Mην περιμένεις να υπερασπιστεί κάποιος τα δικαιώματά σου, αν δεν δείξεις πως είσαι αποφασισμένος να το κάνεις εσύ ο ίδιος. Αυτή την απλή αρχή δείχνουν να αγνοούν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.
- Από τον
Γιάννη χ. Κουριαννίδη*
Ζώντας μέσα στην ευδαιμονία της συμμετοχής της χώρας μας σε υπερκρατικές οντότητες (Ευρωπαϊκή Ενωση, ΝΑΤΟ κ.λπ.), θεωρούν πως έχουν εξασφαλισμένη την αλληλεγγύη εταίρων και συμμάχων και μέσω αυτής και την κρατική κυριαρχία μας. Αυτή η εθελοτύφλωση δεν οδηγεί απλώς σε ολέθρια λάθη και σε αδιέξοδα, αλλά και σε ακόμη χειρότερα λάθη στην προσπάθεια αντιμετώπισης των συνεπειών από τα πρώτα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι εξελίξεις στο θέμα του Σκοπιανού, όπου η επί σειρά ετών αβελτηρία του ελληνικού κράτους, που επέμενε να θεωρεί το θέμα ανύπαρκτο, οδήγησε σε έναν ντροπιαστικό μακροχρόνιο διάλογο με τους σφετεριστές της Ιστορίας και της ταυτότητάς μας, υπό τη διαιτησία ξένου παράγοντα, για να καταλήξει κάποια ελλαδίτικη κυβέρνηση να υπογράψει την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών.
Και το θέμα δεν σταμάτησε εκεί, αφού οι Σκοπιανοί όχι μόνο δεν αρκούνται σε όλα αυτά που τους εκχώρησαν με την υπογραφή και την ψήφο τους Ελλαδίτες πολιτικοί, αλλά έχουν προβεί μέχρι σήμερα σε εκατοντάδες παραβιάσεις της συμφωνίας.
Την ίδια στιγμή στη χώρα μας η διάδοχη κυβέρνηση, υπό την πίεση βουλευτών της, μόλις την τελευταία στιγμή αποφάσισε να αναβάλει την κύρωση των τριών εφαρμοστικών μνημονίων της προδοτικής συμφωνίας, απειλώντας όμως πως θα ξαναφέρει το θέμα στη Βουλή μελλοντικά!
Η απροθυμία υπεράσπισης των εθνικών μας δικαίων από τις ελλαδίτικες κυβερνήσεις όχι μόνο αποθρασύνει τους Σκοπιανούς, αλλά γίνεται και αιτία αναβίωσης του βουλγαρικού εθνικισμού στην περιοχή μας. Στη Βουλγαρία, αφού απέτρεψε αρχικά την είσοδο των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αναπτύσσοντας το δικό της αφήγημα και οικειοποιούμενη τη γλώσσα και την ιστορία των Σκοπιανών, προσφάτως η νέα κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι θα προσπαθήσει να λύσει με διάλογο το θέμα της γλώσσας και της εθνότητας των Σκοπιανών, συγκροτώντας μάλιστα και ειδική επιτροπή για τον σκοπό αυτό.
Πάει λοιπόν και η τελευταία ανόητη ελπίδα των Αθηνών, που περίμεναν από τη Σόφια να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όπως κάποιοι επίσης αφελείς πίστευαν στο παρελθόν πως θα το έκαναν οι… Αλβανοί των Σκοπίων καταψηφίζοντας την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή τους! Γιατί να το κάνει αυτό η Βουλγαρία; Σκόπια και Σόφια έχουν πολλά κοινά σημεία για να συγκλίνουν με αλληλοκατανόηση προς το κοινό όφελός τους και φυσικά προς ζημία των ελληνικών δικαίων. Ίσως και να είναι αυτός ακριβώς ο λόγος της ξαφνικής και υπό κλίμα μυστικότητας επίσκεψης του πρωθυπουργού στη Σόφια.
Για ακόμη μία φορά ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει μία σκληρή πραγματικότητα: Οτι μία χώρα, όταν υπερασπίζεται με αποφασιστικότητα τις απόψεις της, όσο ανιστόρητες κι αν είναι αυτές, όσο ενάντιες ακόμη και στο Διεθνές Δίκαιο και στις αρχές του ΟΗΕ, γίνεται πάντοτε σεβαστή από τους ισχυρούς κάθε εποχής.
Έτσι συνέβη και με τους Σκοπιανούς, που με το διαχρονικό θράσος και αυθάδειά τους πέτυχαν να αποκτήσουν τον σεβασμό και την αναγνώριση από εκατοντάδες χώρες. Αυτό δεν θα έβλαπτε τόσο αν η Ελλάδα έμενε σταθερή στην καταγγελία του σφετερισμού της ελληνικής Ιστορίας και αν αρνείτο οποιαδήποτε συζήτηση και «διαμεσολάβηση» επί του θέματος. Δυστυχώς έπραξε το εντελώς αντίθετο. Και συνεχίζει την ίδια πρακτική, παρότι ακόμη και τώρα έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει, έστω και μερικώς, τις δυσμενείς επιπτώσεις της προδοτικής συμφωνίας.
*Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
«Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική»,
