Ο σα ευτράπελα και μη έγιναν στην Ελληνική και Κυπριακή Βουλή πρέπει να ερμηνευθούν ψύχραιμα και ορθά.
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Η ίδια η κυβέρνηση διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, τουτέστιν τη φωνή του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, αποκάλεσε «άστοχη και ατόπημα» την παρέμβαση του μαχητή του Τάγματος Αζόφ στη Βουλή. Ο δε Σαμαράς τη χαρακτήρισε «μέγα λάθος», ενώ υπήρξαν και οι διαρροές των λεγομένων «κύκλων του Κ. Καραμανλή», ο οποίος εξέφρασε και αυτός τη δυσφορία του. Οταν ο νυν και δύο πρώην πρωθυπουργοί της Ν.Δ. λένε πως έγινε φάουλ, τότε μπορούμε να το πούμε κι εμείς. Δεν νομίζω ο Μητσοτάκης, ο Καραμανλής και ο Σαμαράς να έγιναν… πουτινιστές. Γι’ αυτό ας πάνε για τσάγαλα οι βασιλικότεροι του βασιλέως Κυριάκου και, αν ψάχνουν για πασαδόρους προς την Αριστερά, ας κοιτάξουν τον καθρέφτη ή στους ανόητους που χειρίστηκαν το ζήτημα.
Από την αρχή της ρωσικής εισβολής ο συνασπισμός μας με τον Θάνο Τζήμερο, στον οποίο τώρα προστίθεται δυναμικά και ο Κ. Μπογδάνος, πήρε ξεκάθαρη θέση κατά της ρωσικής εισβολής και υπέρ της βοήθειας στον χειμαζόμενο λαό της Ουκρανίας. Ο λόγος είναι πως με την Κύπρο θύμα εισβολής και κατοχής από την Τουρκία και την Ελλάδα υπό διαρκή απειλή, με τουρκικό λεκτικό ανάλογο του ρωσικού κατά της Ουκρανίας, δεν μπορεί η χώρα μας να κάνει τον Πόντιο Πιλάτο ή, ακόμη περισσότερο, να συγκατανεύει στον εισβολέα και στην παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Επίσης τα εθνικά μας συμφέροντα προωθήθηκαν μόνον όταν με εθνική ηγεσία και στρατηγική πείσαμε τους συμμάχους μας πως τους συμφέρουν αυτά που μας συμφέρουν.
Πρέπει να είσαι παράφρων αν νομίζεις πως συγκρουόμενοι μετωπικά με τα συμφέροντα των συμμάχων μας θα κερδίσουμε οτιδήποτε άλλο πλην της καταστροφής. Δεν ξέρω αν ο Μιχαήλ είναι όντως Ελληνας στην καταγωγή, δεν είναι ξανθός και γαλανομάτης σαν τον Σκουρλέτη, εύκολα όμως μπορούν να κάνουν ένα ρεπορτάζ οι έγκριτοι και αδέκαστοι δημοσιογράφοι μας, για να δούμε εάν είναι όντως ένα ταλαιπωρημένο από τον πόλεμο τεμέτερον ή τίποτα άλλο. Επίσης είναι δικαίωμα του Ζελένσκι να συμμαχήσει για τα συμφέροντα της χώρας του, όπως τα αντιλαμβάνεται, ακόμη και με τον διάβολο. Οταν όμως έρχεται να μιλήσει στη Βουλή μας, θα έπρεπε να είχε γίνει μια προσυνεννόηση με τον Πρόεδρο ή το γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή και να είναι γνωστό το πλαίσιο, και όχι να βρισκόμαστε προ εκπλήξεων. Προφανώς δεν έγινε προσηκόντως. Οποιος το χειρίστηκε θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη. Αν είναι ο Τασούλας, να παραιτηθεί και να αφήσει τα περί μεγάλης και μικρής εικόνας, τις ξεχωρίζουμε από μόνοι μας. Η Βουλή των Ελλήνων δεν είναι σινεμά, όπου προβάλλει ο καθένας ό,τι θέλει.
Αυτό δε που έγινε στην Κύπρο ήταν βαρύτατα προσβλητικό και χυδαίο. Ο Ουκρανός ηγέτης, ενώ εκπροσωπεί χώρα θύμα εισβολής και κατοχής, ενώ γνώριζε πως θα μιλούσε σε Βουλή χώρας επίσης θύματος εισβολής και κατοχής, με τα φυλάκια των Τούρκων εισβολέων λίγες εκατοντάδες μέτρα από την Κυπριακή Βουλή, όχι μόνον δεν είπε ούτε λέξη, αλλά όταν η Πρόεδρος, η κ. Δημητρίου, πήγε να αναφερθεί στον Αττίλα και στα αποτελέσματά του, της έκλεισε στα μούτρα τη γραμμή! Γνωρίζουμε τις σχέσεις και εξαρτήσεις των Ουκρανών από την Τουρκία, που τους έχει πουλήσει Bayraktar, όμως και εμείς του δώσαμε όπλα και, μάλιστα, εμείς τα χαρίσαμε!
Έπρεπε, λοιπόν, να έχει ένα στοιχειώδες τακτ, να ακούσει τη δεύτερη τη τάξει στην ιεραρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετά, αν είχε άγχος μη θίξει τον αρχηγό του κράτους-συμμορία, ας έκανε μια ευγενική ολοστρόγγυλη διατύπωση του τύπου «Ευχόμαστε μια δίκαιη και ειρηνική λύση, που θα διασφαλίσει την ευημερία και την αρμονική συμβίωση όλων των μερών». Μια ευγενική μπούρδα. Δεν το έκανε, της το έκλεισε κατάμουτρα και χυδαία. Ακουσα και ψυχολογικού τύπου ανοησίες, πως «μας έλεγε τον πόνο του» και το… ξέχασε. Δεν μας μίλησε πληγωμένη από τον χωρισμό γκόμενα. Μας μίλησε ηγέτης κράτους και γι’ αυτό πρέπει να δείχνει σεβασμό στους οικοδεσπότες του, πολύ περισσότερο όταν προσέρχεται ως ικέτης και όταν για τη βοήθειά μας, που είναι προς τον ουκρανικό λαό και όχι προς το πρόσωπό του, πληρώνουμε ήδη κόστος.
Μερικοί θυμώνουν διότι από το πολύ οπαδιλίκι δεν καταλαβαίνουν πως πρέπει και τον ουκρανικό λαό να βοηθάς και ταυτόχρονα να απαιτείς σεβασμό στα στοιχειώδη. Φαντάζεστε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ή ο Μητσοτάκης να κάνουν ομιλία στην Ουκρανική Βουλή, να κοτσάρουν απροειδοποίητα ένα βίντεο με αμφιλεγόμενο πρόσωπο και να «ξεχάσουν», στην πράξη να αρνηθούν, να μιλήσουν για τη ρωσική εισβολή; Διάβασα και από υποτιθέμενους πατριώτες να τον δικαιολογούν, διότι περάσανε σχεδόν 50 χρόνια, είναι «παλιά» η τουρκική εισβολή στην Κύπρο! Να βάλουν σε έναν κουβά νερό και πολύ πάγο και να βάλουν μέσα το κεφάλι τους. Είναι ντροπιαστική θέση. Χίλια χρόνια, 2.000 χρόνια να περάσουν, εμείς για τα αδέρφια μας θα απαιτούμε το ορθό κι όσοι μιλούν μαζί μας να παίρνουν θέση. Αν ο κ. Ζελένσκι κοιτάει με τόσο χοντροκομμένο και αγενή τρόπο την πάρτη του, τότε κι εμείς πρέπει να αναπροσαρμόσουμε το είδος της βοήθειάς μας, γιατί πρέπει κι εμείς να κοιτάξουμε την πάρτη μας. Θα δώσουμε βοήθεια, θα δεχτούμε τους Ουκρανούς πρόσφυγες, διότι είναι αληθινοί πρόσφυγες, θα προστατεύσουμε τους ανθρώπους μας εκεί, αλλά απαιτούμε από την άλλη πλευρά τα στοιχειώδη της διπλωματικής ευπρέπειας.
Όπως λέει κι ο Μοντεχρήστος του Αρκά: «Ας αφήσουμε τους εγωισμούς κι ας ασχοληθούμε και λίγο με τον εαυτό μας». Παντού και πάντα, πρώτα η Ελλάδα.
