Η συμβατική ημερολογιακή καμπή ήδη βαίνει ολοταχώς προς τα Χριστούγεννα, ιδίως εφέτος, μετά τη συμπλήρωση δύο ετών πανδημίας και παντοειδών διωγμών εις βάρος των πολιτών εκ της ιδίας της κυβερνήσεως, δίκην της δημόσιας υγείας, με αναρίθμητες κραυγαλέες αντιφάσεις και λοιδορίες κατά των πολιτών και δη των χριστιανών ως προς τον χειρισμό της πανδημίας, αλλά πρωτίστως με συντεταγμένη επίθεση κατά των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των Ελλήνων πολιτών.
- Από τον
Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Φρονώ ότι τα σημερινά δοτά ανθελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα αλλά και η εν γένει ετεροκίνητη, υπό των κοσμοεξουσιαστών, θεσμική ελίτ επιχειρούν ανεπαίσχυντα να εφαρμόσουν τον έμμεσο διωγμό των Ελλήνων, ο οποίος ήδη εδώ και πολλά χρόνια μεθοδεύεται επιμελώς αφενός διαμέσου της αφελληνισμένης παιδείας και εξ ετέρου διά της επονείδιστης προαγωγής του ιδεολογήματος του εθνομηδενισμού παντί τρόπω.
Ειδικότερον, η αθρόα εισροή των μεταναστών, υπό συνθήκες αποίκων, καθότι αφενός καταλύεται η εθνική κυριαρχία, τη στιγμή την οποία οι αδήλου προελεύσεως ΜΚΟ και η εν γένει βιομηχανία ανθρωπισμού και ψευδεπίγραφης αλληλεγγύης επιτελούν ανέλεγκτα ύποπτο ρόλο υπό την ανοχή των θεσμικών κρατούντων παραγόντων, και εξ ετέρου η ευνοϊκή μεταχείριση ως προς τους αλλοδαπούς, όπως: πολλαπλές παροχές, πλημμελής έλεγχος, προστασία δήθεν από ετερώνυμα παρατηρητήρια μεροληπτικής ερμηνείας της έννοιας ρατσισμού, μέχρι και την ασυλία την οποία απολαμβάνουν, ιδίως εκτός δομών, καθότι ζουν παντελώς ελεύθερα και άνευ ουδενός περιορισμού και ελέγχου.
Περαιτέρω, ο Ελλην πένεται ένεκεν της εφαρμογής των ιδιαζόντως επαχθών όρων των αλλεπάλληλων Μνημονίων εις την καθημερινότητά του και συνεπεία του υπερδανεισμού του ως απότοκο του κίβδηλου ευδαιμονισμού. Ωσαύτως ο Ελλην πολίτης καθίσταται πεπλανημένος και ασυνείδητα εθισμένος εις την φαιά προπαγάνδα του ισοπεδωτικού πολιτισμικού Μαρξισμού, με αποτέλεσμα σήμερον να τελεί εν συγχύσει, να μη δύναται να ερμηνεύσει την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, έχοντας εμπεδώσει τα παρωχημένα και στείρα δογματικά εργαλεία του ιστορικού υλισμού. Επιπλέον, εις τον ορυμαγδό αυτό της πολιτικής μετάβασης και του κοινωνικού μετασχηματισμού αμφισβητήθηκε σφόδρα η έννοια του έθνους, λοιδορήθηκε η παράδοσή μας, κατακρεουργήθηκε η ελληνική γλώσσα και αναθεωρήθηκε η Ιστορία μας, με απώτερο σκοπό να διαρρηχθεί βιαίως το παρόν από το παρελθόν και να ακρωτηριαστεί παραχρήμα ο ομφάλιος λώρος του Ελληνισμού με το διαχρονικό παρελθόν του.
Εν όψει της Γεννήσεως του Θεανθρώπου θα ανέμενε κανείς, κυρίως από την επίσημη Εκκλησία και επικουρικώς από την Πολιτεία, καθότι είμεθα χριστιανικά ορθόδοξη χώρα, αλλά ιδίως τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, να καλλιεργήσουν το δέον κλίμα προς τους πολίτες, να δημιουργήσουν την αδηρίτως αναγκαία προπαρασκευή εν όψει της ελεύσεως του Θεανθρώπου, πλην όμως το μόνον το οποίο εκπέμπεται είναι ο άψυχος καταναλωτισμός και η αψίκορη διαφήμιση ακοινώνητων υλικών αγαθών, τα οποία δεν κομίζουν ουδεμία πνευματικότητα, δεν ομιλούν εις την καρδιά και εις την ψυχή μας, περί της ίδιας της ζωής μας, τη στιγμή την οποία «Η καρδιά μας άλλα ζητάει, διά άλλα κλαίει…» κατά τον Αλεξανδρινό ποιητή Κώστα Καβάφη.
Καλά Χριστούγεννα.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω