Όταν η Δύση επέβαλε τις κυρώσεις στη Ρωσία, δεν μπορεί να μην περίμενε ότι αυτές θα είχαν επιπτώσεις και στην ίδια τη Δύση. Με τις κυρώσεις η Δύση πυροβολούσε τα πόδια της, όπως άλλωστε το συνηθίζει πολλά χρόνια τώρα.
Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Πιθανόν να περίμενε ότι ο πόλεμος θα τελείωνε σύντομα και ότι θα μπορούσε έτσι να ανακαλέσει τα μέτρα. Ο πόλεμος όμως δεν τελειώνει. Τελειώνουν ωστόσο τα αποθέματα σε καύσιμα και τρόφιμα. Και επειδή αυτά τελειώνουν, οι τιμές έχουν εκτοξευθεί, με αποτέλεσμα ο κόσμος να ζορίζεται.
Στην Ελλάδα ωστόσο δεν περιμέναμε τον πόλεμο για να ανέβουν οι τιμές στο φυσικό αέριο και στο ηλεκτρικό, δημιουργώντας το φαινόμενο ντόμινο και σε άλλα προϊόντα. Οι λογαριασμοί είχαν ήδη αρχίσει να έρχονται φουσκωμένοι πολύ πριν η Ρωσία αποφασίσει να εισβάλει στην Ουκρανία. Ηταν η περιβόητη «αναπροσαρμογή», την οποία ουδείς έχει καταλάβει πώς υπολογίζεται. Κάποιοι αποφάσισαν να αλλάξουν την ενεργειακή πολιτική με μοναδικό αποτέλεσμα τελικά καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία, στην κοινωνία και στο περιβάλλον. Αναφέρω και το περιβάλλον, διότι είναι γνωστή η οικολογική καταστροφή που προκαλούν οι ανεμογεννήτριες, που οι επιτήδειοι φύτεψαν μέσα σε δάση και ορεινές καμένες εκτάσεις οι οποίες υπό κανονικές συνθήκες κρίνονταν πάντα αναδασωτέες. Ακόμη πλανάται στον αέρα η υποψία ότι οι τεράστιες πυρκαγιές του καλοκαιριού οφείλονται σε σχέδια για εγκατάσταση πλήθους ανεμογεννητριών στα πευκοδάση που κάηκαν. Οπως έγινε κατά κόρον σε άλλες περιοχές.
Η «αναπροσαρμογή» έφερε λογαριασμούς εκατοντάδων έως χιλιάδων ευρώ, τα οποία ο κόσμος αδυνατεί να πληρώσει. Οι ιθύνοντες νόμιζαν είτε ότι είμαστε Ελβετία είτε ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας είμαστε τίποτα Ωνάσηδες. Κανείς δεν υπολόγισε αυτή η «αναπροσαρμογή» τι επιπτώσεις θα είχε και τι θα στοίχιζε στον κόσμο. Δεν μας προκαλεί κάποια έκπληξη, καθώς η αδιαφορία τους για την κοινωνία είναι έκδηλη εξαρχής. Μπορεί να ενημερώθηκαν, αλλά αδιαφόρησαν εντελώς μπροστά στα ιδιωτικά συμφέροντα που εξυπηρετούσαν. Γιατί η εξέλιξη δεν δείχνει να εξυπηρετούσαν το δημόσιο συμφέρον. Άραγε υπάρχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος για να παριστάνει η Ελλάδα των Γκρέτων την οικολόγα, όταν ούτε βιομηχανία έχει ούτε μεγάλη παραγωγή ρύπων έχει, ούτε μεγάλη κατανάλωση ενέργειας σε σχέση με άλλα κράτη έχει;
Εάν ο πόλεμος συνεχιστεί και η Δύση εξακολουθεί να πυροβολεί τα πόδια της, αυτή που θα την πληρώσει θα είναι πάλι η κοινωνία. Οι Αντουανέτες των Βρυξελλών και του Μαξίμου αντί να σοβαρευτούν συνεχίζουν να αναρωτιούνται γιατί δεν τρώμε παντεσπάνι. Έχουν κουράσει πια. Αλλά κυρίως έχουν εξοργίσει. Και όλοι γνωρίζουμε ποια ήταν η κατάληξη, όταν οι λαοί εξαθλιώνονταν.
* Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
