Διάβαζα σε ρεπορτάζ, σχετικό με τον εκλιπόντα Γιώργο Τράγκα: «…Συγγενείς και φίλοι θα έχουν την ευκαιρία να αποχαιρετήσουν τον γνωστό δημοσιογράφο… κ.λπ.».
Κάτι δεν μου πήγαινε καλά και άνοιξα τον «Μπαμπινιώτη», όπου διάβασα: «Ευκαιρία, -με αφορμή ευνοϊκή περίσταση-, αρπάζω την ευκαιρία… κ.λπ.». Άρα, λοιπόν, η ευκαιρία είναι γενικώς κάτι καλό, εκτός και όταν χάνει ευκαιρίες στο ποδόσφαιρο η ομάδα σου, οπότε είναι για έμφραγμα.
Άρα, λοιπόν, από πού κι ως πού ο αγράμματος συντάκτης του κειμένου θεωρεί έναν θάνατο και ειδικότερα μία κηδεία ως ευκαιρία για κάτι; Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει άλλη λέξη, π.χ. «αφορμή». Δύσκολη η ριμάδα η γλώσσα. Βλέπεις, ο ορθογραφικός έλεγχος του υπολογιστή δεν τα διορθώνει όλα, αλλά μόνο τα ορθογραφικά λάθη.
Κάτι δεν πάει καλά με την αγραμματοσύνη μας, σύντροφοι. Θα έλεγα ότι φταίει η κυρία Κεραμέως, ως συνήθως, αλλά όχι. Το κακό άρχισε από τη Μεταπολίτευση και δώθε. Πάντως, το ολίσθημα του συντάκτου είναι σίγουρα… ευκαιρία για καρπάζωμα.