Με πολύ μεγάλη ικανοποίηση είχα διαβάσει τις δηλώσεις του κ. Τριανταφυλλόπουλου για τη Γεωργία Μπίκα: «Η Γεωργία αποφάσισε να μιλήσει δημόσια. Με το πρόσωπο και το όνομά της. Τώρα είστε όλοι προσκεκλημένοι στη δική μου σουίτα. Λεβέντες, παλικάρια, εισαγγελείς, ιατροδικαστές και λοιποί συγγενείς».
Επίσης διάβασα ότι ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην αντιπροέδρου του ΣτΕ Π. Ευστρατίου για προμήθεια και κατοχή ναρκωτικών κ.λπ. ;Oλα αυτά είναι πράγματι πολύ ωραία, συμπολίτες μου. Ξέρετε, όμως, τι φοβάμαι; Μήπως ακόμη μια φορά επαληθευτεί το ρηθέν: «Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις».
Πόσες και πόσες υποθέσεις δεν «σκάσανε» στο παρελθόν που σόκαραν την κοινή γνώμη και σιγά σιγά με τα γνωστά κολπάκια των ειδημόνων (αναβολή, ασθένεια μαρτύρων, απεργίες κ.λπ.) ξεφούσκωσαν και ξεχάστηκαν. Αυτό φοβάμαι. Διότι ήδη ακούγονται διάφορα (κωλυσιεργία κ.λπ.) για την υπόθεση της Γεωργίας, όπως θα υπάρχουν και για τον πρώην αντιπρόεδρο με τις ιδιαίτερες αδυναμίες αλλά και για τον Άλκη.
Εκεί θα ήθελα τον Τύπο και τον κ. Τριανταφυλλόπουλο να μην αφήσουν να «μαραζώσουν» οι υποθέσεις αυτές. Μπορούν; Οψόμεθα.
