Τυχερός είναι, υπό μία έννοια, ο Μητσοτάκης. Πάνω στην ώρα που ανοίγουν στόματα και αποδεικνύονται οι άνομες σχέσεις διαπλοκής της κυβέρνησής του με τον υπόκοσμο, έρχεται ο χιονιάς και παραλύει το σύμπαν.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Τρώει τις μούντζες σωρηδόν, αλλά -για άλλους λόγους και προς στιγμήν- ο κόσμος ξεχνά τον Φουρθιώτη και τις στενές επαφές τρίτου τύπου στα υπουργικά γραφεία. Προέχει η επιβίωση στην… Αττική Οδό! Θα επανέλθω στο ζήτημα της κακοκαιρίας, αλλά σε μερικές ημέρες. Να ανοίξουν πρώτα οι δρόμοι μέχρι το περίπτερο της γειτονιάς, να έρθει το ρεύμα, να κάνει το διάγγελμα ο Μωυσής, να δούμε τι θα απογίνει κι αυτός ο…Βιολάρης που έφεραν από τις Βρυξέλλες για να μοιράζει κρουασάν με τα ΕΚΑΜ σε βαλσαμωμένους οδηγούς. Προς το παρόν όμως παραμένω στο φαινόμενο Φουρθιώτη, γιατί σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα αυτό θα μονοπωλούσε την επικαιρότητα, παρέα ασφαλώς με το «έπος της Αττικής Οδού». Και, περιέργως(;), δεν το βλέπω να «παίζει» πουθενά…
Τον Φουρθιώτη -αλήθεια- πώς τον προσδιορίζει κανείς; Ως επαγγελματία συνοδό πορνο-celebrities; Ως συνοικιακό «καλλιτεχνικό μάνατζερ»; Ως μπριόζα τηλεπερσόνα στον χώρο του trash; Ή απλά ως υπόδικο απατεώνα που έχει φορτωμένο στην πλάτη του τον μισό Ποινικό Κώδικα; Αμ, εκείνον τον δύστυχο τον Ρωμανό; Τον «διευθυντή Γραφείου Τύπου της Ν.Δ.» ή όπως αλλιώς τον φωνάζουν στην Πειραιώς όταν θέλουν να παραγγείλουν καφέ; Αυτόν κι αν δυσκολεύεσαι να τον περιγράψεις! Δημοσιογράφος σίγουρα δεν είναι. Για πολιτικός, ούτε λόγος. Δεν μπορεί να συλλαβίσει χωρίς λάθος ούτε το όνομά του! Μήπως τραγουδιστής; Φαλτσάρει λίγο. Μήπως… παρατράγουδο; Ας πούμε «Καρανίκας του Μητσοτάκη» και το κλείνουμε.
Επομένως, εντάξει. Φυσικό είναι να μιλούν στο τηλέφωνο ο Φουρθιώτης με τον Ρωμανό. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται. Για αυτό και ταίριαξαν. Αν δεν έμπαιναν στη μέση και μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ, που πήγαν στην τσέπη του Φουρθιώτη για να αναπαράγει την καθεστωτική προπαγάνδα (την κοινής λήψεως και τη «σπέσιαλ», που του έδινε -υποθέτω- ο νοήμων Ρωμανός σε σκονάκι), η επικοινωνία των δύο αυτών πολλά υποσχόμενων νεαρών θα ήταν περισσότερο διασκεδαστική από επιλήψιμη. Έτσι χτίζονται οι start-ups του μέλλοντος…
Όμως, η μπογιά του Φουρθιώτη μάλλον δεν σταματούσε στον «περιορισμένης εμβέλειας» Ρωμανό. Εφτανε πολύ ψηλότερα. Μέσα στα άδυτα του Μεγάρου Μαξίμου. Και εδώ, η γραφικότητα παραχωρεί τη θέση της, δυστυχώς, σε μείζονος σημασίας θεσμική εκτροπή.
Γιατί, πείτε μου εσείς, τι δουλειά έχει να ανταλλάσσει ο Φουρθιώτης φιλικά μηνυματάκια με τον υπουργό Επικρατείας, ένα κορυφαίο δηλαδή κυβερνητικό στέλεχος που είναι προσωπική επιλογή και εξαιρετικά κοντά στον Μητσοτάκη; Πιο κοντά δεν γίνεται! Kαι τι δουλειά είχαν οι μισοί υπουργοί της κυβέρνησης να «δεσμεύονται» ότι θα ικανοποιήσουν τα διάφορα αιτήματα του τηλε-ατζέντη;
Ας το πάρουμε ανάποδα: Ποιος Ελληνας της διπλανής πόρτας μπορεί να πάρει στο κινητό τον Γεραπετρίτη και να του εκθέσει το πρόβλημα που τον απασχολεί, έστω και αν αυτό είναι δέκα φορές σημαντικότερο από τους νταλκάδες του Φουρθιώτη; «Ουδείς» είναι η απάντηση.
Και εδώ ακριβώς προκύπτει το θεσμικό ζήτημα. Με ποια ιδιότητα επικοινωνούσε ο Φουρθιώτης με τον ακριβοθώρητο υπουργό, που -υποτίθεται ότι- διαθέτει τον χρόνο του αποκλειστικά για τις μεγάλες εθνικές υποθέσεις; Με την ιδιότητα του διαχρονικά υποδίκου; Με την ιδιότητα του συνοδού πορνοστάρ; Ή, μήπως, με την ιδιότητα του «υπουργικού φίλου», παρότι ο κ. Γεραπετρίτης διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν τον έχει συναντήσει από κοντά (Και του στέλνει ευχές μόνο τηλεφωνικά…); Ενα άλλο ερώτημα είναι γιατί ο Γεραπετρίτης, κοτζάμ καθηγητής, ανταλλάσσει χαζοβιόλικα SMS με τον Φουρθιώτη. Οι καρδούλες μόνο έλειπαν…
Μια προφανής απάντηση είναι ότι απλά ο υπουργός κολακευόταν να χαριεντίζεται με έναν τύπο που έβγαζε τη μούρη του στο γυαλί, όποιο γυαλί και αν ήταν αυτό. Αυτό, όμως, θα σήμαινε ότι ο Γεραπετρίτης είναι σαχλός και δεν κάνει για υπουργός. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι κάτι άλλο τον συνδέει με τον Φουρθιώτη, υποχρεώνοντάς τον να εξαντλεί απέναντί του όλη την κοινωνική αβρότητα. Προς τα εκεί τείνει και η απολογία για τη «μη ολοκληρωμένη ικανοποίηση» των αιτημάτων του αξιότιμου κύριου Φουρθιώτη.
Δεν θα κάτσω να το ψάξω. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι καθόλου νορμάλ αυτά τα νταραβέρια υπουργών με ανθρώπους του περιθωρίου. Και δεν είναι επίσης νορμάλ να χρησιμοποιούνται τέτοιοι τύποι σε «ειδικές κυβερνητικές αποστολές».
Επειδή στη δημοσιογραφική πιάτσα δεν είμαι χθεσινός, ξέρω πολύ καλά πώς έχουν μοιραστεί οι ρόλοι στο Μαξίμου. Ποιος «πασάρει τη γραμμή» και ποιος «κερνάει τους καφέδες». Το ποιος και το γιατί ταΐζει τον υπόκοσμο είναι αυτό που μου διαφεύγει. Και, επειδή το τάισμα γίνεται με χρήματα του Ελληνα φορολογουμένου, καλό είναι να το ψάξει κάποιος αρμόδιος.
Τι άλλο, δηλαδή, πρέπει να γίνει σε αυτή τη χώρα για να διερευνηθούν οι επικοινωνίες ενός κορυφαίου υπουργού με έναν υπόδικο που βαρύνεται με δύο κακουργήματα και έχει κάνει πάρτι με δημόσιο χρήμα; Μόνο να κλείνουν τους φακέλους της Novartis «ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων» ξέρουν οι ανακριτές;
