Ειδήμονες της πυρκαγιάς μιλούν για τον κίνδυνο ανάφλεξης και οφειλέτες της Μιχαλούς επισημαίνουν το χρέος μας να ανησυχούμε
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η μάσκα του αρχαίου δράματος στη σύγχρονη παράσταση αλλάζει ανάλογα με την απόσταση. Αν το δεις από αρκετά μακριά, πρόκειται αναμφίβολα για κωμωδία. Αν το ζεις από κοντά, αποδεικνύεται τραγωδία. Πολιτικοί της συμφοράς, που καταχρέωσαν τη χώρα με περίπου 400 δισ. φέσι, διέλυσαν την κοινωνία και την Παιδεία, οδήγησαν περίπου 700.000 νέους στην ξενιτιά για το μεροκάματο και γέμισαν τη χώρα με ισλαμιστές προτείνουν λύσεις για διεθνή προβλήματα, όπως η ρωσο-ουκρανική διένεξη! Ατομα που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τα προβλήματα της εκλογικής περιφέρειάς τους γεννοβολούν λύσεις παγκοσμίου εφαρμογής. Κι αυτό είναι και αστείο (ειδικά αν γνωρίζεις την πνευματική βραδυκαυσία και την ηθική πενία αυτών των προσώπων) αλλά και τραγικό (όταν αναλογίζεσαι το τίποτα που αφήνουν στο διάβα τους).
Περίπου τα ίδια είναι και τα συναισθήματα από την παρακολούθηση «γεωπολιτικών αναλυτών» (αυτόκλητων κατά κύριο λόγο) που έχουν στο τσεπάκι τους λύσεις για κάθε Ρώσον και κάθε Ουκρανίαν, αλλά δεν έχουν βρει ακόμα τον τρόπο για να μη φαίνονται ή κατατονικοί ή ντιπ αφιονισμένοι, όταν βγαίνουν στην τηλεόραση. Οι κατατονικοί αναλυτές έχουν συνήθως σκυμμένο το κεφάλι, λες και ετοιμάζονται να ρίξουν κουτουλιά στον τηλεοπτικό πάγκο τους ,και οι αφιονισμένοι είναι αναμαλλιασμένοι και το γυάλινο βλέμμα τους λάμπει σαν ουρά πυραύλου που καίει πανάκριβο καύσιμο.
Αμ οι άλλοι; Αυτοί που τους πιστεύουν, που δίνουν βάση στην ατέρμονη παπαρολογία και τρώνε τα νύχια τους από την αγωνία τι θα αποφασίσει ο Πούτιν και τι θα του απαντήσουν οι Αμερικανοί; Δεν είναι παράλογο αυτό που κάνουν; Να επενδύουν ψυχικά αποθέματα στο τίποτα; Μπορείς, βρε αφελή, να επηρεάσεις παγκόσμιες εξελίξεις, όταν έχεις αφήσει… αδέσποτο το ίδιο σου το σπίτι, όταν έχεις επιτρέψει να μένει ατιμώρητο το διαρκές έγκλημα που διαπράττουν σε βάρος της πατρίδας σου οι εκάστοτε «σωτήρες» της; Ασχολήσου πρώτα με τα του οίκου σου κι έπειτα σώζεις τον κόσμο αγωνιώντας στον καναπέ σου βλέποντας αρλούμπες στην ακτινοβολούσα τηλεόραση…
