Η Eλλάς καθεύδει τον νήδυμο ύπνο και διά τις πράξεις και παραλείψεις της αποδεικνύει πλέον περιτράνως ότι πρόκειται περί μιας αποικίας δέσμιας των «Μεγάλων Δυνάμεων», χάριν των οποίων απεμπολεί παραχρήμα γην και ύδωρ.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η απόλυτος κηδεμονία της Ελλάδας προς τους εξωγενείς ιθύνοντες νόες οι οποίοι διαφεντεύουν ακωλύτως την τύχη μας αποδεικνύεται περίτρανα εκ των πολιτικών μας. Ήδη πρόσφατα διορισθείς υπουργός ευχαρίστησε άτοπα και άκαιρα, προ της ανάληψης των καθηκόντων, εις επήκοον απάντων, διά του βήματος της Βουλής τον ξένο παράγοντα, απολογούμενος διά τις απόψεις του κατά το παρελθόν του.
Τηρουμένων των αναλογιών, της αυτής πολιτικής υποτέλεια επέδειξε ο πρωθυπουργός της χώρας μας κατά την επίσκεψή του εις τις ΗΠΑ, όπου λίαν ενσυνειδήτως κατά την ομιλία του παρέλειψε να ποιήσει μνεία περί της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας και την παραβίαση παντός ψήγματος του Διεθνούς Δικαίου, αποδεικνύοντας το έλλειμμα πολιτικού αναστήματος και την εσαεί ενδοτική στάση της τάλαινας Ελλάδας ως έθνους, καίτοι της δίδονται, έστιν ότε, ευκαιρίες εξ αφορμής των ευμετάβλητων συσχετισμών εις την πολιτική «σκακιέρα», παραλείποντας όμως να τις αδράξει δεόντως, πράγμα το οποίο δεν πράττει, απεμπολώντας πάσα τυχόν δυνατότητα εθνικής ανάτασης και βέλτιστης εξυπηρετήσεως του εθνικού μας συμφέροντος.
Τα ως άνω επιρρωνύουν αδιαμφισβητήτως τη ρήση του Ιωνος Δραγούμη, ελαφρώς παραλλαγμένη ερμηνευτικά από απόψεως νοήματος, ότι ο καθημαγμένος ελληνικός λαός καθίσταται έρμαιο, φύσει ανδράποδο, μιας δοτής εξουσίας η οποία ευρίσκεται προσκολλημένη στις υπερεθνικές δομές εξουσίας, την κοινοβουλευτική ή αλλέως ειπείν «θεσμική ελίτ», η οποία εντέλλεται άνωθεν, χρηματοδοτείται ομοίως έξωθεν, ίνα καταπείσει την μάζα δήθεν περί της ανεξάρτητης πορείας του έθνους, ενώ κατ’ ουσίαν ένιοι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, οι οποίοι διαδραματίζουν τον καίριο ρόλο, τελούν εν διατεταγμένη υπηρεσία, ως οιονεί δούρειοι ίπποι των εξω-εθνικών συμφερόντων, πλήρως ελεγχόμενοι να προδώσουν εσχάτως την λεηλατημένη πατρίδα μας.
Εξ αυτού του λόγου δικαιολογούνται υπό των εκασταχού κρατούντων οι ύμνοι υπέρ της Τουρκίας, τα επαινετικά λόγια υπέρ του μέγιστου σφαγέα του Ελλήνων, ήτοι του Μουσταφά Κεμάλ, ενώ εις τον αντίποδα παραχαράσσεται η ελληνική Ιστορία υπό των γνωστών, έμμισθων αναθεωρητών του συστήματος, οι οποίοι υποστηρίζονται σθεναρώς υπό των ανθελληνικών και εξωνημένων μέσων μαζικής ενημερώσεως, οι Ελληνες ήρωες περιφρονούνται, ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός περιθωριοποιείται, η καθ’ ημάς Ανατολή της ορθοδόξου παραδόσεώς μας εξομοιώνεται με τον Μεσαίωνα και εν άλλοις λόγοις παρασιωπάται εντέχνως η αλήθεια, χάριν της αυθεντικής επιβαλλόμενης πρωτοκαθεδρίας του γαλλικού Διαφωτισμού.
Πλην όμως αποκρύπτεται επιμελώς τίνος έκγονο είναι ο εν λόγω «Διαφωτισμός». Ανεξαρτήτως όλων αυτών η Ελλάς τείνει εις την κλίνη του Προκρούστη και ο ελληνικός πληθυσμός αντικαθίσταται, διωκόμενος, υπό την μεγάλη επένδυση του αιώνος, ήτοι τους μετανάστες, όπως άλλωστε τούτο ομολογούν ανερυθρίαστα και ανενδοίαστα οι πολιτικοί μας, περί της επιλύσεως του δημογραφικού. Η Ελλάς τετέλεσθαι!
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
