημα. Οι απολυμένοι εργαζόμενοι θα έβρισκαν δουλειά. Η εθνική οικονομία και οι Ενοπλες Δυνάμεις θα ωφελούνταν. «Είσαι σίγουρος ότι κάνεις το σωστό; Οτι δεν θα μπλέξεις;» τον ρώτησε διαισθητικώς Χιώτης εφοπλιστής από τους καλούς φίλους του όταν του ανακοινώθηκε η κατακύρωση του διαγωνισμού. Δεν έδειξε να ανησυχεί!
Και στον φίλο του τον εφοπλιστή αλλά και στους επισκέπτες του στον πρώτο όροφο της αίθουσας συσκέψεων των γραφείων του όπου τους υποδέχεται απαντούσε το τελευταίο διάστημα σταθερά και με αυτοπεποίθηση το ίδιο πράγμα: «Εμείς στην πατρίδα μας θέλουμε να προσφέρουμε! Δεν είναι τα ναυπηγεία η βασική δουλειά μας. Εάν δεν θέλουν, αυτοί θα χάσουν, όχι εμείς… Εμείς έχουμε στόχο».
Η άποψη αυτή του κ. Προκοπίου δεν άλλαξε ούτε όταν έμαθε ότι ο δήμαρχος Χαϊδαρίου κ. Ντηνιακός, ο υιός του τέως δημάρχου Κυριάκου Ντηνιακού (υπέροχος άνθρωπος), προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά της επένδυσης. Πράσινων αποχρώσεων ο δήμαρχος, ενοχλήθηκε για τη δέσμευση του αιγιαλού στον Σκαραμαγκά. Εάν είχε σκεφτεί έτσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν ενεθάρρυνε τους Ωνάση – Νιάρχο να ανοίξουν τα ναυπηγεία στην περιοχή, ο λαϊκός κόσμος θα πεινούσε και η εθνική οικονομία δεν θα επιτύγχανε ρυθμούς ανάπτυξης.
Ωστόσο το πρόβλημα εν προκειμένω δεν είναι κατά τη γνώμη μας ούτε ο δήμαρχος ούτε τα αριστερά συνδικάτα που φοβούνται ότι, αν ανοίξει η ζώνη, θα χάσουν την επιρροή τους σε εργαζομένους (προτιμότερο να είναι κλειστή) ούτε κάποιοι έξωθεν υποκινούμενοι αφερέγγυοι που διεκδίκησαν τα ναυπηγεία και τα έχασαν. Το πρόβλημα είναι στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο: Εκδίδει αποφάσεις που επιτρέπουν επενδύσεις εθνικής σημασίας σε καμένες δασικές εκτάσεις, αλλά μπλοκάρει επενδύσεις που πραγματικά είναι εθνικής σημασίας για την οικονομία μας. Και αν δεν γίνουν, η Ελλάς θα γίνει «καμένη γη».
Η Ελλάς συλλαμβάνεται και πάλι αγνωμονούσα έναντι του Χιώτη εφοπλιστή. Ευχόμεθα για το καλό της πατρίδας να μην πτοηθεί ο κ. Προκοπίου από την εξέλιξη. Είναι κανών ότι επένδυση που επιχειρεί στην πατρίδα μας Ελλην επιχειρηματίας συνήθως πολεμάται από αόρατους στους πολλούς πλην γνωστούς στους παροικούντες θύλακες.
Μόνον οι ξένες επενδύσεις επιτρέπονται άνευ αντιρρήσεων σε αυτή τη χώρα. Καιρός είναι, νομίζουμε, να σπάσει ο κανών.
