Με την τέχνη του λόγου είχαν σχέση οι αρχαίοι ποιητές μας. Με την Ευρωβουλή, ευτυχώς, δεν είχαν. Έχει, όμως, η Μαρία Σπυράκη, της οποίας τον ευρωμισθό πληρώνει με τη φορολογία της ολάκερη η Ευρώπη – και στην Ευρώπη ζουν ο ταλαίπωρος ο Παντελής ο σουβλατζής από τη Λιβαδειά και ο άμοιρος ο Ντίτερ από το Ανόβερο, που δουλεύει οδοκαθαριστής και μαζεύει τα μισοφαγωμένα μπλούτβουρστ (λουκάνικα από αίμα) και τα ξεραμένα πρέτσελ και τα μισοχωνεμένα υπολείμματα από ξινολάχανα που ξέρασαν οι μεθυσμένοι Γερμανοί έξω από τη συνοικιακή μπιραρία.
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η Μαρία η Σπυράκη, όμως, η οποία έζησε επί χρόνια στον νότιο πασοκικό πόλο μέχρι να μετακομίσει στη νεοδημοκρατική υπερβορέα (που είναι πιο ωραία διότι σε κάνει ευρωβουλευτίνα), έχει λύσεις και για τα προβλήματα του Παντελή και του Ντίτερ. Η Μαρία Σπυράκη εντόπισε το πρόβλημα της Ε.Ε. και βρήκε και τη λύση. Το πρόβλημα είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη. Ρίζα του προβλήματος, το γεγονός ότι οι γελάδες πέρδονται ασύστολα και από τις πορδές αυτές εκλύεται μεθάνιο. Μεθάνιο αφήνουν στον αέρα και οι κοπριές των χοίρων. Αν μαζεύαμε κάπου αυτό το μεθάνιο, δεν θα το κάναμε προίκα, αλλά θα γλιτώναμε τον πλανήτη.
Όλα τούτα τα ωραία τα διδάσκει η δαιμόνια πρώην ρεπόρτερ Μαρία Σπυράκη στο παιδικό παραμύθι που έγραψε με τίτλο «Πουφ!!! Μεθάνιο». Παραθέτουμε ένα απόσπασμα, η ισχύς του οποίου είναι ασύγκριτος! Και μόνον αυτό το απόσπασμα θα αρκούσε για να αποτελέσει τάπα, βούλωμα, που θα μπορούσε να εμποδίσει τη ροή του περιβαλλοντοκτόνου μεθανίου:
«Ξεπηδάω από το… πουφ των αγελάδων, από την κοπριά τους και από την κοπριά που αφήνουν τα γουρουνάκια. Αν οι άνθρωποι αλλάξουν τη διατροφή των ζώων που εκτρέφουν και συγκεντρώσουν την κοπριά τους, τότε με τη βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορώ να γίνω βιομεθάνιο και να περάσω στο δίκτυο του φυσικού αερίου, θερμαίνοντας τα σπίτια, τα σχολεία και τις επιχειρήσεις».
Η στήλη εκφράζει τον ανυπόκριτο θαυμασμό της για το «Πουφ!!! Μεθάνιο» της Μαρίας Σπυράκη.